Κυριακή 27 Μαΐου 2018

Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ. Θα είναι πάντα στα Ελληνκά χείλη, όταν τα πλαστικά σκουπίδια των εμπόρων και η κλαψομουνίαση των μηδενιστών θα είναι από δεκαετίες στην χωματερή:


Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες
και περπατώ στα ξένα
είναι το σπίτι ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα


Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι,
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

 
Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη

2 σχόλια:

Ευλαλία είπε...

Το αυθεντικό παντα θα αντεχει στο χρονο γιατι εχει αξια και αληθεια.

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχη εκτέλεση επίσης και από τον Βασίλη Λέκκα