Ο γέροντας της υπομονής.

 

Όταν έρχεται ο γέροντας Παλαμάς από το μοναστήρι της Παναγίας της Καλλίπετρας στην σκήτη Βέροιας είναι γεγονός πως διδασκόμεθα πολλά. Ο γέροντας πολυβασανισμένος όπως ο κάθε αγωνιζόμενος μοναχός εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν, εν ανάγκαις, εν στενοχωρίαις, εν πληγαίς, εν κόποις, εν αγρυπνίαις, εν μακροθυμία, εν χρηστότητι, εν Πνεύματι Αγίω, εν αγάπη ανυποκρίτω, εν λόγω αληθείας, εν δυνάμει Θεού πορεύεται τον δρόμο που χάραξε ο ίδιος ο Ιησούς για να μας δώσει την τελείωση. Και είναι σημάδι της ψυχής του γέροντα πως το μόνο αγαπώμενο πρόσωπο στην πληγωμένη καρδιά του είναι ο Ιησούς και αν μένει ζωντανός ενώ βάλλεται είναι που ζει εντός του Κύριος ο Θεός, παιδευόμενος και μη θανατούμενος, λυπούμενος αεί δε χαίρων ως πτωχός πολλούς δε πλουτίζων............
Αν μπορούσαμε να καταλάβουμε και να εκτιμήσουμε σωστά γιατί ο Θεός διαλέγει κάποιους ανθρώπους και ενώ για τα μάτια του κόσμου  φαίνονται ως αδύνατοι ως εξουθενωμένοι για τον Θεό όμως είναι οι πλέον δυνατοί και κατάλληλοι τότε θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε ταπεινά πως μέσα στον αμπελώνα του Χριστού αυτοί είναι μπροστάρηδες οι φιλότιμοι που δεν υπολογίζουν ούτε αξιώματα ούτε θέσεις αλλά ταπεινά με το παράδειγμα της ζωής τους ως μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες ως Θεού διάκονοι με πνεύμα θυσίας μαρτυρούν αληθινά Χριστό Εσταυρωμένο και Αναστάντα. Ας κοιτάξουμε μπροστά και ας δώσουμε συχώρεση σ' αυτούς που μας πληγώνουν και ας ευχηθούμε να βρουν τον δρόμο που ο γέροντας βαδίζει έτσι ώστε να γίνουμε κατά το μέτρο που ο Θεός γνωρίζει και θέλει, μέτοχοι της βασιλείας Του. 
πηγή