
Χωρίς κομματισμούς και ιδεολογικούς επιθετικούς προσδιορισμούς, μπορούμε να αποδώσουμε τιμή και δόξα στην εργατική τάξη, στον Εργάτη με το ε κεφαλαίο. Ο άνθρωπος πού δουλεύει με τα χέρια και το νου του, είναι πραγματικά ελεύθερος και δημιουργικός, χρήσιμος. Ζεί με την πνοή και την ελευθερία του πλάστη. Ο εργάτης είναι το άλας και ο στύλος της κοινωνίας. Ο άνθρωπος πού μοχθεί για να έχουμε ψωμί να φάμε, σπίτι δομημένο να μείνουμε, ζεστό ρούχο να φορέσουμε, χαρτί για βιβλία μας και μηχανές για να μας εξυπηρετούν. Ποτέ πιά εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και δουλοπαροικία. Ξεχωριστή ευλογία για μένα σαν χριστιανό, είναι πώς και ο Κύριος μας ανήκε στην εργατική τάξη. Ηταν ξυλουργός. Έφτιαχνε ζυγούς για να μας διδαξει το δίκαιο και εργαλεία για να μας διδάξει την αξία της εργασίας και δούλευε το ξύλο για να μας θυμήσει πώς ο ίδιος είναι ο δημιουργός και τεχνίτης των πάντων.
π.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου