Νά ξαναβρεθοῦμε εἴπαμε φεύγοντας κι εἶχα στόν νοῦ μου τήν ἑπόμενη συνάντηση μας μέ ὄργανα, μιᾶς καί κάποτε παίζαμε στήν μπάντα μαζί· Παίζεις βιολί ἀκόμη ; τονέ ρωτῶ.Τά ΄χω παραιτήσει ξάδερφε κι ἔχω χρόνια νά τά πιάσω. Καμμιά φορά θωροῦνε τά ὄργανα τά ἐγγόνια μου καί μέ παρακαλοῦνε νά τούς παίξω, μά δέν τ' ἀγγίζω. λέει. Πῶς κι ἔτσι ξάδερφε ; ξαναρωτῶ ἀπορώντας.
Νά, ἡ γυναῖκα μου μέ ζήλευε πού ἔπαιζα ὄργανα κι ἤμουνα εὐτυχισμένος. Ἀρρώστησε κι ὁ γιατρός της μοῦ ΄πε νά τά παραιτήσω. Τά παραίτησα καί δέν ἔχω ὄρεξη νά τά ξαναπιάσω, εἶπε.
Κι ἡ γυναῖκα σου πώς εἶναι τώρα ; Καλά εἶναι, ἀπάντησε.
Τότες, ἔξαφνα κάνω τήν ἴδια ἐρώτηση ὅπως τήν ἔκανε κι αὐτός σ' ἐμένα· Ἐσύ ξάδερφε εἶσαι εὐτυχισμένος ; Ναί, τοῦ λέει. Εὐτυχισμένος εἶμαι. Ἔρχομαι κι ἔχω τό σπιτάκι μου καί ἡσυχάζω, τό περβόλι μου καί τό ποτίζω κι εἶμαι Γιάννη εὐτυχισμένος. Τό μπλέ μάτια του ἤτανε ἑφτακάθαρα, διάφανα καί γαλανά ὡς τόν οὐρανό. Δόξα τῷ Θεῶ.
πηγή
1 σχόλιο:
Εκτός από γαλάζια σαν την θάλασσα μάτια και πολύ τρέλλα στό σόι
Δημοσίευση σχολίου