Αρχιστράτηγος ευαγγελίζεται Γαβριήλ
απειρόγαμον Κόρην, νέου χαρμοσύνου.
Στέψη Βασιλομήτορος στη γέννηση Εκείνου,
το γένος εις αράν ποιεί , αιωνίου μνημοσύνου.
Ψάλλει Αρχάγγελος Γαβριήλ, Άσπιλη Κόρη
και από τα άγια του ιερού, η Άμωμος απόρει!
Παρθένος τέξω τον Υιόν, Κύριε και Θεέ μου;
το ρήμα θέτω εις εσέ, Πλάστη Δημιουργέ μου.
Εύαν και Αδάμ σήμερον , ψελλίζω και προφέρω,
ακούω πρωτευαγγέλιο, πώς τη χαράν μη φέρω!
Ο προ αιώνων Ύψιστος, υιός Παρθένου Κόρης,
το γένος πλέον γονυπετώς ψάλλει , Χαίρε της Κόρης….
Από του νυν και στο αεί, οι αιώνες μακαρίζουν,
Αχώρητον πώς έτεξεν , που αλλού να ελπίζουν……
Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου