Με κείμενο-έκκληση, Γάλλοι καθηγητές προτείνουν στις Βρυξέλλες να γίνουν τα Ελληνικά η επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το κείμενο-έκκληση δημοσιεύθηκε στον γαλλικό Monde

Στη χώρα μας αφελληνισμός, στην Ευρώπη λατρεία για την ελληνική γλώσσα  

Με κείμενο-έκκληση, Γάλλοι καθηγητές προτείνουν στις Βρυξέλλες να γίνουν τα Ελληνικά η επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Δεν είναι μόνον που δε συγκινούνται στο υπουργείο α-Παιδείας -αναμενόμενο, άλλωστε- είναι και που τα πανελλήνια Μέσα δεν θεωρούν ότι αποτελεί σημαντική είδηση το γεγονός ότι Γάλλοι λόγιοι προτείνουν στις Βρυξέλλες να γίνουν τα Ελληνικά επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου -προσέξετε- «να σταματήσει η πολιτική και πολιτιστική κατρακύλα». 

 Είναι προφανώς ότι στην Γαλλία -και όχι μόνον σ’ αυτήν, αλλά σε όλες τις σοβαρές χώρες- η θολοκουλτούρα, που εδώ είναι καθεστώς, εκεί βρίσκεται στο περιθώριο, όπου άλλωστε είναι και η θέση της.Ενώ η ελληνική παιδεία, η μόρφωση δηλαδή, η ψυχική και πνευματική καλλιέργεια, υποβαθμίζεται στην Ελλάδα, αρχής γενομένης από την εποχή της δήθεν εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του Γ. Ράλλη, και με τους νυν κυβερνώντες να θέλουν να τοποθετήσουν την ταφόπλακα, Γάλλοι καθηγητές προτείνουν στις Βρυξέλλες να γίνουν τα Ελληνικά επίσημη γλώσσα της Ε.Ε.Το κείμενο-έκκληση δημοσιεύθηκε στον γαλλικό Monde και είναι ευκαιρία για την ελληνική πολιτεία να το υποστηρίξει, δεδομένου και ότι με την αποχώρηση της Βρετανίας, δεν νομίζω να υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα που να έχει ως επίσημη γλώσσα τα αγγλικά.

Εν περιλήψει, οι Γάλλοι διανοούμενοι υποστηρίζουν πως είναι καιρός να ανακάμψουμε, αν θέλουμε να σώσουμε ένα ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

 Πάνω απ’ όλα, είναι σίγουρα χρήσιμο να εργαστούμε για να δημιουργήσουμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση, μια πραγματικά δημοκρατική λειτουργία.Η ένταξη του πολίτη στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα συνδέεται με μια συμβολική απόφαση η οποία, επιβεβαιώνοντας την ιδιότητά μας ως εχόντων την ευρωπαϊκή νοοτροπία, οδηγεί σε μια συνειδητοποίηση που μας διασώζει από τις υπερβολές των θανάσιμων αξιών της κυρίαρχης κουλτούρας. 

Ως εκ τούτου, προτείνουν την υιοθέτηση της ελληνικής, ως επίσημης γλώσσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σπεύδουν να προσθέσουν: «Σίγουρα, η πρόταση αυτή θα προκαλέσει έκπληξη και σαρκασμό, αλλά καλούμε τον αναγνώστη να δεχθεί να δει πέρα από την αρχική του αντίδραση, τη βαθιά αλήθεια που εμπεριέχεται σε ό,τι αποτελεί σήμερα μια ουτοπία. Γνωρίζουμε όλοι, ότι ανεξάρτητα από τα ραγδαία επιστημονικά και φιλοσοφικά κεκτημένα του, το ελληνικό πνεύμα μπόρεσε να ορίσει τις έννοιες της δημοκρατίας και του μέτρου, που αποτελούν τα θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού.» Αν θέλουμε να προωθήσουμε μια νέα συνειδητοποίηση αυτής της κληρονομιάς, δεν το κάνουμε απλώς, για να προσκυνήσουμε ένα ιστορικό μνημείο ή, ακόμη λιγότερο, για να αυξήσουμε μια ευρωκεντρική παράνοια, αλλά διότι μας φαίνεται υγιές σε τούτη την περίοδο της αμφιβολίας, να αναζωογονήσουμε τη νοοτροπία μας με αξίες που δίνουν κεντρική θέση στο διάλογο, στο κριτικό πνεύμα, στην αίσθηση του μέτρου ή ακόμη και στη διαχείριση των χτυπημάτων της μοίρας με αδελφοσύνη.»

 Διότι, η ελληνική γλώσσα, η πηγή ζωής που μας έδωσε τα φώτα, ποτέ δεν έπαψε να τροφοδοτεί δια μέσου των αιώνων το ίδιο πνεύμα το οποίο συγκινούμεθα όταν ανακαλύπτουμε στην Ελλάδα του σήμερα. 

Έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει επαρκώς, το ότι η καθημερινή συμπεριφορά των Ελλήνων, που γοητεύει τον ξένο τουρίστα, αποτελεί απλούστατα έκφραση του ίδιου αυτού πνεύματος;» 

Έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει επαρκώς, ότι η ελληνική είναι μία γλώσσα οι λέξεις της οποίας απηχούν σημασιολογικά, συναισθηματικά και μουσικά, βαθιά νοήματα, τουτέστιν την αλήθεια των πραγμάτων, η οποία επιβίωσε και δεν λησμονήθηκε στην πορεία; 

Εντέλει, έχουμε πλήρη επίγνωση του ότι αυτή η κληρονομιά, το πνεύμα, και η σημασιολογική απήχηση των λέξεων είναι στοιχεία που εξακολουθούν να είναι παρόντα σε μία γλώσσα ζωντανή; Κατά τρόπον καλύτερο από οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, η ελληνική είναι η γλώσσα του ανθρώπου σε επαφή με το οικουμενικό.Όμως, εξαρτάται πλέον μόνον από εμάς (και από τους Έλληνες) το να καταφύγουμε σε αυτήν την γλώσσα και να αντλήσουμε έμπνευση από το πνεύμα που την διέπει. Ας αντιληφθούμε, ότι η ελληνική είναι ο θησαυρός που διαθέτουμε, και θα ήταν ένδειξη πολύ κακής διαχείρισης να την εγκαταλείψουμε στο ισχύον καθεστώς, μιας γλώσσας που ομιλείται από ολίγους».Λέγουν πολλά ακόμη, που ελλείψει χώρου, θα δημοσιεύσω άλλη φορά. Πρέπει όμως να σημειώσω, πως παρόμοια πρόταση έχει κάνει πριν από πολλά χρόνια η Ακαδημία Πολιτισμού των Βάσκων, οι οποίοι περιμένουν ακόμη απάντηση από τον τότε Πρόεδρο της Βουλής, Απόστολο Κακλαμάνη, που καταχώνιασε το αίτημά τους να υποστηριχθούν και από τους "Έλληνες";;; ευρωβουλευτές.