Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018

Το ρόδο της ερήμου


Στίχοι & μουσική : Άλκης Κανίδης

Σαν ρόδο της ερήμου εγώ, χωρίς νερό πάντα ανθίζω
Βρέχομαι μόνο όταν δακρύζω, στο Gran Desierto στο Μεξικό
Ψάλλουν οι άγγελοι "Ωσαννά",  κι είπε ο θεός βροχή θα φέρει
Πάντα με κόβει κάποιο χέρι, κι εγώ φυτρώνω αλλού ξανά

Γιατί είμαι εγώ το ρόδο της ερήμου
Όπως την άμμο καίει ο ήλιος, Καίει ο ήλιος τη ψυχή μου
Γιατί είμαι εγώ το ρόδο της ερήμου
Έρχεται ο πόνο και φυτρώνει και μεγαλώνει εδώ μαζί μου

Από μικρό, μικρό παιδί ταύροι πετούσαν στ' όνειρο μου
Μέσα στον ξάστερο ουρανό μου έπεφτε ξάφνου η αστραπή
Τρόμαζαν οι άντρες στα χωριά, μάζευαν μέσα γιους και κόρες
Είδα μπροστά μου τόσες χώρες, μα δεν αγάπησα καμιά

Γιατί είμαι εγώ το ρόδο της ερήμου
Όπως την άμμο καίει ο ήλιος, Καίει ο ήλιος τη ψυχή μου
Γιατί είμαι εγώ το ρόδο της ερήμου
Έρχεται ο πόνος και φυτρώνει και μεγαλώνει εδώ μαζί μου

Δεν είναι δα τόσο συχνά που οι άνθρωποι από εδώ περνάνε
Μα όταν περίεργα με κοιτάνε κι εγώ ποιος είμαι με ρωτάν
Γίνομαι ψεύτης κι απαντώ, γιατί ούτε όνομα δεν έχω
Έμαθα να γελάω ν' αντέχω, σ' αυτόν τον άγριο τον καιρό

Γιατί είμαι εγώ το ρόδο της ερήμου
Όπως την άμμο καίει ο ήλιος, Καίει ο ήλιος τη ψυχή μου
Γιατί είμαι εγώ το ρόδο της ερήμου
Έρχεται ο πόνος και φυτρώνει και μεγαλώνει εδώ μαζί μου

Δεν υπάρχουν σχόλια: