ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟ, ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Του Ανδρέα Κυριακού

Τω όντι το γραμματόσημο του κράτους του Βατικανού τα λέει όλα. Όπως μας πληροφορεί η «Καθημερινή», το εν λόγω κράτος, ήγουν το λιλλιπούτειο κράτος του Πάπα, κυκλοφόρησε γραμματόσημο για την παπική επίσκεψη στη Λέσβο, τον Απρίλιο του 2016. Αν το δούμε από κοντά, φέρει την επιγραφή Citta del Vaticano, δηλαδή Πόλη του Βατικανού. Πρόκειται για το κυρίαρχο κράτος του Πάπα, που υφίσταται από το 753 μ.Χ. άχρι του νυν, για να δείχνει και στον πλέον αδαή, πόσο υπολογίζει ο Παπισμός το κυριακόν λόγιον «η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου». 

Έχουν δίκιο οι Κινέζοι που λένε ότι: μια είκονα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Στο εν λόγω γραμματόσημο στα αριστερά κυριαρχεί o Πάπας Φραγκίσκος, που βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, σοβαρός-σοβαρός και με σαφώς αρχηγική εμφάνιση. Στο πίσω πλάνο ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, μετά βίας ξεπερνά σε μέγεθος τη μύτη του αιρεσιάρχη. Καλά είχε πει ο Σεβ. Καλαβρύτων ότι ο Πατριάρχης παρίστανε το φτωχοσυμπέθερο στις εκδηλώσεις της Λέσβου. Τώρα οι φίλοι του στο Βατικανό το επιβεβαιώνουν και με το παραπάνω. Παραδίπλα  κάνει την εμφάνισή του ο Μακαριώτατος Αθηνών, που μόλις και μετά βίας ισοδυναμει με το αυτί του Ποντίφηκα. Εντάξει, υπάρχει κι ένα τσούρμο λαθρομετανάστες που παίζουν φυσικά το ρόλο της γλάστρας. 

Τι μας λένε, λάλω σιωπή, οι ιθύνοντες του κράτους του Πάπα με αυτο το γραμματόσημο; -Πάρτε το χαμπάρι, ΕΝΑΣ είναι ο αρχηγός. Μπορεί να υπάρχουν χρήσιμοι κομπάρσοι στην όλη υπόθεση, αλλά ο ΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ είναι ο «Αγιώτατος» Πάπας. Όσο πιο γρήγορα το χωνέψετε, τόσο το καλύτερο για σας. Ο αρχηγέτης του Βατικανού τη δουλειά του κάνει. Προωθεί τα από αιώνων πολλών σχέδιά του. Το ερώτημα το καίριο, το κύριο και το αμείλικτο είναι: Για ποιο λόγο οι δικοί μας κουβαλούν νερό στο μύλο των άνομων και αντιευαγγελικών επιδιώξεων του Παπισμού; Γιατί συμπροσεύχονται μαζί του εις πάσαν περίστασιν, καταπατώντας τους ιερούς κανόνες, που απαγορεύουν με απόλυτη σαφήνεια και κρυστάλλινη διαύγεια τις προσευχές με τους αιρετικούς; Δεν έχουν αντιληφθεί πόσο αδιέξοδος είναι ο λαϊκός οικουμενισμός;