Kατά το τέλος της θητείας τους και λίγο πριν φύγουν οι στρατιώτες της κλάσεως του για τα σπίτια τους ο Συμεών πήγε με τον γραφέα του λόχου να δή τον πατέρα Ιωάννη της Κροστάνδης , για να ζητήση τις προσευχές και την ευλογία του.
Δεν τον βρήκαν όμως κι αποφάσισαν να του αφήσουν γράμματα.
Ο γραφέας άρχισε να γράφη καλλιγραφικά μια σοφή επιστολή,μα ο Συμεών έγραψε μόνο λίγες λέξεις:
«Άγιε Πάτερ, θέλω να γίνω μοναχός.
Προσευχηθήτε να μη με κρατήσει ο κόσμος.»
Επέστρεψε στον στρατώνα στην Πετρούπολη, κι όπως έλεγε ο Γέροντας , την επόμενη μέρα άρχισε να αισθάνεται ολόγυρα του να βουίζουν οι φλόγες του Άδη.
Όταν άφησε την Πετρουπολή, ο Συμεών γύρισε για μια βδομάδα στο σπίτι του.
Άρχισαν να του προσφέρουν λινά υφάσματα και άλλα αφιερώματα για το μοναστήρι.
Τους αποχαιρέτησε όλους και αναχώρησε για τον Άθω.
Από εκείνη τη μέρα που προσευχήθηκε γι αυτόν ο Πατήρ Ιωάννης «οι φλόγες του Αδη βούιζαν γύρω του», όπου κι αν βρισκόταν :στο τραίνο,στην Οδησσό, στο πλοίο, ακόμη και στον Άθω, στο μοναστήρι, στην εκκλησία, παντού.
(από την βιογραφία του οσίου Σιλουανού, κατά κόσμον Συμεών
στη φωτογραφία ιδιόγραφο σημείωμα του αγίου Ιωάννη , γραμμένο στις 28 Iανουαρίου 1904, με το παλαιό ημερολόγιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου