-ΓΕΡΟΝΤΑ κενώθηκε ἡ τάδε Μητρόπολη!
-Τί λές; δὲν τὸ ’ξερα.
-Γνωρίζετε μήπως ποιὸν θὰ ἐκλέξουν τώρα;
-Λὲς νὰ μὴν βροῦνε;
-Γιατί δὲν γίνεσθε ἐσεῖς Δεσπότης μὲ τὰ τόσα χαρίσματα πού ἔχετε; Ἔχει νὰ ὠφεληθεῖ κατὰ πολλὰ ἡ Ἐκκλησία!
-Καὶ τὰ δικά μου τὰ μοῦτρα καὶ «χαρίσματα» ἔχει ἀνάγκη ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ὠφελήσει τὴν Ἐκκλησία Του;
-Μὰ γιατί;
-Μὰ νὰ ἀφήσω τὸ κελάκι μου, τὴν γαλήνη μου, τὴν προσευχὴ μου καὶ νὰ τρέχω νὰ...
διορίζω νεωκόρους;
Ἄλλωστε πόσοι
κυνηγοῦν τοῦτο τὸ ἀξίωμα; Ἑκατοντάδες! γιὰ νὰ μὴν πῶ χιλιάδες. Πόσοι
ὅμως εἶναι ἐρωτευμένοι μὲ τὴν γλυκιὰ ἀφάνεια καὶ τὴν ταπείνωση. Πολλοὶ
ἐλάχιστοι. Ἒμμ ἐγὼ θέλω νὰ εἶμαι μὲ τοὺς λίγους καὶ τοὺς σπάνιους.
Ἄλλωστε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία μου πλάϊ αἰσθάνομαι γεμάτος, ἔχω χαρά, δὲν μοῦ λείπει καὶ τίποτα γιὰ νὰ τὸ ζητήσω ἀλλοῦ.
Ἂς προσέξουμε
λοιπὸν αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία δηλαδὴ τὴν ἀξία καὶ ὄχι τὰ ἀξιώματα.Τὴν
ἀρχὴ τῆς μετανοίας καὶ ὄχι τὶς ἀνθρώπινες ἀρχές.
πατὴρ Διονύσιος Ταμπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου