Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Στο φως μυστικά κελιά κι άγνωστες κρύπτες στο νησί της Αποκαλύψεως!

Κατά τη διάρκεια των εργασιών για την αποκατάσταση του μοναστηριακού συγκροτήματος στην Πάτμο, βρέθηκαν περάσματα και χώροι σφραγισμένοι, για τα οποία κανείς δεν γνώριζε τίποτα
Η Πάτμος ανέκαθεν αποτελούσε ένα σπουδαίο κέντρο αναφοράς του χριστιανισμού σε ολόκληρη την οικουμένη. Ως προς την ιδιαιτερότητα σε ιστορικό και σε πολιτιστικό επίπεδο, η UNESCO έχει χαρακτηρίσει Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς τόσο τη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου όσο και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης. Το ενδιαφέρον των ερευνητών, των ιστορικών και των αρχαιολόγων για την Πάτμο είναι πάντοτε ζωηρό, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι το νησί της Αποκάλυψης δεν έχει φανερώσει ακόμα όλα τα μυστικά του.

Ακόμα μία απόδειξη για τον ισχυρισμό αυτό έρχεται ύστερα από κάποια έργα που πραγματοποιήθηκαν τον τελευταίο καιρό στην Πάτμο, τα οποία έφεραν στο φως παλαιότερες οικοδομικές φάσεις. Μέσα από τις εργασίες εντοπίστηκαν και παλαιότερες κρύπτες, παράθυρα και πόρτες, τα οποία για κάποιο λόγο, άγνωστο στους ερευνητές, κάποια στιγμή στο παρελθόν έκλεισαν. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα συγκεκριμένα περάσματα δεν ήταν μέχρι τώρα γνωστά. Επίσης, δεν μπορεί να κατανοηθεί ο ρόλος για τον οποίο δημιουργήθηκαν, αλλά και ποια ήταν η χρήση τους κατά το παρελθόν.
Η «Ορθόδοξη Αλήθεια» επικοινώνησε με τον Παναγιώτη Χατζηιωάννου, αρχιτέκτονα και υπεύθυνο για την επίβλεψη αυτών των εργασιών, ώστε να συγκεντρώσει πληροφορίες γι' αυτά τα νέα ευρήματα στο νησί της Αποκάλυψης. «Κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκατάστασης του συγκροτήματος στην Πάτμο, αποκαλύφθηκαν κάποιοι χώροι οι οποίοι, στην ουσία, ήταν καλυμμένοι από τις διάφορες φάσεις και περιόδους στο νησί, αλλά και από την αλλαγή των αναγκών που υπήρχαν κατά καιρούς στο μοναστήρι. Υπάρχουν, δηλαδή, χώροι οι οποίοι ήταν κρυμμένοι και τους βρήκαμε. Αυτοί δεν ήταν γνωστοί προηγουμένως, ήταν χώροι κλειστοί, σφραγισμένοι, και οι νεότερες γενιές δεν τους γνώριζαν. Με τη διαδικασία του καθαρισμού και της αποκατάστασης, κάποια πράγματα εμφανίστηκαν» τόνισε ο κ. Χατζηιωάννου.

ΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ
«Οι εργασίες αυτές είχαν ενταχθεί στο προηγούμενο ΕΣΠΑ και έχουν ολοκληρωθεί. Είχαν, λοιπόν, συμπεριληφθεί η αποκατάσταση και η λειτουργική αναβάθμιση της Ιεράς Μονής Αποκάλυψης του Ιωάννη. Μέσα, λοιπόν, στο πλαίσιο των εργασιών αυτών, προέκυψαν αυτού του είδους τα ευρήματα» πρόσθεσε.

Οπως αποκαλύπτει ο κ. Χατζηιωάννου, «ακόμα και οι ίδιοι οι άνθρωποι του μοναστηριού δεν γνώριζαν κάτι για τους χώρους αυτούς. Βρέθηκαν, λοιπόν, δύο δωμάτια σε έναν υπόγειο χώρο, ο οποίος ήταν καλυμμένος και σφραγισμένος, και, στην ουσία, φαίνεται ότι ήταν κομμάτι μιας προηγούμενης φάσης. Αφού, λοιπόν, δεν ήταν αναγκαίο να λειτουργεί, είχαν καταργήσει ως χώρο εκείνο το σημείο. Ο δεύτερος χώρος ίσως είναι λίγο νεότερος χρονικά, ο οποίος επίσης για διάφορους λόγους είχε σφραγιστεί. Δεν ανακαλύψαμε κάτι σε αυτόν, απλώς βρέθηκε αυτό το σημείο που δεν ήταν γνωστό προηγουμένως».

Παράλληλα, επισήμανε: «Βρέθηκαν, επίσης, πράγματα όπως οι πόρτες, που ήταν κλειστές, και οι οποίες ήταν σε προηγούμενη χρήση. Ανοιγαν, δηλαδή, πόρτες εκεί όπου τις είχαν ανάγκη και σε άλλες περιπτώσεις αυτές οι πόρτες έκλειναν. Ηταν, προφανώς, μια διαδικασία που, μέσα στα χρόνια, έδινε συνεχώς μια λίγο διαφορετική μορφή σε όλο το κτιριακό συγκρότημα της Πάτμου. Αυτά τα σημεία δεν φαίνονταν, καθώς ήταν καλυμμένα με ασβέστη και σοβατίσματα».

ΤΑ ΔΥΟ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ

Μιλώντας ειδικότερα για τη γεωμορφολογία του νησιού και τα έργα που πραγματοποιήθηκαν στην Πάτμο, ο κ. Χατζηιωάννου συμπλήρωσε: «Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική στην Πάτμο, καθώς στο νησί υπάρχει αυτή η ιδιαίτερη μορφολογία. Το έργο, λοιπόν, παραδόθηκε και είναι σε λειτουργία. Το μόνο που μένει να γίνει είναι κάποιοι χώροι που έχουν διαμορφωθεί, ούτως ώστε να χρησιμοποιηθούν για άλλους λόγους.
Το μοναστήρι έχει χωριστεί σε δύο τμήματα. Ενα κομμάτι είναι αυτό που θα λειτουργεί ως μοναστηριακός χώρος και θα είναι απομονωμένος, ώστε οι μοναχοί να μην εμπλέκονται με τους τουρίστες και τον κόσμο που θα φτάνει εκεί». Και καταλήγει: «Υπάρχει και ένα άλλο κομμάτι του μοναστηριού, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένας εκπαιδευτικός χώρος, όπου θα μπορούν να γίνονται διάφορα μικρά συνέδρια, να λειτουργούν μουσικά εργαστήρια, εργαστήρια αγιογραφίας και οτιδήποτε άλλο είναι συνδεδεμένο με τα εκκλησιαστικά δρώμενα».
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: