Να μιλάς όταν πρέπει. Είναι φορές, που η σιωπή, έχει μεγαλύτερη αξία, από ό,τι και αν ήθελες να πεις. Είναι φορές, που αν ανοίξεις το στόμα σου, μόνο κακό θα καταλήξεις να κάνεις και ας είναι οι προθέσεις σου καλές.
Να μιλάς όσο πρέπει. Να ξέρεις πότε να σταματάς. Να ξέρεις πότε να κάνεις πίσω. Τη φλυαρία, κανείς δεν την αντέχει. Συγκεκριμένα πράγματα. Στοχευμένα. Όταν δεν υπάρχει μέτρο, τα πράγματα συνήθως, ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο.
Τέλος, να μιλάς όπως πρέπει. Να είσαι ευγενικός. Μαλακός. Να μην προσβάλεις. Να είσαι χαρούμενος. Χαμογελαστός. Να κάνεις τον άλλον άνθρωπο, να αναπαύεται κοντά σου. Να νιώθει ελεύθερος όταν μιλά μαζί σου. Να μπορεί να είναι ο εαυτός του. Να μιλάς και να μοιράζεις καλοσύνη. Παρηγοριά. Ελπίδα. Δεν σου κοστίζει τίποτα.
Να μιλάς όταν πρέπει, όσο πρέπει και όπως πρέπει. Δοκίμασέ το... Δεν θα βγεις χαμένος.
1 σχόλιο:
Φίλε Τρελογιάννη αυτές τις συμβουλές με το δασκαλίστικο ύφος, τις τηρείς εσύ ο ίδιος που τις ανεβάζεις; Δεν το νομίζω.Κάθε τόσο με διάφορες αφορμές όλο και κάτι μπινελικάκια διαβάζουμε στη σελίδα σου. Με όλη τη συμπάθεια.Και το σεβασμό.
Δημοσίευση σχολίου