Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2017

 


Ψυχή μου, μη ξεχνάς
ότι μια μέρα θα φύγουμε.
Μάζευε αγάπη.
Μάζευε λόγια καλά.

Μάζευε τριαντάφυλλα
συγχώρεσης και ευσπλαχνίας.

Όλα τα άλλα, καλά,
μα δεν κρατούν για πάντα.

Κι αν έρθει ο θάνατος απότομα,
το σοκ θα ‘ναι μεγάλο,
ο τρόμος ανυπόφορος,
η κόλαση αφόρητη.

Και μη ξεχνάς,
πως δεν χορταίνεις τη βαθιά σου δίψα
με χρήμα σκέτο.
Ούτε με γυμνά ηδονικά κορμιά,
έτσι απλά.
Ούτε με χειροκροτήματα και δόξα.
Ούτε με φαΐ μπορεί η καρδιά
να ζήσει ανάσταση.

Όλα καλά,
όλα άγια,
όλα χρήσιμα.
Τίποτα δεν πετάμε.

Μα ο πυρήνας σου είναι άλλος.
Το είναι σου είναι μέσα σου.
Ο κρυφός σου θησαυρός.
Η ατίμητη ψυχή σου.
Η καρδιά σου.
Η ομορφιά σου.
Ο Κήπος σου στο Βάθος...

Το άρωμα που θα αφήσεις,
όταν τα μάτια σου
για πάντοτε
θα κλείσεις.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αδύναμοι άνθρωποι είμαστε Τρελογιάννη μου..εύθραυστοι ευαίσθητοι, επηρεαζόμαστε εύκολα.. Τα συναισθήματά μας, μεταβάλλουν την πραγματικότητα, δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα σε ότι μας λείπει.. και δεν μπορούμε να δούμε τίποτα άλλο..Κάποιος που έχει δάνεια ζηλεύει ξαφνικά τα χρήματα (χωρίς να είναι φιλάργυρος), κάποιος που προδόθηκε ζηλεύει την φιλία, κάποιος που δεν βρήκε αυτό που ήθελε και απογοητεύτηκε (γιατί δεν ήταν όπως νόμιζε, ή γιατί στην πορεία άλλαξε ο ίδιος), ζηλεύει όταν βλέπει δύο ανθρώπους αγκαλιασμένους στο δρόμο.. Έτσι είναι ο άνθρωπος..
Όμως αυτό που πρέπει να ξέρουμε όλοι μας είναι ότι τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή μας. Ο Θεός έχει ένα σχέδιο για τον καθένα μας.Συγκεκριμένο και προσωπικό.
Τα πράγματα έρχονται έτσι με ένα περίεργο τρόπο ώστε χωρίς να το καταλάβουμε βρισκόμαστε μέσα σε ένα πλαίσιο συγκεκριμένων συνθηκών τις οποίες δεν μπορούμε να αλλάξουμε, που ο Θεός επέτρεψε σαν τις πιο ωφέλιμες για την πνευματική μας αύξηση και αιώνια σωτηρία.
Και οι οποίες διαφοροποιούνται ανάλογα με τις μεταβολές της καρδιά μας. Στις "Παροιμίες" διαβάζουμε "φύλαξε την καρδιά σου γιατί από αυτήν εξαρτώνται οι εκβάσεις της ζωής σου". Ακόμα και αν θεωρούμε ότι αν ξαναρχίζαμε τη ζωή μας θα κάναμε εντελώς διαφορετικές επιλογές, γιατί έχουμε αλλάξει ριζικά από τα 18 ή τα 20, όμως πρέπει να εμπιστευτούμε τον Λόγο Του (που είναι Ναι και Αμήν) ότι τελικά "τα πάντα συνεργούν προς το αγαθό εις τους αγαπώντας τον Θεόν", έστω και αν αυτή η αγάπη έρθει μετά τις (λάθος) επιλογές.. Ακόμα και το "αδιέξοδο" μπροστά σε μια ανυπέρβλητη "Ερυθρά θάλασσα" στην οποία μας έχει οδηγήσει ο Ίδιος, γίνεται για συγκεκριμένους λόγους..Πολύ δύσκολα το καταλαβαίνουμε, γιατί πολλές φορές υποφέρουμε.. Είναι ανθρώπινο..
Ο Απ. Παύλος μας λέει:
" Έκαστος, αδελφοί, εις ο, τι εκλήθη, εν τούτω ας μένη παρά τω Θεώ.
Λέγω δε τούτο, αδελφοί, ότι ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος, ώστε και οι έχοντες γυναίκας να ήναι ως μη έχοντες,
και οι κλαίοντες ως μη κλαίοντες, και οι χαίροντες ως μη χαίροντες, και οι αγοράζοντες ως μη έχοντες κατοχήν,
και οι μεταχειριζόμενοι τον κόσμον τούτον ως μηδόλως μεταχειριζόμενοι· διότι το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται.
Θέλω δε να ήσθε αμέριμνοι"
"Αμέριμνος" είναι ο άνθρωπος που έχει παραδοθεί στον Θεό υπαρξιακά.Είναι κάτι που το ζει. Πολλές φορές νιώθουμε ενοχές ίσως και ασυνείδητα, γιατί είπαμε αυτό ή κάναμε το άλλο.. ("μικρά" (τίποτα δεν είναι μικρό γιατί "οι μικρές αλώπεκες αφανίζουν την άμπελο") καθημερινά πράγματα που μας συγχύζουν), νιώθουμε ανάξιοι και μπορεί να απομακρυνθούμε απ΄τον Θεό, και αυτή η κατάσταση να μας πάρει από κάτω, να απογοητευτούμε να εγκλωβιστούμε και να μην μπορούμε να βγούμε. Να νιώθουμε κλειστό τον ουρανό και "ξένο" τον Θεό. Και ξαφνικά εκεί που σερνόμαστε λέμε "ας πω έστω και μηχανικά το Απόδειπνο". Και από το πουθενά, κάποιες λέξεις ή φράσεις μας αγγίζουν και αρχίζουν τα δάκρυα, και αλλοιώνεται η καρδιά, και αλλάζουν όλα, έρχεται η Θεία Χάρη και η Παρουσία του Θεού, και σηκώνεσαι εσύ το τίποτα, το σκουλήκι της γης, άλλος άνθρωπος.. δυνατός, καινούργιος, με άλλη ψυχοσύνθεση. Περίεργα πράγματα αλλά έτσι γίνεται η διαπαιδαγώγηση του Θεού. Γιατί το τελικό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι είμαστε "το ουδέν", το "μη ον", και παίρνουμε διαρκώς ύπαρξη από Αυτόν.
(συνεχίζεται)

Ανώνυμος είπε...

Είδα πάλι αυτές τις μέρες δύο εξαιρετικά επεισόδια της σειράς "Δεν είσαι μόνος". Αξίζει να τα δούμε . Μας βοηθούν πάρα πολύ.Το ένα είναι για τον Μέγα Βασίλειο και το άλλο για τον Ορθόδοξο Μοναχισμό. Συγκλονίζεσαι όταν βλέπεις πως άνθρωποι κτιστοί, κοινοί όπως όλοι μας, έγιναν "παγκόσμιοι" φτάνοντας σε τέτοια μέτρα, αγκάλιασαν όλο τον κόσμο με την προσευχή τους για να σωθούν αν είναι δυνατόν και οι εκπεσόντες άγγελοι (υπάρχει η προσευχή του ασκητή για τον δαίμονα που ο Θεός του είπε να του πει να ταπεινωθεί και να ζητήσει το Έλεος του Θεού για 3 χρόνια λέγοντας "συγχώρησέ με, το αρχαίο κακό" όμως ο δαίμονας δεν δέχτηκε, αγρίεψε και έφυγε).
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ Μέγας Βασίλειος το Λιοντάρι του Χριστού
https://www.youtube.com/watch?v=9NQ3EafufPM
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ-Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=sdBN7bzX7gk
Ο Μέγας Βασίλειος, αυτή η εκλεκτή ψυχή, που είχε τα πάντα και τα έδωσε για τον Χριστό και τον πλησίον, πολέμησε με θεούς και δαίμονες την εποχή του αρειανισμού, με μόνο κίνητρο όχι κάποια ιδιοτελή μελλοντική επιβράβευση αλλά την αγάπη για τον Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι γνώρισαν τον Θεό πραγματικά, και "λυτρώθηκαν" από όλα τα "υπαρξιακά" που ταλαιπωρούν εμάς τους υπόλοιπους. Και "νίκησαν τον κόσμο", ξεπέρασαν τα πάντα.. γιατί ήταν ενωμένοι μαζί Του.
Στο δεύτερο βίντεο στο 44.40 ακούμε την "Μυστική ευχή" του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
"Έλα το Φως το Αληθινό, έλα η Αιώνια Ζωή (...) έλα Εσύ ο Μόνος, προς εμένα τον μόνο, γιατί καθώς βλέπεις είμαι μόνος.. Έλα Εσύ που με ξεχώρισες απ΄όλα και μ΄έκανες μοναδικό πάνω στη γη.. Έλα η Παραμυθία της ταπεινής μου ψυχής.."
Και στο 45.30 ακούμε από τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο:
"Eγώ για σένα Πατέρας, Εγώ αδερφός, Εγώ σύζυγος, Εγώ σπίτι, Εγώ τροφή, Εγώ ρίζα, Εγώ θεμέλιο.. Ότι θέλεις Εγώ, να μη σου λείψει τίποτα, θα δουλέψω Εγώ.
Ήρθα να σε υπηρετήσω, Εγώ και Φίλος, και μέλος του σώματός σου, και κεφάλι και αδερφός..
Όλα Εγώ.. Μόνο να είσαι κοντά Μου..Εγώ φτωχός για σένα και αλήτης για σένα, στον Σταυρό για σένα στον Τάφο για σένα, στον Ουρανό παρακαλώ για σένα τον Πατέρα Μου, στη γη έρχομαι Πρεσβευτής του Πατέρα Μου για σένα. Εσύ είσαι τα πάντα για Μένα. Και αδερφός και συγκληρονόμος και φίλος, και μέλος του Σώματός Μου. Τι άλλο θέλεις;.."