Πατροκοσμᾶς : Ἀπὸ τὸ σχολεῖο μανθάνομεν τί εἶναι Θεὸς τί εἶναι Ἁγία Τριάς...τὸ σχολεῖο ἀνοίγει τὰς ἐκκλησίας καὶ τὰ μοναστήρια"

  Δημήτριος Νατσιὸς, δάσκαλος-Κιλκὶς

«Δυστυχῶς ὅπου σταθεῖ κανεὶς ἀκούει ἐπικρίσεις καὶ παράπονα γιὰ τοὺς κληρικούς μας καὶ γιὰ τὴν ἀδράνεια τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτὸ στεναχωρεῖ καὶ θλίβει κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ καὶ πολὺ περισσότερο ἐκείνους ποὺ ἔχουν πιὸ στενοὺς πνευματικοὺς δεσμοὺς μὲ τὴν Ἐκκλησία», ἔγραφε πρὶν ἀπὸ 65 περίπου χρόνια ὁ μεγάλος Φώτης Κόντογλου στὸ «Ἀσάλευτο Θεμέλιο». (ἔκδ. Ἀκρίτας σέλ. 13). Στὴν ἐποχὴ του τὰ προβλήματα ἑστιάζονται κυρίως ἐντός της Ἐκκλησίας. Τότε ξεκίνησε ἡ τροφοδοσία τῆς παναίρεσης, τοῦ τέρατος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ ὁποῖο σήμερα ἐπαχύνθη, ἔγινε ἀχόρταγο καὶ «ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίη» (Α. Πετρ. Ε', 8). Τῷ καιρῶ ἐκείνω τὸ κράτος -καὶ τὸ παρακράτος- δὲν τολμοῦσε νὰ ἀντιπαραταχθεῖ  στὴν Ἐκκλησία, τὸν σφοδρότερο ἐχθρὸ καὶ πολέμιο τοῦ ἄθεου κομμουνισμοῦ. Ὅταν παρῆλθε ὁ κίνδυνος καὶ ἔπεσέ το... παραπέτασμα, ξεκίνησε καὶ ὁ ὕπουλος διωγμὸς κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὰ διατάγματα τῶν χριστιανομάχων Αὐτοκρατόρων τῆς Ρώμης καὶ τὰ σουλτανικὰ φιρμάνια, ἀντικατέστησαν οἱ ἐγκύκλιοι, τὰ "Νέα Προγράμματα Σπουδῶν" τοῦ δῆθεν ὑπουργείου Παιδείας. "Τώρα, στὸν σημερινὸ καιρό, οἱ ἐχθροὶ ἀλλάξανε ὄψη, γινήκανε κρυφοδαγκανιάρηδες μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλια. Φίλοι δολεροί, ποὺ φαίνονται ἄβλαβοι μάλιστα κι εὐεργέτες καὶ καλόβολοι" καὶ μειλίχιοι θὰ συμπληρώναμε καὶ πάλι τὸν Κόντογλου, ὅπως ὀνομάτισε ὁ ἀρχιεπίσκοπος τὸν ὑπουργὸ Παιδείας. Δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ὑπουργείου Ὑπνοπαιδείας-«Ἡ Ὑπνοπαιδεία εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἠθικὴ καὶ κοινωνιστικὴ δύναμις ὅλων των ἐποχῶν» γράφει ὁ Ἇλ. Χάξλεϋ στὸν «Θαυμαστὸ Καινούργιο Κόσμο»- τὰ τελευταῖα χρόνια εἶναι τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Θέλουν νὰ τὸ καταργήσουν, νὰ ἐξαφανιστεῖ, νὰ λείψει. Κόβουν ὧρες, ὑπονομεύουν τὶς σπουδές, προωθοῦν καθηγητὲς στὶς θεολογικὲς σχολὲς μὲ σαφῆ οἰκουμενιστικὰ διαπιστευτήρια, σβήνουν καὶ ξαναγράφουν Προγράμματα Σπουδῶν τῆς Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης μὲ στόχο, ἀνομολόγητο, τὴν μετατροπὴ τοῦ μαθήματος σὲ θρησκειολογικὴ τιποτολογία. (Καὶ καλὸ εἶναι νὰ τὸ καταλάβουν ὅλοι αὐτὸ καὶ νὰ μυρίσει καὶ λίγο μπαρούτι ὁ διάλογος. Φτάνει πιὰ μὲ τὶς ἀνέξοδες ἀγαπολογίες καὶ τὶς ἱερὲς μουρμοῦρες περὶ συμπορεύσεως  κράτους καὶ ἐκκλησίας. Ποιὸ κράτος; Τὸ κράτος τῶν Φαραὼ καὶ τῶν Σοδόμων...).
Στὶς 27 Ἰουνίου δημοσιεύτηκε ἡ εἰσήγηση τοῦ σεβασμιότατου μητροπολίτη Ὕδρας, Σπετσῶν καὶ Αἰγίνης κ. Ἐφραίμ, ἡ ὁποία ἔγινε ἐνώπιόν της Ἐκτάκτου Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Σ’ αὐτὴν ὁ σεβασμιότατος παρουσίασε τὰ ἀποτελέσματα τοῦ διαλόγου τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ) γιὰ τὴν βελτίωση τῶν Νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Ἃς μὲ συγχωρέσει ὁ Ἐπίσκοπος, ἀλλὰ μιὰ παράγραφος τῆς εἰσηγήσεώς του εἶναι καὶ ἀνυπόστατη καὶ ἀπαράδεκτη καὶ ἐπικίνδυνη, διότι ὁπλίζει μὲ ἐπιχειρήματα τοὺς ἀντιπάλους.
Αντιγράφω: "Καὶ μὴν ξεχνοῦμε ὅτι σχεδὸν κανεὶς δὲν γίνεται χριστιανὸς μέσα στὴν αἴθουσα διδασκαλίας. Ἡ χριστιανικὴ ζωὴ γεννιέται ἀλλοῦ καὶ ἀλλιῶς. Βλέπει τὸ μικρὸ παιδὶ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ σπιτιοῦ, πατέρα, μάνα, γιαγιά, παπποὺ νὰ κάνουν τὸν σταυρὸ τοὺς πρὶν φᾶνε, νὰ νηστεύουν, νὰ ἀνάβουν τὸ καντήλι καὶ κυρίως τοὺς βλέπουν νὰ ἐκκλησιάζονται διότι τελικὰ ὁ δρόμος πρὸς τὴν Ἐκκλησία περνᾶ μέσα ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία προχωρεῖ σ' αὐτὸν τὸν κόσμο διὰ τῆς μιμήσεως καὶ πάντως ἡ πίστη αὐτὴ δὲν πρόκειται νὰ γεννηθεῖ μέσα ἀπὸ τὰ σχολικὰ ἐγχειρίδια". Οὐδεὶς διαφωνεῖ μὲ τὸ παράδειγμα τῆς οἰκογένειας-"παράδειγμα τοῖς τέκνοις παρέχειν" βροντοφωνάζει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος. Ἀλλὰ ὡς δάσκαλος δημοτικοῦ σχολείου θεωρῶ ἐντελῶς ἄστοχη καὶ ἄδικη τὴν ὑποτίμηση τῆς παρουσίας μας μὲς στὴν τάξη. Ὁ δάσκαλος στὸ δημοτικὸ σχολεῖο ἔχει, τὸ γνωρίζω ἀπὸ πολυετῆ πείρα, περισσότερο κύρος καὶ αὐθεντία καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς τὶς περισσότερες φορές. Ὅταν ὁ μικρὸς μαθητὴς τῶν Α' ἢ Β' τάξεων, ποὺ σημειωτέον δὲν ἔχουν βιβλία Θρησκευτικῶν, λέει στοὺς γονεῖς του ὅτι αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ κύριος ἢ ἡ κυρία μου, σημαίνει ὅτι καταγράφηκε ἀνεξίτηλα στὴν μνήμη του καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τοῦ ἀλλάξει γνώμη. Πηγαίνω συχνὰ στὴν ἐνορία μας στὸ Κιλκίς, στὸν ἱερὸ ναὸ τοὺς ἁγίου Δημητρίου, τοὺς μαθητές μου καὶ κοινωνοῦν καὶ ὅταν τοὺς λέω ὅτι ἔτσι γινόμαστε ἀδελφάκια τοῦ Χριστοῦ, λάμπουν τὰ πρόσωπά τους. Αὐτὰ δὲν τὰ ξεχνοῦν τὰ παιδιά. Ἡ αἴθουσα διδασκαλίας, σεβασμιότατε, πολλὲς φορὲς ἀναπληρώνει τὴν ἀδιαφορία τῶν γονέων.Ὑπάρχουν σήμερα οἰκογένειες ποὺ οὔτε τὸν σταυρὸ δὲν μαθαίνουν νὰ κάνουν τὰ παιδιά τους.

Κακῶς ὑποτιμᾶτε τὰ σχολικὰ ἐγχειρίδια. Ἂν εἴχαμε ὑπουργεῖο Παιδείας Ἐθνικῆς, στὴν Γ’ καὶ Δ’ δημοτικοῦ, τὰ βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν θὰ ἔπρεπε νὰ περιέχουν βίους ἁγίων καὶ Εὐαγγελικὲς Περικοπές. Πολλοὶ δάσκαλοι, ἀγνοώντας τὶς ἄνωθεν ἐντολές, διδάσκουν τὰ τιμαλφῆ τῆς Πίστεως-πνευματικὸ ἁρματολίκι λέγεται αὐτό. Τὰ τωρινὰ βιβλία, μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι τὰ καλύτερα, ἀλλὰ τὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ τα ἀγαποῦν. Ἡ κατάργησή τους ὑποβιβάζει τὸ μάθημα στὰ μάτια τῶν μαθητῶν. Καὶ εἶναι τὸ μοναδικὸ βιβλίο ποὺ ἀποσύρεται, ἐνῶ ὑπάρχουν τὰ πανάθλια βιβλία γλώσσας ποὺ ἀξίζουν μόνο γιὰ ἀνακύκλωση. Αὐτὰ γιατί δὲν τὰ ἀντικαθιστοῦν μὲ φακέλους;
Ὅλα αὐτὰ τὰ  τὰ θρησκειολογικὰ καρυκεύματα μόνο σύγχυση θὰ ἐπιφέρουν καὶ τίποτε ἄλλο καὶ ὅσοι δάσκαλοι νιώθουμε βαριὰ τὴν σκιὰ  τῶν προγόνων μας, θὰ πετάξουμέ το... φακέλωμα τοῦ μαθήματος στοὺς κάδους. Χριστιανοὺς μὲς στὶς τάξεις δὲν κάνουμε, ἀλλὰ ἑδραιώνουμε τὴν πίστη τῶν μικρῶν παιδιῶν, ρίχνουμε τὸν σπόρο τὸν καλό, ὁ σπόρος σήπεται ἀλλὰ δὲν χάνεται, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος, θὰ βλαστήσει καὶ θὰ καρποφορήσει. Πόσες φορὲς δὲν διαβάζουμε σὲ βιογραφίες σπουδαίων ἀνθρώπων  τὴν φράση: «εὐτύχησε νὰ ἔχει δάσκαλο τὸν τάδε».
Καὶ πολλοὶ ἅγιοι διαφωνοῦν μὲ τὴν ἄποψή σας γιὰ τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου καὶ τὴν ἀξία τοῦ σχολείου. "Τὸ σχολεῖο φωτίζει τοὺς ἀνθρώπους... Ἀπὸ τὸ σχολεῖο μανθάνομεν τί εἶναι Θεὸς τί εἶναι Ἁγία Τριάς...τὸ σχολεῖο ἀνοίγει τὰς ἐκκλησίας καὶ τὰ μοναστήρια" ἔλεγε ὁ Πατροκοσμᾶς. Ἀκόμα καὶ σὲ τοῦτο τὸ ψευτορωμαίικο αὐτὸ συνεχίζεται. "Εἶναι μεγάλη ὑπόθεση ὁ σωστὸς δάσκαλος ἰδίως στὶς μέρες μας! Τὰ παιδιὰ εἶναι ἄγραφες κασέτες, ἢ θὰ γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ἢ βυζαντινὴ μουσική. Τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου εἶναι ἱερό. Ἔχει μεγάλη εὐθύνη καί, ἂν προσέξη, μπορεῖ νὰ πάρει μεγάλο μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Νὰ φροντίζη νὰ διδάσκη στὰ παιδιὰ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ βροῦν τρόπο οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ περνᾶνε κάποια μηνύματα στὰ παιδιὰ γιὰ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα. Ἃς σπείρουν αὐτοὶ τὸν σπόρο κι ἃς μὴν τὸν δοῦν νὰ βλαστάνη. Τίποτε δὲν πάει χαμένο. Κάποια στιγμὴ θὰ πιάση τόπο" ἔλεγε ὁ ἅγιος Παϊσιος, ἄποψη πολὺ διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν δική σας, σεβασμιότατε, παρήγορη γιὰ ὅσους δασκάλους ἀγωνίζονται γιὰ «ψυχὴ καὶ Χριστό».
«Νὰ ἀνταποκρίνεστε στὴν ἀγάπη τῶν παιδιῶν μὲ διάκριση ἐσεῖς οἱ ἐκπαιδευτικοί. Ἔτσι ἅμα σᾶς ἀγαπήσουν θὰ μπορέσετε νὰ τὰ ὁδηγήσετε  κοντὰ στὸν Χριστό. Θὰ γίνετε ἐσεῖς τὸ μέσο», συμβούλευε ὁ ἅγιος Πορφύριος. Οἱ ἅγιοι δὲν ἀπορρίπτουν, δὲν χλευάζουν τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου, δὲν θεωροῦν χαμένη ὑπόθεση τὴν, μὲ διάκριση, ἐν Χριστῷ παιδαγωγία. Ὑπάρχουν πολλοὶ δάσκαλοι καὶ καθηγητὲς θεολόγοι ποὺ δὲν ἔχουν παραδοθεῖ στὶς σειρηνωδίες τῆς παραίτησης καὶ τοῦ συμβιβασμοῦ καὶ μεταδίδουν μὲ τὴν φλόγα τῆς ψυχῆς τοὺς τὸν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ μαγιὰ τοῦ Μακρυγιάννη  ὑπάρχει στὰ σχολεῖα. Ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας μας περιμένουμε στήριξη, συναντίληψη καὶ προσευχὴ γιὰ νὰ πολλαπλασιάζονται σήμερα, ἐν μέσω τῆς περιρρέουσας ἀσχήμιας καὶ πολεμικῆς κατὰ τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας, οἱ ὁμολογητὲς δάσκαλοι καὶ καθηγητές.  Ἠττοπάθειες καὶ διαπιστώσεις γιὰ μάταιους ἀγῶνες δὲν ἁρμόζουν σὲ διαδόχους Καραβαγγέληδων ἢ Χρυσοστόμων...