Του Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου
Το
γνωστό επεισόδιο με το δέντρο που, αντί καρπούς θα έκανε … λίρες (από
το ιταλικό παραμύθι του Πινόκιο), μου φέρνει στο νου η εν Λέρω συνέχιση
του Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών.
Αναφέρεται ότι, στις 5 τρέχοντος στη Λέρο, εγένετο εναρκτήριος δοξολογία στην εκκλησία του Αγίου Σωφρονίου. Ο μητροπολίτης της νήσου Παΐσιος εν ωμοφωρίω και επιτραχηλίω, συνεπικουρούμενος από ιερέα, συμπροσεύχεται
ανερυθριάστως μετά του Παπικού καρδιναλίου κ. Κούρτ Κωχ, Ορθοδόξων
επισκόπων και Παπικών αντιπροσώπων. Ορθόδοξοι και κακόδοξοι
συμπροσεύχονται.
Για
τους Ορθοδόξους (εν οις και ο ορθόδοξος Συμπρόεδρος του Διαλόγου με
τους Παπικούς Σεβ. Τελμησσού Ιώβ και ο αντιπρόσωπος της Εκκλησίας της
Ελλάδος Μεσσηνίας Χρυσόστομος), οι κανόνες που απαγορεύουν, επί ποινή
καθαιρέσεως μαλιστα, τη συμπροσευχή μετά των κακοδόξων όχι απλώς
παρέλκουν αλλά έχουν εξαφανισθεί, ως μηδέποτε υπάρξαντες!!!
Στην
προσφώνησή του ο μητροπολίτης Παΐσιος, ως εις των ιεραρχών του
Οικουμενικού Θρόνου, προσφωνεί τους παρευρισκόμενους Ορθόδοξους
επισκόπους ΑΛΛΑ και τους παρόντες Παπικούς αξιωματούχους ως «πεφιλημένους σεβασμιώτατους αδελφούς»!!! Ενώ μεταξύ των Ορθοδόξων και των κακοδόξων «χάσμα μέγα εστήρικται»
ο Σεβασμιώτατος ΔΕΝ αντιλαμβάνεται τη σωρεία των Παπικών αιρέσεων, αλλά
εθελοτυφλών, δεν βλέπει ούτε καν διαχωριστική γραμμή μεταξύ ημών και
αυτών!!! Τι είδους επίσκοπος είναι ο Σεβασμιώτατος, αφού δεν μπορεί να
ξεχωρίσει τα πρόβατα από τους λύκους;
Ο Σεβασμιώτατος κ. Παΐσιος επιμένει ότι θα συσκεφθούν οι σύνεδροι «εν τη ενότητι της αγάπης». Λησμόνησε στην πορεία την εν Χριστώ αλήθειαν! Τόσο πολύ τον γνοιάζει η «άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις».
Τώρα γιατί θυμήθηκε τον Ευαγγελιστη Ιωάννη το Θεολόγο; Ούτε που
υποψιάζεται ότι και η απλή αναφορά του ονόματός του, αποτελεί μπούμεραγκ
για τους Οικουμενιστές. Ο Απόστολος αναφέρει ρητώς στις Επιστολές του
ότι σ’ αυτόν που δεν φέρει την αποστολική διδαχή ούτε «χαίρετε» δεν του λέμε «εις τις …ταυτην την διδαχήν ου φέρει μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν και χαίρειν αυτώ μη λέγετε» (Β΄Ιωάν. 10). Όντως ευχών χρεία.
1 σχόλιο:
Η συμπροσευχή και γενικότερα ο συγχρωτισμός λειτουργεί στα μάτια του κόσμου ως το δυνατότερο μέσο (η δύναμη της "εικόνας") κατάρριψης των διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Καθολικισμό. Φυσικά ο Μεσσηνίας όπως και άλλοι μιλούν ανοιχτά για "αδελφές-εκκλησίες". Το πιστεύουν και σαφώς προωθούν την ένωση. Όσοι όμως δεν το πιστεύουν πρέπει να αρνηθούν να "συμμετέχουν" σε αυτό το διαρκώς αυξανόμενο χάλι, με την αφωνία τους. Το πρόβλημα εκτός από την παράβαση ενός Ι.Κανόνα (έτσι κι αλλιώς παραβαίνονται πάρα πολλοί), είναι κυρίως αυτή η ίδια η "εικόνα" των "συμπροσευχομένων-εν δυνάμει ενωμένων" εκκλησιών.
Δημοσίευση σχολίου