Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Αναστάσιος”, εκτενή περιεκτική πραγματεία του Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἀβύδου Κυρίλλου (Κατερέλου) που επιγράφεται “Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κρήτης: Νέα Εκκλησιολογία ἢ Πιστότητα στὴν Παράδοση;”
Η πραγματεία του Θεοφιλέστατου Αβύδου συνιστά την μέχρι στιγμής πιο ολοκληρωμένη εργασία υπεράσπισης της Συνόδου της Κρήτης.
ΑΥΣΤΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ
_________
Ο
Θεοφιλέστατος Αβύδου ασκεί αυστηρή κριτική σε όλους τους
αντιοικουμενιστές ηγέτες με εξαίρεση τους π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο και
κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη. Παρόλον ότι δεν κατονομάζει στην πραγματεία του
τους δύο αυτούς διακεκριμένους αντιοικουμενιστές θεολόγους, στην
πραγματικότητα τα επιχειρήματα αυτών απαντά, αφού ο κ. Τσελεγγίδης ήταν ο
πρώτος που είπε με παρρησία ότι η Σύνοδος της Κρήτης δεν είναι ούτε
Αγία, ούτε Μεγάλη, ούτε Σύνοδος.
Άλλωστε
είναι φανερή η συμβολή του κορυφαίου δογματολόγου της Εκκλησίας μας
στην απόφαση που εξέδωσε η Εκκλησία της Βουλγαρίας για τη Σύνοδο της
Κρήτης.
Ταυτόχρονα
η κριτική που ο Θεοφιλέστατος Αβύδου ασκεί στον π. Πέτρο Χιρς αντανακλά
στον κ. Τσελεγγίδη, αφού ο π. Πέτρος εκπόνησε τη διδακτορική του
διατριβή υπό την επίβλεψη του κ. Τσελεγγίδη.
Το
ίδιο συμβαίνει με τον π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο. Δεν τον κατονομάζει
μεν ο Θεοφιλέστατος, αλλά τα επιχειρήματα αυτού απαντά όταν αρνείται να
ταυτίσει τα κανονικά και χαρισματικά όρια της Εκκλησίας.
Ο
Θεοφιλέστατος, στην πραγματεία του, αναφέρει επώνυμα τους Σεβ.
Ναυπάκτου, π. Θεόδωρο Ζήση, Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς, π. Πέτρο Χιρς και
εμμέσως τους π. Ιωάννη Ρωμανίδη, π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, κ. Δημήτριο
Τσελεγγίδη.
Γι’
αυτό είναι λογικό να αναμένουμε ότι όλοι ή ορισμένοι από τους εν ζωή
θιγόμενους θα δώσουν εμπεριστατωμένη απάντηση στις κακόδοξες θέσεις που
κατά συρροήν αναπτύσσει ο Θεοφιλέστατος.
Ο ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΣ ΑΒΥΔΟΥ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΡΧΗΔΟΝΟΣ
_________
Εμείς
περιοριζόμαστε, εδώ, να αναφέρουμε ότι η διήκουσα γραμμή της συνηγορίας
του Θεοφιλέστατου υπέρ του Οικουμενισμού και της Συνόδου της Κρήτης
συνοψίζεται στην αγωνιώδη, πλην όμως απολύτως ανεπιτυχή προσπάθειά του,
να διαμφισβητήσει την εκκλησιολογία του Αγίου Κυπριανού Καρχηδόνος.
Αναφέρει ο Θεοφιλέστατος Αβύδου:
“Τὶ
θὰ ἔπρεπε νὰ καταγράψει ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης; Τὴν Ἐκκλησιολογία τοῦ Ἁγ.
Κυπριανοῦ ποὺ ἀπέρριψαν οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι καὶ οἱ Πατέρες τῆς
Ἐκκλησίας; Μποροῦμε ὡς Ὀρθόδοξοι νὰ ἰσχυριζόμαστε σοβαρά, ὅτι δὲν
ὑπάρχει Ἅγιο Πνεῦμα ἐκτὸς ἀπὸ τὰ κανονικὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας; Τὴ μὴ
ἀποκλειστικότητα τῆς Ἐκκλησίας ἐπισημαίνουν ἅγιοι καὶ διακεκριμένοι
Θεολόγοι,ὁ Γ. Φλωρόφσκυ, ὁ St. Sankow, ὁ S. Bulkakov, ὁ P. Evdokimov, ὁ
Ἱ. Καρμίρης, ὁ Μ. Φαράντος, ὁ Μητρ. Πλάτων (Gorodezkij), ὁ Ἀλέξανδρος
Schmemann, ὁ John Meyendorff, ὁ Anthony Bloom ὁ D. Stăniloae κ.ἄ.”
Μένει κανείς έκπληκτος διότι:
1.)
Καταρχήν θεωρεί ότι η ταύτιση των κανονικών και χαρισματικών ορίων της
Εκκλησίας είναι προσωπική δοξασία του Αγίου Κυπριανού Καρχηδόνος και όχι
πίστη της Εκκλησίας και ότι δήθεν αυτή η δοξασία έρχεται σε αντίθεση με
τις Οικουμενικές Συνοδους.!!!
Ο
Θεοφιλέστατος Αβύδου γνωρίζει πολύ καλά ότι το ακριβώς αντίθετο
συμβαίνει. Ο Άγιος Κυπριανός δεν εξέφρασε καμία προσωπική πεποίθηση.
Θεολόγησε εναρμόνιο μέλος θεολογίας εν Συνόδω. Και όχι μόνον αυτό! Η
Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος περιέβαλε με οικουμενικό κύρος, με τον β΄
Κανόνα της, τις αποφάσεις της Συνόδου της Καρχηδόνος. Άρα πώς είναι
δυνατόν να διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι η θεολογία του Αγίου Κυπριανού
αντιτίθεται στη θεολογία των Οικουμενικών Συνόδων;
Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΓΚΥΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ
________
2.) Είναι τουλάχιστον εξωφρενικό ο Θεοφιλέστατος Αβύδου να προβάλλει τους “Γ.
Φλωρόφσκυ, St. Sankow, S. Bulkakov, P. Evdokimov, Ἱ. Καρμίρη, Μ.
Φαράντο, Μητρ. Πλάτων (Gorodezkij), Ἀλέξανδρο Schmemann, John
Meyendorff, Anthony Bloom και D. Stăniloae" ως αντίβαρο στη
διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων, αφού η θεολογία του Αγίου Κυπριανού
ότι τα χαρισματικά και τα κανονικά όρια της Εκκλησίας ταυτίζονται
απέκτησε οικουμενικό κύρος με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο.
Αλίμονον
αν ορισμένοι σύγχρονοι θεολόγοι που φέρουν έκδηλο -τουλάχιστον σε
ορισμένα σημεία- το στίγμα της Δυτικής θεολογίας στο έργο τους
θεωρούνται πιο έγκυροι από τη διδασκαλία των Οικουμενικών Συνόδων.!!!
πηγή
πηγή
Τι πίνει και δεν μας δίνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου