Τετάρτη 14 Ιουνίου 2017

Στο DNA των Ορθοδόξων είναι οι άγιοι Πατέρες

Εφημέριος του Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης*

(Απόσπασμα από το υπό έκδοσιν βιβλίο του π. Νικολάου)
...Υπάρχει μια άλλη Ορθοδοξία, μια Ορθοδοξία των Αγίων που δεν μας την διδάσκουν οι μεγάλοι και οι τρανοί. Θα προσπαθήσουμε να μεταλαμπαδεύσουμε στις ψυχές μας, στις ψυχές των παιδιών μας μια Ορθοδοξία που σιγά – σιγά πάνε και την θάβουν κάπου βαθιά. Όμως, είμαστε Ορθόδοξοι και σαν Ορθόδοξοι, χτυπάει στην καρδιά μας μέσα ένα παράξενο γονίδιο. Στο πνευματικό DNA των Ορθοδόξων είναι αυτοί οι Άγιοι Πατέρεςείναι οι Άγιοι της Εκκλησίας και οι Μάρτυρες, που δεν το έβαλαν κάτω. Έτσι κι εμείς, ό, τι και να μας κάνουν, όσο και να μας βομβαρδίζουν το μυαλό με την διπλωματία τους ότι δήθεν τα πράγματα πηγαίνουν εκεί, το γονίδιο αυτό θα αντιδρά....
...Πολλοί με ρωτάτε πώς μπορούν να το κάνουν αυτό οι Οικουμενιστές Ιεράρχες και οι Πατριάρχες, να προδίδουν την Πίστη με τις συμπροσευχές, εφόσον οι Πατέρες μας δεν το δέχονται. Γιατί πάνε και εναγκαλίζονται με τον Πάπα και με την παπική «εκκλησία»; Για έναν απλούστατο λόγο. Ο λόγος είναι απλός, με δύο λέξεις. Δεν γεύτηκαν. Αυτός είναι ο λόγος. Άδειοι, κενοί από την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, δεν βιώσανε βιώματα στην Αγία Τράπεζα ως λειτουργοί. Είναι αυταπόδεικτο αυτό και αυτονόητο. Πάνε κι ερωτεύονται ξένες ερωμένες. Είναι πνευματική μοιχεία. Αφήνουν τον Νυμφίο επειδή δεν τους γεμίζει, επειδή δεν τον γνώρισαν, επειδή δεν τον βίωσαν, επειδή δεν κοιμήθηκαν στον ίδιο κοιτώνα με τον Νυμφίο της ψυχής τους. Επειδή δεν είναι Νυμφίος της ψυχής τους πραγματικά και μόνος. Επιλέγουν άλλους «νυμφίους». Τρέχουν από ‘δω κι από ‘κει για να βρουν ερωμένες και βρίσκουν. Βρίσκουν, αλλά δεν έχουν την ποιότητα της Πίστης για να καταλάβουν ότι αυτό που βρίσκουν είναι ένα τίποτα, είναι βρώμικο. Αφήνουν το καθαρό, το ωραίο, το σπουδαίο. Αφήνουν την ομορφιά, την γοητεία. Και πηγαίνουν στα βρώμικα, στα σκύβαλα....
...Όμως, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν ακόμα ιερείς οι οποίοι κρατούν την Ορθοδοξία και την διδάσκουν. Προσπαθώ κι εγώ, ο ταπεινός και ανάξιος, να μιμούμαι αυτούς και σ’ εσάς να φέρω αυτά τα διδάγματα, τα οποία είναι όσια, άγια και αστείρευτα. Τα άλλα είναι εφήμερα: Οι δόξες, οι κενοδοξίες τους, οι φιλοδοξίες τους, οι πατερίτσες και οι θρόνοι. Δεν έχουν σημασία απέναντι στον Θεό. Αυτό που έχει σημασία απέναντι στον Θεό, είναι το γνήσιο φρόνημα του Ορθοδόξου Χριστιανού, είναι η Εκκλησία των Αγίων, του Παπαδιαμάντη, του Φώτη Κόντογλου, είναι η Εκκλησία του Μακρυγιάννη. Αυτήν την Εκκλησία που βίωσαν εκείνοι θα προσπαθήσουμε με τις αδυναμίες που έχουμε, να την βιώσουμε πρώτα εμείς και να την περάσουμε στους απογόνους μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: