Ξεχνοῦν, ἀγνοοῦν ἤ προδίδουν τό ’21;

Ὑπάρχουν πολλὲς ἐκδοχὲς ἀλλὰ μία πραγματικότης. Κι ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἐπανέλθω σήμερα, σὲ θέματα ἱστορικοῦ περιεχομένου καὶ στὴν ὑποκρισία τῆς κρατικῆς μηχανῆς, διὰ μέσου τῆς πανεπιστημιακῆς κοινότητος, ἦταν ἔνα ἄρθρον ποὺ «ἀνεκάλυψα» τυχαίως, σὲ κάποιαν μου ἀναζήτησιν.

Η σιωπή για το ’21
Ένα μάλλον πρωτοφανές στοιχείο χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή μας εκπαίδευση σήμερα: η πλήρης σχεδόν σιωπή για το 1821 και η κατάργηση από όλα σχεδόν τα τμήματα Ιστορίας της διδασκαλίας αυτού του μαθήματος, που μέχρι πριν κάποια χρόνια ήταν φυσικά υποχρεωτικό. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, πως μετά την αποχώρηση του καθηγητή Βασίλη Σφυρόερα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, δεν εξελέγη  κάποιος καθηγητής, εξειδικευμένος στην επανάσταση του 1821. Η θέση έμεινε- και μένει- κενή.
Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι γεγονός: σαν να ντρεπόμαστε για τον αγώνα της ανεξαρτησίας μας από τον τουρκικό ζυγό. Και έτσι το πρώτο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας αγνοεί το ’21 και έχει μεταφέρει το μάθημα αυτό στον χώρο των επιλεγομένων μαθημάτων, μαζί με άλλα πολλά.
Το μάθημα «Ελληνική Επανάσταση» παραμένει υποχρεωτικό μόνον σε δύο πανεπιστήμια, περιφερειακά: στο Ιόνιο και στο Πελοποννήσου. Το μάθημα υπάρχει επίσης ως προαιρετικό στο Αθηνών και στο ΑΠΘ, δηλαδή έχει υποβαθμισθεί εντελώς, ουσιαστικά έχει χαθεί, ενώ στο Πάντειο υπάρχουν κάποια μαθήματα που αναφέρονται σε κοινωνικές όψεις της εθνεγερσίας. Το μάθημα έχει καταργηθεί εντελώς σε όλα τα άλλα Πανεπιστήμια: Ιωαννίνων, Κρήτης, Θεσσαλίας, Θράκης και Αιγαίου, όπου δεν προσφέρεται καν.
Το ζήτημα είναι πρωτοφανές και σκανδαλώδες για την ακαδημαϊκή τάξη, διότι δεν μιλάμε για ένα οποιοδήποτε μάθημα ιστορίας, αλλά για την κορυφαία ιστορική στιγμή του Νεωτέρου Ελληνισμού. Τι έχει μπει στην θέση αυτού του μαθήματος; Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών διδάσκεται υποχρεωτικά η Οθωμανική Ιστορία και στο Πάντειο η Αλβανική! Είναι σαν να πηγαίνει κάποιος στο Χάρβαρντ και στην Σορβόνη και να μην διδάσκεται την γαλλική ή την αμερικανική επανάσταση, αλλά μόνον την ιστορία της Γερμανίας και της Ρωσσίας! Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, επί παραδείγματι, μπορεί κάποιος να βρει μαθήματα για την διατροφή επί Τουρκοκρατίας, αλλά δεν θα βρει κάπου την Ελληνική Επανάσταση. Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν σε όλα τα ιδρύματα, όπου το ’21 απουσιάζει εντυπωσιακά. Είναι σαν να ντρεπόμαστε οι νεοέλληνες για την επανάσταση των προγόνων μας εναντίον του Σουλτάνου.
Γιατί λοιπόν η σιωπή του 21; Οι απαντήσεις στο ερώτημα αυτό ίσως να ανοίγουν ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για την αυτοσυνείδηση του νέου ελληνισμού και κυρίως για την μεταπολιτευτική μας εκπαιδευτική κατάσταση. Πλησιάζοντας όμως στα 200 χρόνια από την Επανάσταση που συγκλόνισε τον κόσμο, θα πρέπει να επαναφέρουμε το ’21 στην θέση που του αρμόζει.
Η ελληνική ιστοριογραφία το είχε διατυπώσει, από τον 19ο αιώνα ήδη, με εξαιρετική διαύγεια: η ελληνική επανάσταση δεν ήταν έργο κάποιων λογίων, αγροτών ή εμπόρων, δεν ήταν  προϊόν ξένης επεμβάσεως, ήταν έργο Ελλήνων, των αρματολών, των επισκόπων, των εμπόρων, των λογίων, των προεστών, αυτών που μπήκαν «εις το μυστικόν της πατρίδος», που έλεγε και ο Μακρυγιάννης.
Ωστόσο η ελληνική επανάσταση παρουσιάσθηκε τις τελευταίες 4 δεκαετίες- κάτω από την επίδραση του δημαρικού σχήματος περί νεοελληνικού διαφωτισμού- ως αποκλειστικό προϊόν της ιδρύσεως σχολείων στην τουρκοκρατουμένη Ελλάδα, της εμπορικής αναπτύξεως του 18ου αιώνα και της επιδράσεως των ευρωπαϊκών Φώτων. Ουσιαστικά η ελληνική επανάσταση αποδόθηκε εξ ολοκλήρου σε μια ετερόφωτη πραγματικότητα, τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό και αυτό είναι μια ερμηνεία μονομερής και εσφαλμένη. 
Αν κάποιος ανατρέξει στα έργα της τρέχουσας ελληνικής ιστοριογραφίας θα σχηματίσει την εντύπωση ότι στην Καλαμάτα δεν μπήκαν ένοπλοι, δεν μπήκε ο Πετρόμπεης με τον Κολοκοτρώνη, αλλά ο Συγγρός ή ο Σίνας από την Βιέννη. Και θα υποθέσει βασίμως, ότι δεν συνεδρίασαν οι οπλαρχηγοί, οι πρόκριτοι και οι επίσκοποι στην σύσκεψη της Βοστίτσας, όπου αποφασίσθηκε η εξέγερση, αλλά  οι λόγιοι του λεγομένου Νεοελληνικού Διαφωτισμού!
Είναι μάλλον άχαρο βεβαίως να επανέρχεται κάποιος σε πασίγνωστα γεγονότα. Αλλά δεν είναι επιτρεπτό να συνεχίζεται η σιωπή για το ’21.  Υπό την έννοια αυτήν το ενδιαφέρον του ιδίου του πρωθυπουργού για την επέτειο της ελληνικής επαναστάσεως και η ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είναι θετικό σημάδι και οι ενστάσεις που διατυπώθηκαν από κάποιους εντελώς άκομψα είναι ανεξήγητες.
Για τις αντιδράσεις αυτές ισχύει πάντα η κινεζική παροιμία: «τα σκυλιά γαυγίζουν, το καραβάνι προχωρεί».
* Ο Απόστολος Διαμαντής είναι συγγραφέας
πηγὴ

Ὑπάρχουν ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν καταγραφὴ τοῦ …«συμπτώματος», κάποιες οὐσιώδεις λεπτομέρειες, ποὺ σὰν κοινωνίες, στὴν πλειοψηφία μας, ἀγνοοῦμε. Λεπτομέρειες ποὺ κάνουν τὸ θέμα τῆς ἱστορίας τῆς Ἐπαναστάσεως ἀπαγορευτικό.
Αὐτὲς εἶναι οἱ ἐξῆς:
α. Δὲν χρειάζονται πρότυπα μέσα ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασιν (καὶ ἰδίως πρότυπα σὰν τὸν Κολοκοτρώνη, τὸν Ἀνδρούτσο, τοῦ Καραϊσκάκη, τὸν Νικηταρᾶ, ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἄλλων) ποὺ ἂν καὶ προσέφεραν τὰ πάντα, ἐξεδιώχθησαν ἀπάνθρωπα, διότι προσεπάθησαν νὰ ἀνατρέψουν/ἐμποδίσουν/περιορίσουν τὴν δικτατορία τῶν τραπεζιτῶν, ποὺ ἡ ἐπίσημος πολιτεία τῆς ἐποχῆς, ἐπέβαλε ὡς …ἀδιαπραγμάτευτον καθεστώς.
Ἀντιθέτως πρόσωπα σὰν τοῦ μαυροκορδάτου, τοῦ ζαΐμη, τοῦ τρικούπη, τοῦ κουντουριώτου, τοῦ κωλέττου, τοῦ λόντου προβάλλονται (διακριτικῶς ἀκόμη, ἀλλὰ σὲ μερικὲς δεκαετίες θὰ μεγιστοποιηθῇ), ὡς …ἐθνοσωτῆρες, φωστῆρες, κορυφαῖοι πολιτικοὶ ἡγέτες.
Οἱ σημίτηδες, οἱ βενιζέλοι, οἱ σαμαρᾶδες, οἱ καμμένοι, οἱ τσίπρες, οἱ δρίτσες (καὶ σύμπασες οἱ στρατιὲς τῶν συγχρόνων κουδουνισμένων) ἔχουν προγόνους. Καὶ οἱ πρόγονοί τους, οἱ ἀντίστοιχοι προβαλόμενοι ὡς «ὑπερ-ἡγέτες» ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ἦσαν τὸ ἴδιο καθάρματα μὲ τοὺς σημερινοὺς ἀπογόνους τους καὶ μισοῦσαν ἐξ ἴσου τοὺς Ἕλληνες, ὅπως μᾶς μισοῦν τὰ σημερινὰ σαπρόφυτα. 
β. Τὸ θέμα τῆς παιδείας, παγκοσμίως, ἔχει ὑπεισέλθῃ ἐδῶ καὶ δεκαετίες, στὴν σφαίρας τῆς ἐπιδράσεως, ἐλέγχου καὶ τελικῶς «λειάνσεως» τοῦ ἱδρύματος Ῥοκφέλερ. Δὲν εἶναι τυχαῖον ποὺ προωθῶνται, ἐπιβάλλονται καὶ τελικῶς προβάλλονται μόνον ἐκεῖνοι οἱ …«πανεπιστημιακοί», ποὺ ἔχουν ἀφ΄ ἑνὸς ἐκπαιδευθῇ ἀπὸ αὐτὲς τὶς σχολές, ἀλλά, ἀφ΄ ἑτέρου, λειτουργοῦν διαρκῶς καὶ ἐπιμόνως ὡς πράκτορες καὶ παπαγάλοι τῶν τοκογλύφων.
Ἀνήκουν δέ, οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν, στὶς αὐτὲς οἰκογένειες τῶν κοτζαμπάσηδων-προεστῶν, ποὺ ἀπὸ βυζαντίου ἀκόμη, κύριόν τους μέλημα ἦταν τὸ νὰ μᾶς κρατοῦν ὑπὸ καθεστὼς βλακείας, σκοταδισμοῦ ἤ, ἐὰν ἀπαιτεῖτο, ἀκόμη καὶ γενοκτονίας, πρὸ κειμένου νὰ διασφαλισθῇ, ἐπὶ μακρόν, ἡ ἐξουσίας τους ἐπάνω μας.
Ἐὰν ἐπὶ πλέον ἐρευνήσουμε, στοιχειωδῶς, τὶς καταγωγές τους, θὰ διαπιστώσουμε πὼς παγία τακτική τους παραμένει καὶ ἡ ἀλλαγὴ τῶν (ἀκόμη καί) οἰκογενειακῶν τους ὀνομάτων, γιὰ νὰ χάνουμε, κατὰ καιροὺς τὰ ἴχνη τους. 

Ῥοκφέλερ καὶ κοινωνικὸς ἔλεγχος μέσῳ τῆς παιδείας

γ. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις, καθὼς φυσικὰ καὶ κάθε ἐπανάστασις ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὴν γαλλική, ἦσαν προϊόντα καὶ σχεδιασμοὶ τῶν τοκογλύφων, μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν ἐπιβολή, σταδιακῶς, σοσιαλιστικῶν/κομμουνιστικῶν καθεστώτων. (Ἤδη βιώνουμε τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς τακτικῆς). Σὲ ἕνα σοσιαλιστικό/κομμουνιστικὸ καθεστώς, ἡ κρεατόμαζα διατηρεῖ τὴν ψευδαίσθησιν τῆς ἐλευθέρας ἐπιλογῆς, ἐνᾦ στὴν πραγματικότητα παραμένει ἐθελουσίως δοῦλος. Ἀν τὶ δῆλα δὴ νὰ ἔρχεται ὁ σουλτάνος ἢ ὁ αὐτοκράτωρ νὰ ἐπιβάλῃ σκληρὲς φορολογίες, αὐτὸ συμβαίνει …σοσιαλιστικά, μὲ ἀπόλυτο εὐθύνη τοῦ μετέχοντος, ποὺ διαρκῶς …ἐνθουσιασμένος, ἀρνεῖται νὰ συνειδητοποιήσῃ πὼς ὑπηρετεῖ, πιστότατα, τὸν δυνάστη του.
Ἄλλως τέ….
Δὲν θὰ ἦταν καὶ τόσο εὐχάριστον, εἰδικῶς σήμερα ποὺ ἤδη ἀμφισβητῶνται ἐντόνως οἱ τοπάρχες τῶν τοκογλύφων, νὰ γίνῃ, σὲ εὑρύτερον ἐπίπεδον ἀντιληπτό, πὼς τοὺς πραγματικοὺς ἀγωνιστὲς τῆς ἐπαναστάσεως τοὺς ἐδολοφόνησαν καὶ τοὺς περιθωριοποίησαν οἱ ἴδιοι ποὺ ἔστησαν τὴν ἐπανάστασιν καὶ ποὺ σήμερα, μὲ ὅλα τὰ μέσα, μᾶς ἐπιβάλλουν νέες μορφὲς δουλείας, πιὸ …σοσιαλιστικές.
Ὅταν κάποιος συνειδηοποιῇ τὸν μηχανισμὸ δουλοποιήσεώς του, εἶναι δεδομένον πὼς θὰ τὸν ἀνατρέψῃ. Καλὸ λοιπὸν εἶναι, γιὰ τοὺς τοκογλύφους, σὲ λαϊκὲς ἀντιλήψεις λειασμένες καὶ οὐδέτερες (ποὺ αὐτοὶ δημιουργοῦν, μέσῳ τῶν συστημάτων ἀπαιδείας τους), δίχως ἐθνικὴ συνείδησιν καὶ αὐτογνωσία, νὰ μὴν καλλιεργῶνται τέτοιου εἴδους «ἀμυχές», διότι ὁ (καθαρός) πατριωτισμὸς δὲν εἶναι ἐλέγξιμος, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὶς ἀκραῖες (ἐπίσης ἐκ τῶν τοκογλύφων δημιουργηθεῖσες) κομματικὲς γραμμὲς κι ἐναλλακτικές «μας», ποὺ μᾶς μετατρέπουν σὲ κρεατόμαζες, πιστὲς καὶ ὑπόδουλες στὰ «ἄκρα».
Τὰ ὁποιαδήποτε «ἄκρα».
Τὸ πρόβλημά τους λοιπὸν δὲν εἶναι ἡ ἰδία ἡ ἱστορία τῆς Ἐπαναστάσεως ἀλλὰ τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς ἐπιγνώσεως τῆς (πραγματικῆς) ἱστορίας.
Ἄλλως τέ… Ἀκριβῶς γιὰ νὰ ἀποφευχθῇ τὸ …«ἀτύχημα» ἔχουν φροντίσῃ νὰ ἐλέγχεται καὶ νὰ φιλτράρεται ἀναλόγως ὅλο τὸ ἱστορικό μας ἀρχεῖον, ἐφ΄ ὄσον κύριος θεματοφύλαξ του εἶναι ἡ …«Ἐθνικὴ Τράπεζα» τῶν Rorhtscild!!!

Ἡ Ἐθνικὴ Τράπεζα …κερνᾶ ἱστορία!!!

«Πάλι αυτοί οι Rothschild, που ο Marx «δεν» …αντιλήφθηκε ότι υπήρχαν, ενώ αυτοί άρπαζαν την μία χώρα μετά την άλλη…»

Ὅπως «Ottoman Bank» ἔτσι κι «Ἐθνικὴ Τράπεζα»!!!

 Ἄλλως τέ…
Πίσω κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα αὐτά, ἀπολύτως συνειδητῶς καὶ μεθοδευμένως, ἀποκρύπτεται κι ἀποσιωπᾶται τὸ οὐσιουδέστερον στοιχεῖον τῆς Ἑλληνικῆς ταὐτότητος (σκέψις, συνείδησις, αὐτάρκεια, πολιτισμός, ἰσονομία, δικαιοσύνη): ἡ Ἀριστεία.
Τρέχα καὶ γύρευε λοιπὸν πόση παραπληροφόρησις, σκοταδισμός, βλακεία, ἀνιστορικότης, ἀνθελληνισμός, ὑπανθρωπισμὸς καλλιεργεῖται μέσα στὰ δικά μας κεφάλια, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, γιὰ μὴν δυνάμεθα νὰ ἀντιληφθοῦμε τὰ …αὐτονόητα!!!
πηγή