Ἡ μεγάλη τραγωδία, εἶναι ὅτι οἱ Ἀλβανοί, ἀφοῦ πολέμησαν γενναία τούς
μουσουλμάνους κατακτητές μας ὑπό τόν Ἕλληνα Ρωμηό Γεώργιο
(Ἰ-)Σκεντέρμπεη ἤ Καστριώτη, στήν συνέχεια ἐξισλαμίσθηκαν οἱ
περισσότεροι, διά τῆς βίας καί κατά διαταγή τοῦ Μωάμεθ, καί κατάντησαν
τά παιδιά τους σύμμαχοι τῶν κατακτητῶν Τούρκων.
Ὡς μουσουλμάνοι ἀπολάμβαν πλέον καί αὐτοί τά προνόμια τῶν μωαμεθανῶν...Ἀπό τήν παλαιά ἀρχοντιά τῆς Ρωμηοσύνης κράτησαν μόνο μία χαρακτηριστική ἀνάμνηση, τήν τιμή στήν "μπέσα". Αὐτό τούς διαφοροποιοῦσε ἀπό τούς Τούρκους, ὅταν ησαν σωστοί.
(Ὁ κουμουνισμός βέβαια τούς τήν ξερρίζωσε πλέον σχεδόν τελείως τήν "μπέσα", ὅπως φαίνεται, καί ψεύδονται ἀσύστολα, δείχνουν ἀχάριστοι, κλπ, κατά τό παράδειγμα τῶν λίγων τουρκαλβανῶν τους...)
Καί τό δεύτερο δράμα τους εἶναι, ὅτι ὅταν ἔμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανικοί λαοί, ἐλευθερωθήκαμε ἀπό τούς Τούρκους, ἀφοῦ εἴχαμε ὑποστῆ τά πάνδεινα ἀπό τούς μουσουλμάνους κατακτητές μας, οἱ Ἀλβανοί, ἔχοντας καλομάθει ἀπό τό ὅτι κυβερνοῦσαν ραγιάδες, στό νά μή δουλεύουν οἱ περισσότεροι, ξαφνικά ὅλοι τους, μετά τούς Βαλκανικούς πολέμους, χωρίς πλέον δούλους καί ραγιάδες, φτώχυναν!
Θά ἔπρεπε νά ἐργάζονται. Τέρμα οἱ σκληρά ἐργαζόμενοι ραγιάδες!
(σέ αὐτό εἰδικῶς, ἀργότερα, ὁ κουμουνισμός τούς ἔκανε καλό, τούς ἔμαθε νά ἐργάζονται, ἄν καί ὄχι μέ πραγματική ἐπιμέλεια τίς περισσότες φορές, διότι ὅ,τι μαθαίνεται μέ τό ζόρι...)
Τό τρίτο δράμα τους: Οἱ Κυβερήσεις τους, ἤδη ἀπό τήν ἐποχή τῆς βασιλείας, γιά νά τούς κυβερνᾶνε, τούς ἔμαθαν στόν ἐθνικισμό. Διότι, μέ ἐθνικισμό κυβερνᾶται ἕνας λαός κακομαθημένος ἀπό τήν καλοπέρασή του σέ βάρος ἄλλων, πού πρέπει πιά νά δουλεύει πάλι σκληρά:
Φταίγανε βεβαίως, γιά ὅλα, οἱ πρώην ραγιάδες! ... οἱ Σέρβοι καί οἱ Ἕλληνες καί οἱ Βλάχοι, καί οἱ Μαυροβούνιοι! Καί οἱ Βουλγαροι καί οἱ Ρουμάνοι.... Γιά ὅλα τά δεινά τῶν ἐπηρμένων ἐπί 400 καί πάνω χρόνια, ἀλλά τώρα ὐποχρεωμένων νἀ δουλεύουνε πιά ἀλβανῶν, φταίγανε οἱ πρώην συμπατριῶτες τους καί πρώην ὁμόδοξοί τους, οἱ Ρωμηοί!
Μέ ταμπέλες ἐθνῶν πλέον, τέθηκαν τά θεμέλια ταραχῶν στά Βαλκάνια, ἀπό τήν δημιουργία τῆς μεγαλύτερης του δέοντος Ἀλβανίας τό 1913.
Καί ἡ τέταρτη τραγωδία τῶν Ἀλβανῶν: Τώρα πού ξαναέμαθαν νά δουλεύουνε, ἀν καί ἀρκετοί τους μέ μαφίες, πάντως γενικά δέν κάθονται γιά νά δουλεύουνε μόνο ἄλλοι, ἀντί να κυττα΄ξουν επῶς θά προκόψουνε μέ κόπους ὅπως ὅλοι μας, τούς φουσκώνουν τά μυαλά κάποιοι ξένοι καί φυσικά καί οἱ χειρότεροί μεταξύττους (καί οἱ μαφιόζοι τους, γιά νά αὐξήσουν τίς μπίζνες τους), νά μήν ζήσουν ἐργαζόμενοι ὅπως ὅλοι, ἀλλά νά γίνουν ξανά ἀφεντικά ἐπί τῶν ἄλλων λαῶν γύρω τους, καί μεγαλύτεροι!
Πᾶνε γυρεύοντας...., τί ἀκριβῶς;
SOCRATES ALEXANDRINOS
Ο επεκτατισμός των Σλάβων των Σκοπίων είναι ένα φαινόμενο αρκετών
δεκαετιών, τα τελευταία χρόνια, όμως, άρχισαν να διαδίδονται οι
επεκτατικές ιδέες των Αλβανών, μετά τη μεγάλη μετανάστευση, όπου
εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένοι Αλβανοί κατέφυγαν, κυρίως, σε Ελλάδα
και Ιταλία.
Μόλις πέρασε το κύμα της μεγάλης φυγής και ξεκίνησαν να καταφθάνουν τα εμβάσματα από το εξωτερικό, άρχισε να διαδίδεται η εθνικιστική ιδεολογία στα αλβανικά ‘καφενεία’.
Σχετική η σημερινή αναφορά από αλβανική (ές) ιστοσελίδες, ότι γειτονικά κράτη καταπάτησαν …αλβανικά εδάφη στους απελευθερωτικούς πολέμους στις αρχές του 20ου αιώνα!
Γράφει το δημοσίευμα:
«Η διαίρεση της Αλβανίας ήταν μια διαδικασία χωρισμού των αλβανικών εδαφών από το Συνέδριο του Βερολίνου μέχρι τη διάσκεψη των Πρεσβευτών του Λονδίνου το 1913. Οι συμφωνίες αυτές είχαν σοβαρές συνέπειες για το αλβανικό έθνος, ήταν η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία μέχρι σήμερα. Οι συνέπειες εξακολουθούν να επιδεινώνουν την κατάσταση του αλβανικού έθνους, που σήμερα συρρικνώθηκε με αποτέλεσμα αυτού του κατακερματισμού», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
"Επί Οθωμανών τέσσερα ήταν τα αλβανικά βιλαέτια, της Σκόδρας, του Κοσσυφοπεδίου, του Μοναστηρίου και των Ιωαννίνων, τα οποία ήταν υποψήφια για αυτονομία από την Κοινωνία της Πρίζρεν".
Ο ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878 έπληξε σοβαρά τις οθωμανικές κτήσεις στη Βαλκανική Χερσόνησο, αφήνοντας περιοχές στην αυτοκρατορία σε επισφαλείς θέσεις, κυρίως αυτές που κατοικούνταν από τους Αλβανούς. Δόθηκε έτσι η δυνατότητα σε ορθόδοξους λαούς να δημιουργήσουν κράτη τα οποία χρησιμοποιούσαν ως όπλο ενάντια στα άλλα έθνη (τα μουσουλμανικά Τούρκους και Αλβανούς).
Το κείμενο συνεχίζει χωρίς να παραθέτει, βέβαια, κάποιες πηγές, αφού στόχος είναι η προπαγάνδα.
«Οι Αλβανοί τότε ζούσαν σε τέσσερα βιλαέτια, όπως αναφέρθηκε. Σε αυτά
εκτιμάται ότι ζούσαν 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι από τους οποίους τα 2
εκατομμύρια ήταν Αλβανοί και οι υπόλοιποι Βλάχοι, Σλάβοι, Έλληνες και
Ρομά. Οι Αλβανοί είχαν απόλυτη πλειοψηφία».
Συνεχίζει:
Η Σερβία, η Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο και η Ελλάδα, έκαναν μια πολιτική και στρατιωτική συμμαχία και τον Οκτώβριο του 1912 κήρυξαν τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία- ήταν η αρχή του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου.
Οι Αλβανοί κατείχαν «ουδέτερη θέση» σε αυτόν τον πόλεμο, αλλά ανησύχησαν όταν είδαν ότι οι βαλκανικές χώρες νίκησαν και άρχισαν να διαιρούν τα …αλβανικά εδάφη,όπως σημειώνεται ενώ είναι γνωστό ότι οι Αλβανοί ήταν ενταγμένοι στον οθωμανικό στρατό.
Στις 17 Δεκεμβρίου του 1912, στο Λονδίνο οι Μεγάλες Δυνάμεις συζήτησαν την τύχη της Αλβανίας. Στις 29 Ιουλίου 1913, αποφασίσθηκε η Αλβανία να κηρυχθεί αυτόνομη ηγεμονία, υπό την προστασία και εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Ενώ έξω από τα αλβανικά εδάφη παρέμειναν το Κοσσυφοπέδιο και η τσαμουριά.
Μετά τον κατακερματισμό των αλβανικών εδαφών πολλοί πατριώτες προσπάθησαν για την επανένωση του αλβανικού έθνους. Αυτό γέννησε την αλβανική εθνική υπόθεση για την επανένωση όλων των αλβανικών εδαφών που κατακερματίσθηκαν το 1913, σημειώνει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.
πηγή
Ὡς μουσουλμάνοι ἀπολάμβαν πλέον καί αὐτοί τά προνόμια τῶν μωαμεθανῶν...Ἀπό τήν παλαιά ἀρχοντιά τῆς Ρωμηοσύνης κράτησαν μόνο μία χαρακτηριστική ἀνάμνηση, τήν τιμή στήν "μπέσα". Αὐτό τούς διαφοροποιοῦσε ἀπό τούς Τούρκους, ὅταν ησαν σωστοί.
(Ὁ κουμουνισμός βέβαια τούς τήν ξερρίζωσε πλέον σχεδόν τελείως τήν "μπέσα", ὅπως φαίνεται, καί ψεύδονται ἀσύστολα, δείχνουν ἀχάριστοι, κλπ, κατά τό παράδειγμα τῶν λίγων τουρκαλβανῶν τους...)
Καί τό δεύτερο δράμα τους εἶναι, ὅτι ὅταν ἔμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανικοί λαοί, ἐλευθερωθήκαμε ἀπό τούς Τούρκους, ἀφοῦ εἴχαμε ὑποστῆ τά πάνδεινα ἀπό τούς μουσουλμάνους κατακτητές μας, οἱ Ἀλβανοί, ἔχοντας καλομάθει ἀπό τό ὅτι κυβερνοῦσαν ραγιάδες, στό νά μή δουλεύουν οἱ περισσότεροι, ξαφνικά ὅλοι τους, μετά τούς Βαλκανικούς πολέμους, χωρίς πλέον δούλους καί ραγιάδες, φτώχυναν!
Θά ἔπρεπε νά ἐργάζονται. Τέρμα οἱ σκληρά ἐργαζόμενοι ραγιάδες!
(σέ αὐτό εἰδικῶς, ἀργότερα, ὁ κουμουνισμός τούς ἔκανε καλό, τούς ἔμαθε νά ἐργάζονται, ἄν καί ὄχι μέ πραγματική ἐπιμέλεια τίς περισσότες φορές, διότι ὅ,τι μαθαίνεται μέ τό ζόρι...)
Τό τρίτο δράμα τους: Οἱ Κυβερήσεις τους, ἤδη ἀπό τήν ἐποχή τῆς βασιλείας, γιά νά τούς κυβερνᾶνε, τούς ἔμαθαν στόν ἐθνικισμό. Διότι, μέ ἐθνικισμό κυβερνᾶται ἕνας λαός κακομαθημένος ἀπό τήν καλοπέρασή του σέ βάρος ἄλλων, πού πρέπει πιά νά δουλεύει πάλι σκληρά:
Φταίγανε βεβαίως, γιά ὅλα, οἱ πρώην ραγιάδες! ... οἱ Σέρβοι καί οἱ Ἕλληνες καί οἱ Βλάχοι, καί οἱ Μαυροβούνιοι! Καί οἱ Βουλγαροι καί οἱ Ρουμάνοι.... Γιά ὅλα τά δεινά τῶν ἐπηρμένων ἐπί 400 καί πάνω χρόνια, ἀλλά τώρα ὐποχρεωμένων νἀ δουλεύουνε πιά ἀλβανῶν, φταίγανε οἱ πρώην συμπατριῶτες τους καί πρώην ὁμόδοξοί τους, οἱ Ρωμηοί!
Μέ ταμπέλες ἐθνῶν πλέον, τέθηκαν τά θεμέλια ταραχῶν στά Βαλκάνια, ἀπό τήν δημιουργία τῆς μεγαλύτερης του δέοντος Ἀλβανίας τό 1913.
Καί ἡ τέταρτη τραγωδία τῶν Ἀλβανῶν: Τώρα πού ξαναέμαθαν νά δουλεύουνε, ἀν καί ἀρκετοί τους μέ μαφίες, πάντως γενικά δέν κάθονται γιά νά δουλεύουνε μόνο ἄλλοι, ἀντί να κυττα΄ξουν επῶς θά προκόψουνε μέ κόπους ὅπως ὅλοι μας, τούς φουσκώνουν τά μυαλά κάποιοι ξένοι καί φυσικά καί οἱ χειρότεροί μεταξύττους (καί οἱ μαφιόζοι τους, γιά νά αὐξήσουν τίς μπίζνες τους), νά μήν ζήσουν ἐργαζόμενοι ὅπως ὅλοι, ἀλλά νά γίνουν ξανά ἀφεντικά ἐπί τῶν ἄλλων λαῶν γύρω τους, καί μεγαλύτεροι!
Πᾶνε γυρεύοντας...., τί ἀκριβῶς;
SOCRATES ALEXANDRINOS
Μόλις πέρασε το κύμα της μεγάλης φυγής και ξεκίνησαν να καταφθάνουν τα εμβάσματα από το εξωτερικό, άρχισε να διαδίδεται η εθνικιστική ιδεολογία στα αλβανικά ‘καφενεία’.
Σχετική η σημερινή αναφορά από αλβανική (ές) ιστοσελίδες, ότι γειτονικά κράτη καταπάτησαν …αλβανικά εδάφη στους απελευθερωτικούς πολέμους στις αρχές του 20ου αιώνα!
Γράφει το δημοσίευμα:
«Η διαίρεση της Αλβανίας ήταν μια διαδικασία χωρισμού των αλβανικών εδαφών από το Συνέδριο του Βερολίνου μέχρι τη διάσκεψη των Πρεσβευτών του Λονδίνου το 1913. Οι συμφωνίες αυτές είχαν σοβαρές συνέπειες για το αλβανικό έθνος, ήταν η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία μέχρι σήμερα. Οι συνέπειες εξακολουθούν να επιδεινώνουν την κατάσταση του αλβανικού έθνους, που σήμερα συρρικνώθηκε με αποτέλεσμα αυτού του κατακερματισμού», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
"Επί Οθωμανών τέσσερα ήταν τα αλβανικά βιλαέτια, της Σκόδρας, του Κοσσυφοπεδίου, του Μοναστηρίου και των Ιωαννίνων, τα οποία ήταν υποψήφια για αυτονομία από την Κοινωνία της Πρίζρεν".
Ο ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878 έπληξε σοβαρά τις οθωμανικές κτήσεις στη Βαλκανική Χερσόνησο, αφήνοντας περιοχές στην αυτοκρατορία σε επισφαλείς θέσεις, κυρίως αυτές που κατοικούνταν από τους Αλβανούς. Δόθηκε έτσι η δυνατότητα σε ορθόδοξους λαούς να δημιουργήσουν κράτη τα οποία χρησιμοποιούσαν ως όπλο ενάντια στα άλλα έθνη (τα μουσουλμανικά Τούρκους και Αλβανούς).
Το κείμενο συνεχίζει χωρίς να παραθέτει, βέβαια, κάποιες πηγές, αφού στόχος είναι η προπαγάνδα.
Συνεχίζει:
Η Σερβία, η Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο και η Ελλάδα, έκαναν μια πολιτική και στρατιωτική συμμαχία και τον Οκτώβριο του 1912 κήρυξαν τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία- ήταν η αρχή του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου.
Οι Αλβανοί κατείχαν «ουδέτερη θέση» σε αυτόν τον πόλεμο, αλλά ανησύχησαν όταν είδαν ότι οι βαλκανικές χώρες νίκησαν και άρχισαν να διαιρούν τα …αλβανικά εδάφη,όπως σημειώνεται ενώ είναι γνωστό ότι οι Αλβανοί ήταν ενταγμένοι στον οθωμανικό στρατό.
Στις 17 Δεκεμβρίου του 1912, στο Λονδίνο οι Μεγάλες Δυνάμεις συζήτησαν την τύχη της Αλβανίας. Στις 29 Ιουλίου 1913, αποφασίσθηκε η Αλβανία να κηρυχθεί αυτόνομη ηγεμονία, υπό την προστασία και εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Ενώ έξω από τα αλβανικά εδάφη παρέμειναν το Κοσσυφοπέδιο και η τσαμουριά.
Μετά τον κατακερματισμό των αλβανικών εδαφών πολλοί πατριώτες προσπάθησαν για την επανένωση του αλβανικού έθνους. Αυτό γέννησε την αλβανική εθνική υπόθεση για την επανένωση όλων των αλβανικών εδαφών που κατακερματίσθηκαν το 1913, σημειώνει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου