Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

παγκοσμιότητα και Παγκοσμιότητα...


 
O Α. (σύζυγος) δεν τής είπε ότι είχε καρκίνο,ότι θεραπεύτηκε με θαύμα.
Τής καλλιεργούσε την πεποίθηση ότι οι προηγούμενοι γιατροί έσφαλλαν , ότι δεν είχε τίποτε το φοβερό...
Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει το θαύμα χωρίς καμμιά μεταβολή στην πνευματική τους ζωή.
Δεν γνωρίζω,φύλαξε άραγε το άγαλμα τού Βούδα που είδα να εχει κοντά της στο νοσοκομείο
και με απροκάλυπτη ικανοποίηση μού το έδειξε ως κάτι «θαυμαστό»;
Εκείνη την στιγμή εγώ δεν ήθελα με τίποτε να την στενοχωρήσω
Είπα απλώς ότι εγώ ο ίδιος αγαπώ μόνο τον Χριστό και δεν ήθελα να κοιτάξω τον Βούδα.
Ούτε αυτή ούτε ο Α. με κατάλαβαν...
........
Θεωρούσα πάντοτε τον Α. προικισμένο με πλούσια πνευματικά χαρίσματα,και μου προκαλούσαν πάντοτε βαθιά οδύνη το γεγονός ότι δεν κατάλαβε την κληση τού Θεού.

Προτίμησε κάποιο είδος παγκοσμιότητας που σήμερα βρίσκει έδαφος στην σκέψη πολλών.

....Εγώ βέβαια περίμενα από εκείνον να κατανοήσει ότι η παγκοσμιότητα τού Χριστού είναι η μοναδική και αυθεντική παγκοσμιότητα και το να αναζητά κανείς οπουδήποτε οτιδήποτε πιο παγκόσμιο είναι κατανοητό μόνο για όσους δεν έζησαν την χάρη τού Βαπτίσματος ....

π.Σωφρόνιος Σαχάρωφ σε επιστολή του προς τον Δ.Μπαλφούρ 29-1-1962

Δεν υπάρχουν σχόλια: