Μου είπε
κάποιος
πολύ ειλικρινής:
Όταν δυο τρία πράγματα
δεν πάνε μέσα μου καλά,
μετά μπερδεύονται πολλά,
και γίνεται κάτι
σα ντόμινο.
Ο άλλος που βλέπει
μόνο την επιφάνεια,
δεν μπορεί να ξέρει
το γενικό μου μπέρδεμα,
τη ρίζα,
το κουβάρι,
το χάος που περνώ,
γιατί κάνω αυτό
ή εκείνο.
Και χωρίς να ξέρει,
με κρίνει.
Και βγάζει συμπεράσματα.
Ό, τι κι αν πει
- απ’ την πλευρά του -
έχει δίκιο.
Κι η απέραντη
αδικία και παρεξήγηση
απέναντί μου,
αναπόφευκτη
κι αυτή.
Μα εγώ πονάω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου