«Όλη Η Ελλάδα για τον Μίκη - 1.000 φωνές» με τη συνοδεία
μουσικών από 30 πόλεις της Ελλάδας αλλά και τη Συμφωνική Μαντολινάτας
απέδωσαν μερικά από τα αριστουργήματα του μουσικοσυνθέτη.
Στο Καλλιμάρμαρο ο Μίκης Θεοδωράκης έφτασε καθισμένος σε αμαξίδιο, και παρακολούθησε την συναυλία από τις πρώτες θέσεις και προς το τέλος διεύθυνε το κλείσιμο της συναυλίας.
Ο μουσικοσυνθέτης κατά την διάρκεια του τραγουδιού «Άρνηση» δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα, ενώ το κοινό τον καταχειροκρότησε.
Στο Καλλιμάρμαρο ο Μίκης Θεοδωράκης έφτασε καθισμένος σε αμαξίδιο, και παρακολούθησε την συναυλία από τις πρώτες θέσεις και προς το τέλος διεύθυνε το κλείσιμο της συναυλίας.
Ο μουσικοσυνθέτης κατά την διάρκεια του τραγουδιού «Άρνηση» δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα, ενώ το κοινό τον καταχειροκρότησε.
Παρτε τώρα και ένα κέρασμα:Ὁ Μίκης Θεοδωράκης διδάσκει ἱστορία
2 σχόλια:
Ο μόνος μεγαλοφυής συνθέτης, ο μόνος που ξεχωρίζει πάνω από της πλειάδα των αξιόλογων συνθετών του αιώνα Δέν ξέρω μέ τά φτωχά μου κριτήρια, γιατί είπαν μεγάλο και τον Χατζηδάκη Δέν τον βάζω παραπάνω από τον Λοΐζο , τον Ζαμπέτα , τον Άκη Πανου , τον Τσιτσάνη Ισως να κάνω και λάθος , είπαμε με τά φτωχά μου κριτήρια ....για να το λένε ίσως κάτι ξέρουν καλύτερα .....
Το έργο του Μ.Θεοδωράκη είναι μοναδικό και εντελώς ιδιαίτερο.Ο άνθρωπος εκτός από το έμφυτο ταλέντο της σύνθεσης και την ικανότητα να αντιλαμβάνεται ακριβώς ποιο είδος μουσικής είναι κατάλληλο για μελοποίηση τόσων σπουδαίων ποιημάτων όπως του Σεφέρη του Ελύτη του Ρίτσου κ.α., επιπλέον ανέδειξε την αυθεντική ελληνική (με την ευρεία έννοια) μουσική με τη χρήση όλων σχεδόν των παραδοσιακών οργάνων (ακόμα και από τις περιοχές της Μ.Ασίας και του Πόντου).
Η δημιουργία του είναι μοναδική, μεταδίδει πράγματα πανανθρώπινα και μεγάλα μέσω της μελωδίας, της αυξομείωσης της "έντασής", και του συναισθήματος, με τέτοιο τρόπο, που δεν μπορεί να γίνει τεχνητά με διάφορες τεχνικές ήχου όπως γίνεται σήμερα με τον ηλεκτρονικό ήχο. Στον Μ. Θεοδωράκη είναι η ίδια η ψυχή του που βγαίνει στα τραγούδια του. Μεταδίδει αυτά που νιώθει ο ίδιος... για τις περιπέτειες της φυλής μας, τον πόνο και το δάκρυ του λαού, τη δύσκολη ιστορική διαδρομή..
Κινήθηκε στο χώρο της παραδοσιακής αριστεράς ίσως λόγω και της συγκυρίας στην οποία βρέθηκε τα χρόνια της φοιτητικής του ζωής. Όμως βλέπω με μεγάλη μου χαρά ότι τώρα (έστω) στα βαθιά γεράματα αμφισβητεί το μαρξισμό και δείχνει (;) σημάδια πίστης προς το Θεό. Μακάρι να φωτιστεί αυτός ο άνθρωπος γιατί φαίνεται να έχει αγνή ψυχή.Και μόνο ο πόνος που βγάζει για κάποια πράγματα μέσω της μουσικής του λέει πολλά.
Σαν συνθέτης δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα.Ο Χατζιδάκης προβλήθηκε πολύ αλλά δεν έχει καμιά σχέση ούτε σε ποσότητα ούτε σε ποιότητα έργου με τον Μίκυ. Αν εξαιρέσουμε κάποια τραγούδια όπως π.χ. "θάλασσα πλατιά", τα περισσότερα είναι "γλυκανάλατα" χωρίς κάποιες ιδιαιτερότητες. Μάλλον η προβολή του έχει να κάνει με την χρήση της μουσικής του στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο.
Δημοσίευση σχολίου