Κυριακή 18 Ιουνίου 2017
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η Ορθοδοξία ως θεραπεία_Γέροντας Δαμασκηνός Αγιορείτης
Μια θαυμάσια εκλαϊκευμένη κατήχησηΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
3 σχόλια:
Μπορεί να διαφωνεί με το ύφος ή με απόψεις του μητροπολίτη Πειραιώς ο μητροπολίτης Νεκτάριος, το δέχομαι. Γιατί δεν του έστειλε μία προσωπική επιστολή να του εκφράσει τη διαφωνία του; Και αν ο άλλος έμενε "αδιόρθωτος", ας εφάρμοζε το "ειπέ τη Εκκλησία". Το χειρότερο είναι ότι εμφανίζεται να άγεται και να φέρεται από τον Σταύρο Ζουμπουλάκη, ο οποίος τον έπεισε να παρουσιάσει το αθεολόγητο βιβλίο του πάπα Φραγκίσκου, του πάπα που δέχεται ευλογίες από πεντηκοστιανούς πάστορες, που λειτουργεί την ώρα που ζευγάρι χορεύει ταγκό μέσα στην εκκλησία (!) (υπάρχουν τα βιντεάκια στο διαδίκτυο) και έχει ανακατέψει χριστιανισμό και πολιτισμικό μαρξισμό. Λίγο περισσότερη γνώση να είχε ο Νεκτάριος δεν θα έκανε αυτή την πατάτα. Και δεν το παραδέχεται ότι είναι πατάτα, άρα στο θεολογικό έλειμμα προστίθεται το πνευματικό, ας με συγχωρέσει ο σεβασμιώτατος.
Είναι γεγονός ότι ο μητροπολίτης Αργολίδος δεν κατανοεί ότι ο μετά τη Β΄ Βατικανή Σύνοδο Ρωμαιοκαθολικισμός είναι τελείως μεταλλαγμένος σε σχέση με τον "παλαιό" Ρωμαιοκαθολικισμό, τον προ του 1965, αυτός δηλαδή τον οποίο γνώριζε ο άγιος Λουκάς, δείχνει παχυλή άγνοια. Αυτό δεν το κατανοεί πλήρως ούτε ο μητροπολίτης Πειραιώς, ο οποίος μιλάει για τον παπισμό σαν να είμαστε στην εποχή της Α΄ Βατικανής Συνόδου. Ο σημερινός παπισμός είναι βαθύτατα εκπροτεσταντισμένος, αφού στη νεωτεριστική Β΄ Βατικανή Σύνοδο επιβλήθηκαν οι απόψεις του φιλοπροτεστάντη ιερέα και θεολόγου Yves Congar...
Σήμερα, αυτό που ονομάζεται "Δευτεροβατικάνειος Ρωμαιοκαθολικισμός" είναι ένα μείγμα προτεσταντισμού και παπολατρείας, με δεδομένα marketing. Είναι ένας μαριολατρικός και παποκεντρικός προτεσταντισμός, που απλά κρατάει την ευχαριστία και την ιεραρχική δομή. Η "θεολογία" του είναι εκκοσμικευμένη και αφελέστατη, είναι μείγμα παιδαριώδους ηθικισμού και πολιτικής ορθότητας, δηλαδή πολιτισμικού μαρξισμού. Οιαδήποτε ασκητική απουσιάζει, οι νηστείες έχουν καταργηθεί, υπάρχουν ρωμαιοκαθολικές κοινότητες που ασκούνται στον διαλογισμό, ακόμα και "μοναστικές" κοινότητες. Ο σημερινός "Ρωμαιοκαθολικισμός" είναι ένα σούπερ μάρκετ χριστιανικών και, γενικότερα, "καλών" συναισθημάτων, όπου παίρνει ο καθένας ό,τι γουστάρει, φτάνει επάνω στη συσκευασία να υπάρχει η σφραγίδα του πάπα. Και υπάρχει σε όλα...
Αυτή τη δραματική εξέλιξη-μετάλλαξη του Ρωμαιοκαθολικισμού, επί το χείρον ασφαλώς, την εκθέτει πολύ καλά σε βιβλίο του μεταφρασμένο στην ελληνική ο πατήρ Placide Deseille. Δεν γνωρίζω να την έχει απολύτως υπόψη του ο μητροπολίτης Πειραιώς, διότι παραμένει στα παλαιότερα στερεότυπα. Αλλά δεν είμαστε πλέον ενώπιον του προ του 1965 παπισμού. Εννοείται ότι ο Δημητριάδος Ιγνάτιος, που εκφωνούσε επαινετικά λογύδρια για την επέτειο της Β΄ Βατικανής Συνόδου την αγνοεί, καθότι θεολογικά αστοιχείωτος. Γλυκανάλατος πάντοτε, θα μπορούσε να είναι ένας πολύ καλός ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος, πρέπει να το ομολογήσω.... Αλλά και ο Αργολίδος Νεκτάριος εμφανίζεται θεολογικά ελλιπής, έως ελλιπέστατος. Τραγικά ελλιπής...
Αντίθετα, ο μεταμαρξιστής αριστερός και φίλος του Νεκταρίου, ο πολυπράγμων Σταύρος Ζουμπουλάκης, γνωρίζει αυτή την πορεία του Ρωμαιοκαθολικισμού άριστα, καθότι και ενημερωμένος για τα σύγχρονα ρεύματα, και νεωεριστής και οπαδός του πολιτισμικού μαρξισμού. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι είναι ιδρυτικό μέλος της αθεϊστικής νεοκομμουνιστικής ΔΗΜ.ΑΡ., γνήσιο τέκνο της Νέας Αριστεράς και της διαβόητης αποδομητιστικής "κριτικής θεωρίας" της Σχολής της Φραγκφούρτης. Ο Ζουμπουλάκης είναι πεπεισμένος οπαδός των ψευδοπροφητών της Νέας Αριστεράς (Αντόρνο, Μαρκούζε, κλπ), παλιά καραβάνα στον χώρο αυτό, και η στάση του έναντι της Εκκλησίας χαρακτηρίζεται από τη γνωστή κομμουνιστική τακτική του εισοδισμού: Καταστρέφω κάτι εκ των ένδον, αποδομώντας το...
Το γεγονός ότι ο Νεκτάριος ούτε καν έχει πάρει πρέφα το τί παίζεται και τι διακυβεύεται αποδεικνύει ότι το να γράψεις μερικές βιογραφίες σύγχρονων αγίων προϋποθέτει το να είσαι καλός αφηγητής, αλλά όχι και καλός θεολόγος.
Ας πρόσεχε τις παρέες του...
«Κύριε, χάρισέ μας αυτό που μας χρειάζεται τόσο πολύ στις μέρες μας: Την ισορροπία. Αμήν».
Τὸ πιὸ πάνω σχόλιο του Ἀνωνύμου εἶναι ὅ,τι πιὸ μεστὸ καὶ ἐμπεριστατωμένο ἔχω διαβάσει τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὶς σχετικὲς συζητήσεις.
Κάποιος πρέπει, ἐπὶ τέλους, ν᾽ ἀνατάμη τὰ τσιλιπουρδίσματα τῶν Νεορθοδόξων καὶ νὰ δείξη στὸν κοσμάκη τὴν ζημιὰ ποὺ ἔχουν κάνει ...
Δημοσίευση σχολίου