Ο Κωνσταντίνος
Ζαρκαδούλας από την Αλίαρτο έκανε δύο ημέρες για να φτάσει στο ιερό
προσκύνημα. «Ηθελα να φέρω στην Αγ. Παρασκευή αγιασμό» αναφέρειΠολλές φορές μπορεί να αναρωτηθούμε σε ποιες δοκιμασίες είναι δυνατόν να αντεπεξέλθουμε με την πίστη. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί με λίγες λέξεις. Κάποιοι επιλέγουν να υποβάλουν τον εαυτό τους σε μια δύσκολη δοκιμασία, σωματική και ψυχική, προκειμένου να παρακαλέσουν τον άγιο προστάτη τους να εκπληρώσει ένα τάμα τους, μια προσωπική επιθυμία.
Εχουμε δει ανθρώπους να καλύπτουν γονατιστοί μιαν απόσταση στην Παναγία της Τήνου ή να νηστεύουν πολλές ημέρες τον χρόνο. Ο Κωνσταντίνος Ζαρκαδούλας από την Αλίαρτο της Βοιωτίας πήρε την απόφαση να διανύσει την απόσταση των 140 χιλιομέτρων που χωρίζουν την πόλη του από το ιερό προσκύνημα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, ώστε να εκπληρώσει το δικό του τάμα. Είναι γνωστό σε όσους ζουν στην ευρύτερη περιοχή του εν λόγω προσκυνήματος ότι κατά τη γιορτή του, τον Μάιο, δεκάδες πιστοί πραγματοποιούν οδοιπορία λίγων ωρών, για να φτάσουν με τα πόδια στον Αγιο και να τον παρακαλέσουν για κάτι ή να ζητήσουν τη συνδρομή του για κάποιο προσωπικό πρόβλημά τους. Το κατόρθωμα όμως του Κωνσταντίνου Ζαρκαδούλα ξεπερνάει κατά πολύ την ομαδική συνοδοιπορία λίγων χιλιομέτρων.
«Πήγαινα συχνά σε ένα ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής εδώ κοντά. Εκεί έκανα έναν μονόλογο, ο οποίος στη συνέχεια γινόταν διάλογος πάνω στον ουρανό. Εβλεπα πως ό,τι και αν ζητούσα από την Αγία Παρασκευή, πραγματοποιούνταν πολύ γρήγορα» αναφέρει ο ίδιος στην «Ορθόδοξη Αλήθεια». «Ξαφνικά έφτασα σε ένα σημείο όπου δεν ήθελα να ζητάω άλλα πράγματα, γιατί ένιωθα πως δεν έκανα εγώ κάτι για την Αγία.
Μου είπε, λοιπόν, κάποιος που είχε πάει με αυτοκίνητο πρόπερσι στον Αγιο Ιωάννη τον Ρώσο για τους ανθρώπους οι οποίοι πήγαιναν στο προσκύνημα με τα πόδια. Εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ! Είπα, λοιπόν, στην Αγία Παρασκευή: “Θα ξεκινήσω στις 25 Μαΐου από την Αλίαρτο και θα πάω με τα πόδια στη γιορτή του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου να σου φέρω αγιασμό”.
Αυτό ήταν το τάμα μου προς την Αγία Παρασκευή. Ηθελα οπωσδήποτε να της φέρω αγιασμό από τη γιορτή του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου. Ξεκίνησα, λοιπόν, μαζί με έναν φίλο τη διαδρομή και ύστερα από περίπου δύο ημέρες οδοιπορίας έφτασα» εξηγεί. Ο κ. Ζαρκαδούλας κάνει λόγο και για τις στιγμές κατά τις οποίες η σωματική και η ψυχική κούραση έκανε τον ίδιο και τον συνοδοιπόρο του να σκέφτονται να εγκαταλείψουν την προσπάθεια.
Οπως όμως υποστηρίζει, πάντα συνέβαινε κάτι θαυμαστό, που δεν μπορεί εύκολα να περιγραφεί με λόγια, και τους έδινε κουράγιο να συνεχίσουν.
«ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΔΥΝΑΜΗ»
«Πάρα πολλές φορές στην πορεία αυτή κουραστήκαμε και είπαμε να γυρίσουμε πίσω. Ηταν πραγματικά εξαντλητικό. Βέβαια, με βοήθησε το γεγονός ότι δεν ήμουν μόνος μου, γιατί πάντα ο ένας βοηθάει τον άλλον και, έτσι, λίγο λίγο προχωρούσαμε όλο και πιο πολύ. Κάποιες φορές απελπιζόμουν και στα 30-40 χιλιόμετρα προτού φτάσουμε στο προσκύνημα σκέφτηκα να εγκαταλείψω - δεν άντεχα άλλο. “Συγχώρεσέ με που δεν μπορώ να φτάσω στο προσκύνημά σου” έλεγα από μέσα μου στον Αγιο Ιωάννη τον Ρώσο. Ξαφνικά όμως, με έναν τρόπο θαυμαστό, που δεν μπορώ να τον εξηγήσω με λόγια, άλλαζαν όλα, έπαιρνα δύναμη. Ετσι συνέχισα και κατάφερα να φτάσω στον τελικό προορισμό» επισημαίνει.
«ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ»
Ο Ζαρκαδούλας περιγράφει συγκινημένος τη στιγμή που έφτασε στο ιερό προσκύνημα του Αγίου: «Οταν φτάσαμε στο προσκύνημα, δεν το συνειδητοποίησα λόγω της έντονης κούρασης. Πρώτα απ' όλα, ασπάστηκα τον Αγιο, ήπια αγιασμό και δεν έμεινα περισσότερο. Σκεφτείτε ότι δεν είμαι και αθλητής. Συνήθως περπατούσα 200 μέτρα για να ψωνίσω και κουραζόμουν... Ηταν, πραγματικά, μια εμπειρία ζωής η εκπλήρωση αυτού του τάματος».
Από την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου