Προς τους γνωστούς και άγνωστους φίλους της καθημερινότητας πού υποστηρίζουν με πείσμα την πολιτική ορθότητα, βρίσκουν πάντα ελαφρυντικά στην βία, ζούν στον άχρωμο κόσμο του "ναι μεν αλλά",σπεύδουν πάντα με βεβιασμένη αμηχανία να υποστηρίξουν ότι μοιάζει εξωτικό και απόμακρο ακόμα και αν είναι δολοφονικό ή σάπιο. Γιατί μισείτε τόσο αυτούς πού είναι κοντά σας, μοιράζεστε μαζί τους κοινές κουλτούρες, εμπειρίες, περιβάλλοντα; Γιατί αυτή η ανασφάλεια για τους διπλανούς σας και τον από κοινού σας κόσμο; Γιατί βλέπετε σαν σανίδα σωτηρίας για ό,τι ασφυκτιά και είναι πιεσμένο και απωθημένο μέσα σας εκείνο που μοιάζει διαφορετικό με τα νενομισμένα; Γιατί φοβάστε αυτούς με τους οποίους συμβιώνετε και θαυμάζετε εκείνους πού δεν νοιάζονται το πιθανότερο για σας;Γιατί λοιδωρείτε ως ανθρώπους μίσους αυτούς πού φοβάστε να πλησιάσετε και να
κατανοήστε. Εκεί πού στρέφεστε για ταύτιση και σωτηρία το πιθανότερο είναι να βρείτε την σκληρή βία και αδιαφορία την οποία φοβάστε γύρω σας... Είναι μεγάλος πόνος.η πολυπλοκότητα και η ασθένεια μας να εμπιστευτούμε και να αγαπήσουμε.Ξεκίνα με αυτόν πού έχεις δίπλα σου και μην τον βάζεις απέναντι σου.
μας τόστειλε το mail
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου