Σελοποιός: παραδοσιακό επάγγελμα

Χειροποίητη κατασκευή σελών, σαμαριών και ειδών ιππασίας

Τρανή απόδειξη ότι ο Έλληνας κρύβει μέσα του το DNA του πολυμήχανου Οδυσσέα αποτελεί η περίπτωση ενός νεαρού Ξηρομερίτη, ο οποίος προσπαθώντας κατάφερε να αντιμετωπίσει την κρίση ανασύροντας από το χρονοντούλαπο της ιστορίας μια παραδοσιακή τέχνη: αυτή του σελοποιού ή σαμαροπιού, όπως είναι ευρέως γνωστός.
Ο λόγος για τον 34χρονο Γιώργο Μαύριακα. Ο νεαρός άντρας και πατέρας δύο ανήλικων παιδιών για αρκετά χρόνια εξασφάλιζε τα προς το ζην για την οικογένειά του δουλεύοντας ως δύτης σε μία από τις ιχθυοκαλλιέργειες που υπάρχουν στην περιοχή. Όταν όμως έχασε τη δουλειά του, δεν το έβαλε κάτω. Σκέφτηκε αυτό που λέει ο σοφός λαός μας: ότι «όταν κλείνει μια πόρτα, πάντα ανοίγει μια άλλη»... Και έτσι μέσα σε λίγο διάστημα άρχισε να κάνει το χόμπι του επάγγελμα. Άρχισε να κατασκευάζει είδη ιππασίας, σαμάρια, σέλες,χαλινάρια στηuαριές, κουσκούνια, στομίδες, ιππόσαγμα, καπίστρια, λαιμαριές, όλα παραδοσιακά και χειροποίητα. Σήμερα δεν προλαβαίνει τις παραγγελίες!

Σέλωσε την κρίση και καλπάζει

«Έπρεπε κάτι να κάνω...
Την τέχνη αυτή δεν την ήξερα, ούτε είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα την υπηρετήσω. Όλα ήρθαν από μόνα τους» ανέφερε ο ίδιος στην «Espresso» και πρόσθεσε: «Είμαι αυτοδίδακτος. Το 1999 είχα πάρει ένα άλογο και έπρεπε να αγοράσω όλα αυτά τα είδη ιππασίας. Έτσι σκέφτηκα “γιατί να μην τα φτιάξω μόνος μου;"
Χειροποίητα είδη
Πήγα σε έναν φίλο μου και πήρα ένα χαλινάρι. Είδα πώς είναι και έφτιαξα το δικό μου. Έτσι έγινε και με τον υπόλοιπο εξοπλισμό. Όταν κάποιοι είδαν το άλογό μου και όλα αυτά τα χειροποίητα είδη που είχα φτιάξει, άρχισαν σιγά σιγά ένας ένας να μου ζητούν να τους φτιάξω για τα δικά τους άλογα!» Για δύο ολόκληρα χρόνια φίλοι και γνωστοί τού ζητούσαν να τους φτιάξει διάφορα είδη. «Είχαν μαζευτεί πέντε έξι παραγγελίες και δεν είχα φτιάξει τίποτα... Και ξαφνικά μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό. Λέω, δεν πάω να πάρω μια επαγγελματική μηχανή για να ράβω τα δέρματα για τις σέλες;»

Έψαξα από δω, έψαξα από κει και τελικά βρήκα μια μηχανή στην Αθήνα. Ήρθα, την πήρα και άρχισα να εργάζομαι πλέον ως σαγματοποιός τα τελευταία δέκα χρόνια» Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας υπάρχουν μόνο δύο παραδοσιακά σαμαράδικα: ένα στα Καλάβρυτα και αυτό του Γιώργου στον Καραΐσκάκη Ξηρομέρου.


«Η ζήτηση συνεχώς αυξάνεται για τα εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται, καθώς λόγο κρίσης ο κόσμος επιστρέφει στα χωριά και πολλοί αγοράζουν άλογα για να κάνουν αγροτικές δουλείες και όχι μόνο» επισημαίνει ο ίδιος κι προσθέτει; «Αυτή τη στιγμή δέχεται παραγγελίες από όλα σχεδόν τα νησιά του Αιγαίου τη βόρεια Ελλάδα,τη Θεσσαλία παντού. Αν και ο σελοποιός αποτελεί πλέον κλάδο προς εξαφάνιση, στη χώρα μας μπορείς να πεις ότι ο κόσμος αναζητεί το παραδοσιακό και το χειροποίητο.

Ο Γιώργος δεν σταματάει να φτιάχνει πανέμορφες σέλες από ξύλο πλατάνου, τις οποίες επενδύει με δέρματα. Κατασκευάζει τρία διαφορετικά μοντέλα σελών. Για κάθε σέλα απαιτεί περίπου έξι μέρες δουλειάς και φαντασίας.

πηγή