Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΕΥΠΡΑΞΙΑ,ΝΥΝ
ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι.Μ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΤΗ ΒΗΘΑΝΙΑ
ΔΙΗΓΕΙΤΕ: 《Στον πόλεμο των εξι ημερών του '67, ζήσαμε στιγμές εφιαλτικές.Τριγύρω στο μοναστήρι οι κάτοικοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους απο τον φόβο του πολέμου και
έφυγαν στην Ιορδανία.Στη Μονή ,απο τη δεύτερη ημέρα του πολέμου,δε μπορούσαμε να
Ησυχάσουμε απο τα βογγητά των ζώων που -οταν έφυγαν οι κάτοικοι του χωριού-τα άφησαν
πίσω,είτε δεμένα,είτε μέσα στα
μαντριά,χωρίς τροφή και νερό.
Τότε λοιπόν,μαζί με τον μακαριστό γέροντά μας,τον π.Θεοδόσιο,ξαμοληθήκαμε παντού
να ταίζουμε τα ζωντανά του κόσμου.Οι αγελάδες και οι κατσίκες βόγκαγαν,γιατί ήθελαν άρμεγμα και ποιός να το κάνει?
Πονούσαν τα έρμα.Είχαν γάλα και έπρεπε να τις αρμέξουμε.Ολες οι μοναχές επιδοθήκαμε στο άρμεγμα.Βγαίναμε στούς δρόμους και δίναμε το γάλασε όποιον πέρναγε.Τρέχαμε να βρούμε κρυμμένους, αν είχαν μείνει,για να τους δώσουμε γάλα.Οταν τελείωσε ο πόλεμος
και μετά απο δέκα μέρες άρχιζαν
σιγά-σιγά να επιστρέφουν,όλοι βρήκαν τα γίδια τους,τα πρόβατά τους,τις αγελάδες τους και τις κότες τους,μια χαρά.Ωστόσο,κανείς δε μας είπεούτε ενα '' ευχαριστώ''.Δεν το κάναμε φυσικά για να μας πουν
''Μπράβο''.Το κάναμε απο οίκτο
για τα καημένα τα ζωντανά που
υπέφεραν.Δεν μπορούσαμε να τα ακούμε να βογγάνε.Δεν είχαμε Χριστιανούς γείτονες,αλλά αυτόδεν είχε καμιά σημασία.Εμείς
όλους τούς αγαπούσαμε και δεν
Εξετάζαμε θρήσκευμα και ή εθνικότητα.Πονούσαμε για τούς πάντες.Τρέχαμε για όλους.Το Μοναστήρι ήταν ανοιχτό 24 ώρες το 24ωρο .Η πόρτα του μοναστηριού δεν έκλεινε ποτέ.Ηταν τα πάντα ανοιχτά για να μπει όποιος θέλει και να νιώσει σαν στο σπίτι του.
Η φιλοξενία ήταν κανόνας !!!!.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι.Μ.ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ -ΓΕΡΟΝΤΟΣ
ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ 《《-'''Ημερολόγιο απο τη
ζωή στην Αγία Γη.'''》》
Στην φωτό η αγαπημένη μου γερόντισσα 'Ευπραξία.' Ηγουμένη
Της Ι.Μ Βηθανίας,Αγ.Λαζάρου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν και όταν,
βρεθείτε προσκυνητές ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ και περάσετε απο το μοναστήρι των ΠΟΙΜΕΝΩΝ,
Οπωσδήποτε να αγοράσετε το βιβλίο του Γέροντα Ιγνατίου.
Αφροδιτη Λιτσιου
μας τόστειλε το mail
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου