ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΣΤΟΥΣ ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Είναι αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός η ύπαρξη κρυπτοχριστιανών στην Κύπρο και μάλιστα σε πολύ μεγάλο αριθμό. Η ζωή στην Κύπρο με τους Τούρκους κατακτητές, δεν ήταν ζωή ‘’πλάϊ – πλάϊ’’. Ο ‘’λαός της Αναστάσεως’’, για να χρησιμοποιήσουμε τη φράση του Γέροντα Γεώργιου Καψάνη, υπόστηκε τα πάνδεινα από τους Τούρκους. Τα παιδομαζώματα, οι αρπαγές των κοπέλλων και των γυναικών ακόμα, οι μισάνθρωποι εξισλαμισμοί, καταμαρτυρούν την ‘’συνύπαρξη’’ τούτη. 

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Α΄, κατά την αναγόρευση του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην ομιλία του απαρίθμησε 17 χωριά Τουρκοκυπρίων με ονόματα Αγίων, αναφερομένος στο γεγονός ότι ικανός αριθμός των Τουρκοκυπρίων ήταν εξισλαμισθέντες χριστιανοί. Πως συμβαίνει τόσα πολλά χωριά να έχουν ονόματα Αγίων; Αυτό αποτελεί ακόμα μια απόδειξη ότι ήταν προηγουμένως Χριστιανοί. Αλλά η άλλη ‘’συνύπαρξη’’, τους στέρησε τη χαρά της Ανάστασης.  

Τους κρυπτοχριστιανούς στην Κύπρο τους αποκαλούσαν ‘’λινοβάμβακους’’. Η σύνθετη αυτή λέξη ‘’λινοβάμβακος’’, προέρχεται από τις λέξεις λινάρι και βαμβάκι και χρησιμοποιήθηκε για δηλώσει την ‘’διπλή ιδιότητα’’ των εξισλαμισθέντων χριστιανών στην Κύπρο. Παλαιότερα δεν χρησιμοποιείτο η ονομασία ‘’Τουρκοκύπριοι’’, αλλά μουσουλμάνοι της Κύπρου. Για πρώτη φορά ο Ινονού απεκάλεσε τους μουσουλμάνους της Κύπρου ‘’Τουρκοκύπριους’’, από πολιτική σκοπιμότητα το έτος 1931, για τον λόγο ότι εκείνη τη χρονιά έγινε η ενωτική εξέγερση των Ελλήνων της Κύπρου για ένωση της μεγαλονήσου με τη μητέρα Ελλάδα, τα λεγόμενα Οκτωβριανά.

Οι ‘’λινοβάμβακοι’’, οι κρυπτοχριστιανοί δηλαδή στην Κύπρο, κρυφά εόρταζαν το Πάσχα πριν τα λυπηρά γεγονότα του 1964. «Μετά την αγρυπνία της  Ανάστασης, ο ιερέας του χωριού, χωρίς να σημάνει την καμπάνα της εκκλησίας, έρχονταν οι Τουρκοκύπριοι κρυπτοχριστιανοί του χωριού κρυφά στην εκκλησία, όπου γινόταν ειδικά γι’ αυτούς η Ακολουθία της Ανάστασης». Τούτο μου ανέφερε ένα πρόσφυγας, από μικτό κατεχόμενο χωριό. Έρχονταν στην εκκλησία κρυφά, γιατί εδιώκοντο από το φανατικό μουσουλμανικό στοιχείο. Τον ιερέα του γειτονικού χωριού τον έσφαξαν γιατί βάπτιζε Τουρκοκύπριους. Κρυφά λοιπόν πήγαιναν στην εκκλησία του μικτού αυτού χωριού οι ‘’Τουρκοκύπριοι’’ κρυπτοχριστιανοί για την Ακολουθία της Ανάστασης, μετά που τέλειωνε η Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία του χωριού.  

Αποτελεί έγκλημα η ιδεολογική ‘’συνύπαρξη’’, που αντιστρατεύεται την εν αληθεία αγάπη, γιατί αποστερεί τη χαρά της Ανάστασης από τους συνανθρώπους μας. «Χάρις εις την νίκην επί του θανάτου οι άνθρωποι εγίνοντο και γίνονται χριστιανοί», λέγει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Αυτό το κορυφαίο γεγονός της Ανάστασης αντιπαλεύεται η κορανική μωαμεθανική θρησκεία, καθότι το βλάσφημο και ανίερο κοράνι αρνείται παντελώς τα Άγια Πάθη του Κυρίου και την Ανάστασή του. Η αναφορά του βλάσφημου κορανίου «κι όμως δεν τον σκότωσαν κι ούτε τον σταύρωσαν», την άρνηση και της Ανάστασης του Χριστού σαφέστατα εξυπονοεί.

Η ανθρωπάρεσκη ιδεολογική συνύπαρξη που αρέσκεται σε παράλληλη ‘’συνύπαρξη’’, στερεί τους συνανθρώπους μας αυτούς από τη χαρά της Ανάστασης. Και μόνο για το ότι συνάνθρωποί μας στερούνται την μέγιστη αυτή αναστάσιμη χαρά, αξίζει η ομολογία.

«Δια την ανθρωπίνην ύπαρξιν ο Αναστάς Κύριος είναι τα πάντα εν πάσιν εις όλους τους κόσμους: ό,τι το Ωραίον, το Καλόν, το Αληθές, το Προσφιλές, το χαρμόσυνον, το Θείον, το Σοφόν, το Αιώνιον. Αυτός είναι η Αγάπη μας, όλη η Αλήθειά μας, όλη η Χαρά μας, όλον το Αγαθόν μας, όλη η Ζωή μας, η Αιώνια Ζωή εις όλας τας θείας αιωιότητας και απεραντοσύνας», αναφέρει χαρακτηριστικά  ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Είναι ανεπίτρεπτο λοιπόν η απάνθρωπη ιδεολογική συνυπαρξιακή ανθρωπαρέσκεια, με την ‘’παράλληλη’’ συνύπαρξη, να στερεί αυτούς τους συνανθρώπους μας από τη χαρά της Ανάστασης του Χριστού. Η εν αληθεία αγάπη, τον Αναστάντα Κύριο ομολογεί.