Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατον μου τέκνον, που έδυ σου το κάλλος; Ω φως των οφθαλμών μου, γλυκύτατον μου τέκνον, πως τάφω νυν καλύπτει; Αι μυροφόροι, Σώτερ, τω τάφω προσελθούσαι, προσέφερον σοι μύρα. Ανάστα, ζωοδότα, η σε τεκούσα Μήτηρ, δακρυρροούσα λέγει. πευσόν εξαναστήναι, την λύπην λύων, Λόγε, της σε αγνώς τεκούσης. Ουράνιαι δυνάμεις εξέστησαν τω φόβω, νεκρόν σε καθορώσαι. Έρραναν τον τάφον αι μυροφόροι μύρα λιάν πρωί ελθούσαι. Ειρήνην Εκκλησία, λαώ σου σωτηρίαν, δωρήσαι ση εγέρσει. Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ, Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.