Τρίτη 4 Απριλίου 2017
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ" Ένας Ρωμιός Ιεράρχης χτίζει τα οχυρά του Ελληνισμού! (Να βοηθήσουμε κι εμείς)...
π.ΙΩ Ρωμανίδης _Λόγια σταράτα, εὐθέα, ὀρθόδοξα !
.
ANAΘΕΜΑΤΑ
Όσιοι Μεγάλοι Αββάδες Βαρσανούφιος & Ιωάννης!
Όσιοι Μεγάλοι Αββάδες Βαρσανούφιος & Ιωάννης!
Αγίου Σωφρονίου του Αθωνίτου_Η οδός του ιερέα
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος :Ὁ Θεὸς διψᾶ νὰ διψᾶται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους
π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ"
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ
«Χριστὸς μὲθ΄ἠμῶν στήτω» Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος όταν έγιναν οι μεγάλοι σεισμοί της Αντιόχειας και ήταν ακόμα ιερέας πριν γίνει Επίσκοπος είπε στους Χριστιανούς: Να πάτε να γράψετε όλοι επάνω στους τοίχους «Χριστός μεθ' ημών στήτω» και εννοούσε ότι: «Ο Χριστός είναι μαζί μας, σπίτι μου να σταθείς, όχι να πέσεις». Όσοι Χριστιανοί τον άκουσαν τα σπιτικά τους δεν έπεσαν.
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ -(+) από τον μακαριστό π. Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο
Τὰ ‘’ἐμβόλια’’ ἔναντι τοῦ Covid-Sars 2 ὑπὸ τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
Σημασία έχει πως μας παρέδωσε ο Χριστός, και πως βίωσαν την Αλήθεια Του οι Άγιοι.
Υπάρχει Σωτηρία εκτός Ορθόδοξου Εκκλησίας;
Θεολογική ἀπάντηση σέ σύγχρονους προβληματισμούς περί σαρκός, Πνεύματος καί πνευμάτων...
"τελῶναι καί αἱ πόρναι προάγουσιν ἡμᾶς εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν"
Η πανορθόδοξη ανυποληψία Ιεραρχών και Πατριαρχών
+Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης: «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου»
«Ἂν θὰ μὲ ρωτούσατε νὰ σᾶς πῶ, τὶ κατάλαβα τόσα χρόνια στὴν ἔρημο, θὰ σᾶς ἀπαντοῦσα μὲ μιὰ λέξη: τὴν δύναμη τοῦ ψαλτηρίου. Ἂν ξεκινοῦσα τὴν ζωὴ μου τώρα, ἕνα θὰ πάσχιζα νὰ κάνω, νὰ ἀποστηθίσω τὸ ψαλτήρι. Αὐτὸ εἶναι ἡ γονικὴ μήτρα τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ εὔφορο χῶμα, ὅπου εὐδοκιμεῖ ὁ σπόρος τῆς εὐχῆς. Αὐτὸ μαστίζει τοὺς δαίμονες. Ὅταν διάβαζα, στὶς ἀγρυπνίες μου, τὸ ψαλτήρι, ἐρχόνταν ὁ δαίμονας, ποὺ μούγκριζε σὰν ἀγριόχοιρος στὸ αὐτὶ μου. Εἰδικὰ, ὅταν ἔλεγα τὸν στίχο, «Ἀναστήτω ὁ Θεός…» καί τὸν στίχο ποὺ λέει, «Ἐσὺ εἶσαι Κύριος καὶ Θεὸς μου». Λυσσοῦσε, μὲ ἔπιανε ἀπὸ τὸν λαιμό, μὲ ἔπνιγε. Μπέρδευε τὰ λόγια μου, γιὰ νὰ μὴν τὸ πῶ. Τόσο πολὺ καιγόταν…»
.
Άντε και πίστεψα – Τώρα τι κάνουμε;
Ο Ζωοδότης Χριστός δεν αγαπάει τις μάσκες...
Ἐπικήδειος Γερόντισσας Γαλακτίας Μοναχῆς
Άσηπτη θεολογία ή θεολογία της μολύνσεως;_ Με αφορμή την μεγάλη αλλοίωση της Ορθόδοξου εμπειρίας των αγίων μας που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό από Συνόδους ,Επισκόπους ,Ιερείς ,Λαϊκούς .Παρατηρούμε δε και εδώ στην παράγκα μας καθημερινά σχεδόν να "βομβαρδιζόμαστε από σχολαστή /ες" από ψυχοπαθολογικές απνευμάτιστες ερμηνείες απιστίας ,είπαμε , να ξαναθυμηθούμε δυο πολύ καλές τοποθετήσεις που εκφράζουν την Ορθόδοξη πίστη και με επιστημονικό λόγο ,προς στηριγμό, όσων κρατάμε ανοικτές τις ψυχές μας είτε υγιείς είτε άρρωστοι σωματικά .Και ας φωτίσει ο Θεός όσους αδυνατούν να έχουν καθαρό νου ,το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη όλοι μας και για τα ερχόμενα...
Βαδίζοντας προς την αυτάρκεια
Σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή παρενέργειες από τη χρήση μάσκας προσώπου
Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος δυστυχώς κινείται σε ολισθηρό έδαφος.
Όταν σε αφήνουν να πεθαίνεις απ την πείνα αλλά θέλουν να σε σώσουν από τον κορωνοϊο!
Η αδυναμία Επισκόπων να αντιληφθούν το διακύδευμα της κρίσης του κορόϊδο-ιού
.
Τα Χριστούγεννα στη λογική του Νέου Προγράμματος Σπουδών στα Θρησκευτικά
.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας ως πρότυπα της Οικουμενικής Κινήσεως. Απάντησις εις τα κατάπτυστα δημοσιεύματα των Ζηλωτών ενάντια στο Κολυμπάριον
Σταράτες κουβέντες που οι οσφυόκαμπτες, μεγαλόσχημοι ρασοφόροι σκέφτονται, αλλά δεν λένε!
.
ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΕΛΟΣ!
.
Σκέψεις με αφορμή κάποιες προτάσεις από το άρθρο του Δοσιθέου Τατάρνας
Σχόλια σε μερικές από τις θεολογικές θέσεις του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου
Σχόλια σε θεολογικές θέσεις του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου
.
Περί Διώ(χ)την το ανάγνωσμα...
Η παράγκα μας στο Rutube
Το facebook της παράγκας
.
Τρελο-γιάννης
.
Η παράγκα στο YouTube
ΠΡΟΣΟΧΗ
(υπο κατασκευή) Η Νεα παράγκα στο youtube
.
Η καπιταλιστική μυθολογία της παρακμής αναπαράγεται από κάποιους θλιβερούς «αριστερούς», σαν «ανθρώπινο δικαίωμα»!!!
.
.
Ομοφυλοφιλία και ο «αριστερός» ερμαφροδιτισμός
Η λίστα ιστολογίων μου
ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ (Κλίκ στην εικόνα)
Οι ορθόδοξοι της Συρίας
.
Oρθόδοξη Ησυχαστική Παράδοση
O ΚΥΡ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Ancient Faith Radio - Orthodox
Are you Amazed?
Στηρίξτε τους πολύτεκνους
Kιβωτός του κόσμου
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Αϊ σιχτίρ -για την «ελεύθερη» δημοσιογραφία,την καταστροφή του Γένους.
βρε αντε
Εθνική βιβλιοθήκη
Καλάμι-Aνεξάρτητη έκδοση onLine
Το χαμόγελο του παιδιού
Τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη
Παλαμάς
Δεν συμμετέχω στον "σκοταδισμό" της παγκόσμιας οικολογικής ελιτείας
το ξέρασμα της υπεραξίας
Η εκδίκηση των γουρουνιών
Ερωτήσεις Χριστιανών σε Ισλαμιστές για τις πηγές του Ισλάμ
Όχι στη φίμωση των blogs
Γιάννης Τσαρούχης
ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ
(κάντε κλίκ στην εικόνα)
ενάντια στη φασιστική νοοτροπία της Google
Η Εκκλησία ως η καινή κτίση
Πως είπατε κυρ Γιάννη;
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΡΙΜΑΔΑ ..
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ
11 σχόλια:
Δεν ειναι ουτε επιστημονικη ουτε διορθοδοξη η συναξη που απερισκεπτα και ανοφελα αναμεταδιδετε! Λυπούμαστε πολύ!
ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΙΟΛΑΣ ΒΡΕ…ΚΡΙΜΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΑΣ,ΚΡΙΜΑ!
Αυτή η νοοτροπία σας ή Μαζί μας ή με Κανέναν είναι σκέτη «τρέλα» για όνομα,
πότε θα σοβαρευτούμε επιτέλους ,πότε ;
αν τέτοια λογική περιβάλει τους ακολουθώντας πατέρες που δεν πήγαν ,κρίμα για τους αγώνες υπέρ της πίστεως ,κρίμα!
ΚΡΙΜΑ για τον διχασμό ΚΡΙΜΑ...
Οι πατέρες εκατέρωθεν έχουν την ωριμότητα να ρυθμίσουν την κατάσταση Τούς εμπιστευόμαστε Τσακωνόμαστε για το τίποτα Για το άν πρέπει να πηγαίνουμε εκεί που μνημονεύονται οι αιρερικοί επίσκοποι ή όχι ....!Περί όνου σκιάς .... Καί άν δέν μπορούν μαζί ,γιατί όχι παράλληλα , υπάρχει και η παράλληλη σύνδεση σέ ένα κύκλωμα .... Είμασταν εκεί και όλα εξελίχτηκαν μέ ευπρέπεια ,περιμένουμε την ανακοίνωση του π. Θεόδωρου ....
Τρελλέ μήν ειρωνεύεσαι ... Όλοι οι άνθρωποι δέν μπορούν να διαχειριστούν καταστάσεις κάπως δύσκολες .... Οι πατέρες... καλλιεργουν στο περιβάλλον τους πολύ ωραίο κλίμα .....
EΥΓΕ στους αγωνιστές της ΟΡΘΟΔΟΞΊΑΣ μας.Ο π Ζήσης και π Μανώλης δεν ηρθαν αλλα ο σπόρος που και αυτοί έριξαν είναι σημαντικότατος .Ολοι τους για την πίστη μας την Αγία αγωνίζονται...
maria.p. είπε...
Ίσως δεν είναι κατάλληλη η ανάρτηση αλλά δεν πειράζει, θέλω να πω κάτι τελευταίο για τα Άγια Μυστήρια της Εκκλησίας, και ΠΑΡΑΚΑΛΩ να κλείσει αυτό το θέμα, και να μην ξανα-ακουμπήσουμε πράγματα που μας υπερβαίνουν, γιατί από την αδιακρισία μας, και την εύκολη κ επιπόλαιη κρίση μας για όλα, κινδυνεύουμε με βλασφημία του Αγίου Πνεύματος που Τελεί τα Ιερά Μυστήρια.
Και όχι μόνο κινδυνεύουμε αλλά βλασφημούμε το Πανάγιο Πνεύμα όταν τα αμφισβητούμε, και παράλληλα σκανδαλίζουμε και χιλιάδες πιστούς που βιώνουν την Θεία Χάρη.
Ο π.Χαρίτων παρόλο που είναι από τους πιο "σκληροπυρηνικούς" [ας μου επιτραπεί η έκφραση] με την έννοια ότι έχει συγκεκριμένη κάθετη άποψη υπέρ της ακοινωνησίας [προσωπικά έχω ξαναπεί ότι διαφωνώ γιατί δεν θεωρώ ότι είμαστε ακόμα σε τέτοιες καταστάσεις για τις οποίες γράφτηκαν από τους Πατέρες αυτά που χρησιμοποιούνται αδιάκριτα "κατά κόρον" , θεωρώ ότι κάποιοι προτρέχουν και πέφτουν σε πλάνες, και ως προς την φρασεολογία και τις εκφράσεις που χρησιμοποιούν και ως προς την αντιμετώπιση, που έτσι γίνεται και ατελέσφορη, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα],
λέει λοιπόν σε ένα τελευταίο βίντεο:
"Eμείς δεν επεμβαίνουμε περί Μυστηρίων, δεν ανοίγουμε θέμα περί Μυστηρίων, τα Μυστήρια γίνονται χάριν του λαού και υπέρ της σωτηρίας του λαού του Θεού.
Ένας ο οποίος δεν έχει καθαιρεθεί και ας είναι αιρετικός, έχει την Αρχιεροσύνη του, δεν είναι αυτός που τελεί τα Μυστήρια [ο Αρχιερέας ή ο ιερέας], είναι η Αρχιεροσύνη, η ιεροσύνη της Εκκλησίας τελεί τα Μυστήρια και καθαγιάζει τα Μυστήρια, όχι ο Αρχιερέας ούτε ο ιερέας. Αυτά είναι όργανα της Χάριτος.Άρα και αιρετικός να είναι ο αρχιερέας ή ο ιερέας εφόσον ακόμα δεν έχει καθαιρεθεί, μπορεί να λειτουργεί.
ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΜΟΛΥΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΝΤΑΙ.
Είναι έγκυρα και κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Χριστού, και μπορούμε να πηγαίνουμε.
Αλλά δεν μας σώζει το Μυστήριο μας σώζει η Πίστη."
Συνεχίζει λέγοντας ότι αυτό που "μολύνει" είναι η ταύτιση με την πίστη ενός κακόδοξου. Σε αυτό συμφωνώ με την έννοια ότι όταν μέσα από την προσωπική μου ελευθερία αποδέχομαι ετεροδιδασκαλίες, σαφώς αυτό "μολύνει" την καθαρότητα της πίστης μου.
Η απλή όμως αναφορά του ονόματος του επισκόπου μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, δεν μας μολύνει όπως λέει ο π.Χαρίτων, γιατί έτσι μας έχουν πει όλοι οι Άγιοι Γέροντες αλλά και ο π.Ε.Θεοδωρόπουλος.
Όποιος θέλει ας διαβάσει λοιπόν τι λέει ο π.Ε.Θεοδωρόπουλος γι΄αυτά τα θέματα [και ας μην προτρέχει λέγοντας δικές του θεωρίες]:
http://www.impantokratoros.gr/F41F9552.el.aspx
Eνδεικτικά μεταφέρω κάποια σημεία:
"Όχι! Κραυγάζουν οι Παλαιοημερολογίτες! Η διάσπαση της εορτολογικής ομοιομορφίας στέρησε από την Εκκλησία την Χάρη, κατέστησε (άκου και φρίξε!) άκυρα τα Μυστήριά της και επομένως οι Νεοημερολογίτες είναι εκτός Χάριτος, δηλαδή εκτός σωτηρίας!!
Αυτός ο φρικαλέος ισχυρισμός, αδελφέ Νικόδημε, αποτελεί φοβερή αίρεση και βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.
Ο ισχυρισμός των Παλαιοημερολογιτών ότι η αλλαγή του ημερολογίου στέρησε την Εκκλησία από την Χάρη, δεν είναι απλή ανοησία, όπως την χαρακτήρισες πιο πριν. Είναι βαρύτατη βλασφημία και αίρεση.
άκουσε, ταλαιπωρημένο θύμα επιτήδειων προπαγανδιστών: οι Παλαιοημερολογίτες κραυγάζουν μέχρι να σπάσουν τα πνευμόνια τους ότι και μόνη η συμπροσευχή μας με τον Πατριάρχη και τους άλλους ομόφρονες μ' αυτόν μας καθιστά όμοιους με αυτούς, έστω κι αν δεν πιστεύουμε όσα κηρύσσουν αυτοί.
Αλλά οι αιρετικοί είναι δύο ειδών: εκείνοι τους οποίους η Εκκλησία δίκασε και καταδίκασε και τους απέκοψε από το Σώμα της, και εκείνοι οι οποίοι ούτε καταδικάστηκαν ακόμα από την Εκκλησία. Ούτε αυτοβούλως έφυγαν από αυτήν, αλλά βρίσκονται ακόμα εντός της Εκκλησίας. Μια τέτοια περίπτωση είναι η περίπτωση του Πατριάρχη. Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας έχει κηρύξει αιρετικά φρονήματα. Ούτε καταδικάστηκε όμως ως τώρα από την Εκκλησία, ούτε αυτός αποκήρυξε την Εκκλησία και έφυγε απ' αυτήν. Παραμένει και ενεργεί εντός της Εκκλησίας. Συνεπώς είναι ακόμα αγωγός Χάριτος. Τελεί Μυστήρια. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;
α) Να προσευχόμαστε για την ανάνηψη και τη μετάνοιά του.
β) Να διαμαρτυρόμαστε εναντίον του και να αγωνιζόμαστε. Και αν η συνείδηση κάποιου δεν ανέχεται να μνημονεύει το όνομά του, έχει το δικαίωμα, προχωρώντας ακόμα παραπέρα, να παύσει το μνημόσυνό του, σύμφωνα με τον ΙΕ' Κανόνα της Πρωτοδεύτερης Συνόδου. Αυτό όμως είναι το έσχατο βήμα, στο οποίο μπορεί να προχωρήσει, αν θέλει να μη βρεθεί σε σχίσματα και ανταρσίες.
Άλλο πρόβλημα: αυτοί που παύουν το μνημόσυνο, πώς θα φέρονται προς αυτούς που κοινωνούν με τον Πατριάρχη; Αυτοί που κοινωνούν με τον Πατριάρχη είναι δύο κατηγοριών: α) Οι ομόφρονές του (όπως ο Αμερικής Ιάκωβος, ο Χαλκηδόνος Μελίτων κλπ) και β) αυτοί που δεν συμφωνούν μαζί του (όπως όλοι σχεδόν οι Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδας). Απέναντι στους πρώτους θα φέρονται όπως και απέναντι στον Πατριάρχη. Απέναντι όμως στους δεύτερους, έστω κι αν αυτοί κοινωνούν με τον Πατριάρχη ή τους άλλους, δε μπορούν να φέρονται το ίδιο.
Δεν μπορούν δηλαδή να φτάσουν μέχρι την παύση του μνημοσύνου τους. Δεν επιτρέπεται, κατά τους ιερούς Κανόνες, αποφυγή της κοινωνίας με αυτούς. Οι ιεροί Κανόνες παρέχουν δικαίωμα παύσεως μνημοσύνου του Επισκόπου ή Πατριάρχη που κηρύσσει αιρετικές διδασκαλίες.
Δεν παρέχουν όμως δικαίωμα παύσεως μνημοσύνου και εκείνων, οι οποίοι, αν και είναι Ορθόδοξοι, τον ανέχονται.
Μεγάλη προσοχή σε αυτό το σημείο! Οφείλουμε να διακρίνουμε μεταξύ των δύο καταστάσεων: άλλο αυτός που κηρύσσει αιρετικά φρονήματα, και άλλο αυτός που φρονεί και διδάσκει με ορθόδοξο τρόπο, αλλά, κατ' οικονομία, ανέχεται τον πρώτο και κοινωνεί με αυτόν.
Επίσης: άλλο αυτός που κηρύσσει μεν αιρετικά φρονήματα, αλλά χωρίς να φύγει από την Εκκλησία, ούτε να αποκοπεί από αυτήν, και άλλο αυτός που αυτόβουλα έφυγε από την Εκκλησία (και ίδρυσε δικιά του «Εκκλησία» ή προσχώρησε σε άλλη παρόμοια, αιρετική ή σχισματική), ή αποκόπηκε από την Εκκλησία κατόπιν δίκης και καταδίκης.
Με τον δεύτερο κάθε Ορθόδοξος οφείλει να μην έχει καμία κοινωνία. Η κοινωνία όμως με τον πρώτο (μέχρι την καταδίκη του) αφήνεται από τους ιερούς Κανόνες στην ελεύθερη κρίση κάθε Ορθόδοξου πιστού.
Έχουμε δηλαδή δικαίωμα, που μας το παρέχουν οι ιεροί Κανόνες, να παύσουμε το μνημόσυνό του, δεν είμαστε όμως υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Κατά συνέπεια, αν κάποιος, χρησιμοποιώντας το δικαίωμα αυτό, παύσει το μνημόσυνο, καλά κάνει και δεν πρέπει να ελέγχεται από τους άλλους.
Αν κάποιος άλλος, σταθμίζοντας διάφορους παράγοντες, κρίνει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιήσει το δικαίωμα που του δίνουν οι Κανόνες, αλλά να περιμένει τη «Συνοδική διάγνωση», δεν είναι αξιόμεμπτος, ούτε - πολύ περισσότερο - άξιος ακοινωνησίας!
Στο σημείο αυτό μπορεί κανείς να εφαρμόσει, κάπως παραλλαγμένους, τους λόγους του Παύλου: «Ο μνημονεύων τον μη μνημονεύοντα μη εξουθενείτω και ο μη μνημονεύων τον μνημονεύοντα μη κρινέτω» (βλ. Ρωμ. ιδ' 3).
Τότε, θα πεις, ποιο το κέρδος μας, αν αποφύγουμε το μνημόσυνο του Πατριάρχη, αφού θα έχουμε κοινωνία με τον Επίσκοπο Δρυϊνουπόλεως π.χ., ο οποίος μνημονεύει τον Πατριάρχη; Δε μολυνόμαστε έτσι, κοινωνώντας έμμεσα με αυτόν που κηρύσσει αιρετικά φρονήματα; Αλλά η διακοπή του μνημοσύνου, «πριν από Συνοδική διάγνωση» και καταδίκη, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΜΟΛΥΣΜΟΥ από την κηρυσσόμενη αίρεση!
Όχι, αδελφέ μου! Αν είχε αυτή την έννοια, τότε οι Κανόνες δεν θα παρείχαν απλά το δικαίωμα παύσης του μνημοσύνου για αίρεση «πριν από Συνοδική διάγνωση»,
αλλά θα θέσπιζαν ρητή και σαφή υποχρέωση με απειλή βαρύτατων ποινών σε αντίθετη περίπτωση. Η διακοπή μνημοσύνου για αίρεση «πριν από Συνοδική διάγνωση» έχει άλλη έννοια. Αποτελεί έντονη, αλλά κι έσχατη ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ της Ορθόδοξης συνείδησης, παρέχει μια διέξοδο σε αυτούς που σκανδαλίζονται, και ταυτόχρονα αποσκοπεί και στη δημιουργία ΑΝΑΤΑΡΑΧΗΣ, ώστε η Εκκλησία να βιαστεί να ξεκαθαρίσει την κατάσταση.
Δεν υπάρχει κίνδυνος να...μολυνθούμε, ούτε μνημονεύντας τον Πατριάρχη (εφόσον ακόμα δεν καταδικάστηκε), ούτε, πολύ περισσότερο, αν δεχόμαστε σε κοινωνία αυτούς που τον μνημονεύουν. Όσα αντόθετα λέγονται, είναι ανόητοι «ζηλωτισμοί».
Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων δε μολύνθηκε, αν και έλαβε Επισκοπική χειροτονία από τον Μητροπολίτη Καισαρείας Ακάκιο, ο οποίος ήταν μεν δηλωμένος αρειανός (και μάλιστα αρχηγός μιας μερίδας αρειανών), αλλά ακόμη βρισκόταν και ενεργούσε εντός της Εκκλησίας. Ο άγιος Ανατόλιος χειροτονήθηκε κι αυτός Επίσκοπος (και μάλιστα Πατριάρχης Κων/πόλεως) από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Διόσκορο, ο οποίος ήταν μεν μονοφυσίτης και μεγάλος προστάτης του αιρεσιάρχη Ευτυχή, αλλά δεν είχε ακόμη καταδικαστεί από την Δ' Οικουμενική Σύνοδο.
Αν λοιπόν δεν μολύνει ούτε αυτή η χειροτονία από Επισκόπους που κηρύσσουν μεν αιρετικά φρονήματα, αλλά ακόμα δεν καταδικάστηκαν από Σύνοδο και παραμένουν εντός της Εκκλησίας, πολύ περισσότερο δε μολύνει το μνημόσυνό τους και ακόμα περισσότερο δε μολύνει η κοινωνία με πρόσωπα που ανέχονται κατ' οικονομία αυτούς και διατηρούν το μνημόσυνό τους.
Οι Παλαιοημερολογίτες, «μη νοούντες μήτε α λέγουσι μήτε περί τίνων διαβεβαιούνται», ισχυρίζονται τα εντελώς αντίθετα (βλέπε και το βιβλίο του Θεοδωρήτου Μαύρου).
Λέω «Ελληνικό Παλαιοημερολογιτισμό», διότι δεν προτίθεμαι να καταδικάσω το παλιό ημερολόγιο, το οποίο ακολουθούν τόσες Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά τις αιρετικές υπερβολές στις οποίες απερίσκεπτα κατάντησαν οι Έλληνες Παλαιοημερολογίτες. Και γι' αυτό, εκτός από άλλους λόγους, φοβάμαι και τρέμω για τις ανταρσίες και τα σχίσματα. Ο κλήρος των περισσοτέρων είναι:
Τελικά καταντούν στην υποστήριξη θέσεων πραγματικά αιρετικών! Αυτά, πολυφίλητε π. Νικόδημε, τα είχα γράψει σε σένα και στην ιερή και θεοφιλή Συνοδεία σου. Και έγραψα «εκ πολλής θλίψεως και συνοχής καρδίας» (Β' Κορ. β' 4). Η όλη κατάσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι σήμερα πολύ θλιβερή.
Ίσως τελικά δεν θα αποτραπούν μεγάλες περιπέτειες.
Πρόσχωμεν! Εν ταπεινώσει, εν προσευχή, εν νηστεία, εν κατανύξει, ας ζητήσουμε από τον Κύριο να μας φωτίσει για το πώς πρέπει να πορευτούμε σε αυτά που έρχονται. Διπλός ο κίνδυνος της Εκκλησίας: από τη μία ο σατανοκίνητος Οικουμενισμός και από την άλλη ο Φανατισμός που φθείρει τις ψυχές και οδηγεί τελικά σε ΦΡΙΚΑΛΕΕΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ, και κρύβει την αλήθεια.
Και τα δύο να τα φοβηθούμε και να τα αποφύγουμε. Δεν θα παρεκκλίνουμε ούτε δεξιά ούτε αριστερά. Θα πορευτούμε τη μέση και βασιλική οδό.
Αυτή είναι η οδός της αμόλυντης Ορθοδοξίας, η οποία γνωρίζει και να προστατεύει την ακρίβεια και δεν αγνοεί την επίδειξη οικονομίας.
Χαίρε, αδελφέ. Και πάλι θα πω, χαίρε! Χαίρε, εν μέσω πάσης θλίψεως και πάσης οδύνης. Ιησούς γάρ «παρεδόθη δια τας αμαρτίας ημών και ηγέρθη δια την δικαίωσιν ημών» (Ρωμ. δ' 25).
Δεήθητε δε πάντες εκτενώς και υπέρ της εμής αθλιότητος, ότι εν ποικίλω αγώνί ειμί. Εν παντί θλίβομαι. «Έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι» (Β' Κορ. ζ 5. Ιδέ ερμηνείαν Π. Τρεμπέλα).
Πρόθυμος πάντα για κάθε εξυπηρέτηση και επικαλούμενος τις ευχές όλων σας, διατελώ μετά βαθείας εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών αγάπης και τιμής."
Και κάτι ακόμα για όσους δεν βλέπουν το πνευματικό παρασκήνιο και θεωρούν ότι όλοι "έχουμε το Άγιο Πνεύμα", αφού έχουμε τα "ίδια δόγματα", και την "ίδια πίστη" και απλά "έχουμε κάποιες διαφωνίες" [άσχετα αν ο Ίδιος ο Θεός μας δείχνει από τους "καρπούς του δέντρου", τα σχίσματα και όλα τα υπόλοιπα των τελευταίων 100 χρόνων, τις πλάνες που έχουν κατακλύσει αυτό το χώρο, οι οποίες σαφώς δεν είναι ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, αλλά πνευμάτων πλάνης].
Ακούστε τον π.Ε.Θεοδωρόπουλο:
"Τι είναι αίρεση, αγαπητέ π. Νικόδημε; Η νοθεία της Πίστεως! Τι είναι όμως νοθεία της Πίστης; Η ΑΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ;
Βεβαίως και αυτό είναι νοθεία της Πίστης, αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ.
Νοθεία της Πίστης είναι και η προσπάθεια να θεωρούνται Δόγματα Πίστεως πράγματα που δεν είναι Δόγματα Πίστεως.
Αν δηλαδή, θελήσει κάποιος να θεωρήσει Δόγμα Πίστεως, προϋπόθεση σωτηρίας, κάτι το δευτερεύον, έστω και καλό, τότε καθίσταται αυτομάτως αι-ρε-τι-κός!
Θέλεις ένα παράδειγμα; Ας δούμε τους περίφημους Ευσταθιανούς! Τι έκαναν αυτοί; Αθέτησαν Δόγματα Πίστεως; Ποιο; Μήπως το περί Αγίας Τριάδος; Μήπως το περί των δύο φύσεων του Κυρίου; Μήπως το περί Αγγέλων; Μήπως το περί Διαβόλου, κλπ, κλπ; όχι!
Κανένα Δόγμα δεν αθέτησαν. Αλλά τότε τι έκαναν; Θεώρησαν Δόγματα Πίστεως, προϋποθέσεις σωτηρίας, πράγματα δευτερεύοντα. Την αγαμία και την αποχή από το κρέας. Η Εκκλησία έλεγε: καλά και άγια και θεάρεστα και άξια μίμησης είναι αυτά τα πράγματα, αλλά δεν είναι όροι σωτηρίας, δεν είναι Δόγματα πίστεως.
Όχι! Διαλαλούσαν οι Ευσταθιανοί! Αυτός που δεν απέχει από το γάμο και το κρέας δε μπορεί να σωθεί!
Τι συνέβη τότε; Η Εκκλησία με την εν Γάγγρα Σύνοδο τους αποκήρυξε σαν αιρετικούς και εκφώνησε εναντίον τους σειρά αναθεμάτων."
Με βάση λοιπόν αυτά ας είμαστε προσεκτικοί στις κρίσεις μας και για τους αποτειχισμένους. Δεν γίνεται αδέρφια μου, το Ένα Πανάγιο Πνεύμα να οδηγεί με διαφορετικό τρόπο τους ανθρώπους απέναντι σε κοινές καταστάσεις. Λίγο υπομονή λοιπόν και όλα θα ξεκαθαρίσουν με το χρόνο.
Ο Ίδιος ο Κύριος θα μας οδηγήσει. Ας μην προτρέχουμε όμως.
Δημοσίευση σχολίου