Πάσχα στα Καυσοκαλύβια

...Απλότης και αγάπη χαρακτή­ριζαν τα Καυσοκαλύβια. Επάνω σ' αυτή στηριζόταν κι ένα ωραίο τους πασχαλινό έθιμο:
 Κάθε Πάσχα οί πατέρες έσχημάτιζαν ομάδες καί περιήρχοντο τίς καλύβες, για να χαιρετήσουν, να άλληλοευχηθοΰν καί να ανταλλάξουν το «Χριστός Ανέστη».

 Έτσι κι εκείνο το Πάσχα, από το ησυχαστήριο των διδασκάλων μου, έβλεπα τους πατέρες καθ' ομάδας, σαν τα παιδάκια πού λένε τα κάλα­ντα, να πηγαίνουν από καλύβα σε καλύβα καί να ψάλλουν όλοι μαζί το «Χριστός Ανέστη», το «Ό άγγελος έβόα» καί άλλους πασχαλινούς ύμνους μ'ένα πηγαίο ενθουσιαστι­κό παλμό. 

Μερικές μάλιστα ομάδες συνέ­πεσε να συναντηθούν στην καλύβη του γέροντα Μιχαήλ, του καλοκά­γαθου εκείνου νησιώτη μοναχού με την πλούσια καλωσύνη. Μετά τα συνήθη αναστάσιμα τροπάρια, κάθησαν όλοι για κέρασμα έξω στην αυλή της καλύβης. Από το ησυχα­στήριο μας φαίνονταν πολύ καθα­ρά. Ήσαν καθισμένοι σε ξύλινα πα­γκάκια. Επάνω στο υπαίθριο τρα­πέζι είχαν παρατεθεί πασχαλινά κόκκινα αυγά, τυρί, κρασί... Οταν πλέον διετράνωσαν την χαρά καί τη νικητήρια ιαχή της πί­στεως, το «Χριστός Ανέστη», καί με τα επίγεια αγαθά, πήραν στα χέ­ρια τους μουσικά βιβλία κι έψαλαν με άφθαστη χάρη. Θα τους ζήλευαν καί οί άγγελοι ακόμη στον ουρανό! 

Οί φωνές τους αγνές, χαρμόσυνες, πανηγυρικές, στο αυθόρμητο πα­ραλήρημα της Αναστάσεως, αντι­λαλούσαν στην χαράδρα, κατέβαι­ναν στην γαλανή θάλασσα, υψώνο­νταν επάνω κι από τον Άθω ως τ' αστέρια του ουρανού...

Αρχιμ. ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ, Από το βιβλίο "Νοσταλγικές αναμνήσεις από το περιβόλι της Παναγίας», εκδόσεις Ι.Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.