Πως μπορεί να διδάσκεται ο κήρυξ της Χάριτος του αληθινού Τριαδικού Θεού, από τους αρνητές της Αγίας Τριάδος;

 
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου 

Έγινε πολύς λόγος τελευταία, για το ότι διδάσκεται ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σε σιιτικό ισλαμικό Πανεπιστήμιο του Ιράν. 
Εκ πρώτης όψεως η αναφορά ότι διδάσκεται ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σε σιιτικό ισλαμικό Πανεπιστήμιο του Ιράν, σ’ άλλους προκάλεσε επιπόλαιη συναισθηματική χαρά και σ’ όσους επιμένουν στην Ορθόδοξη σοβαρότητα και τη συνεπαγόμενη ακρίβεια, μεγάλο προβληματισμό. Το ότι διδάσκεται ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σε Ιρανικό Πανεπιστήμιο είναι γεγονός, αλλά τι και πως διδάσκεται; Πως και με τι τρόπο μπορεί να διδάσκεται ο κήρυξ της Χάριτος του αληθινού Τριαδικού Θεού, από τους κατ’ εξοχή αρνητές της Αγίας Τριάδος;


 Η διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά αποτελεί θεολογική έκφραση της Αληθινής Πίστης. Πως μπορεί να διδάσκεται σε σιιτικό ισλαμικό Πανεπιστήμιο του Ιράν, που επιμένει στη μωαμεθανική πλάνη; ‘’Αποδοχή’’ και ‘’διδασκαλία’’ που σίγουρα παραπέμπει σε στρεβλώσεις. Πολλοί είναι εκείνοι που καταφεύγουν στο δίπολο της μωαμεθανικής πλάνης, δηλαδή των Σιιτών και των Σουνιτών, τονίζοντας τη στάση των Σιιτών, για να δικαιολογήσουν την ανθρωπάρεσκη στάση τους απέναντι στο κοράνι και στο Ισλάμ γενικότερα. Μη λησμονούμε πόσο επουσιώδης είναι η διάκριση ανάμεσα στις δύο αυτές πτυχές της μωαμεθανικής πλάνης. 

Οι Σιίτες βασικά θεωρούν τον Αλή τον γαμβρό του Μωάμεθ, σαν διάδοχο ηγέτη των μουσουλμάνων. Από αυτή την επουσιώδη διαφορά έλκει την καταγωγή της η λέξη σιίτης, από την αραβική φράση ‘’Σι’άτ Αλί’’, που θα πει ομάδα ή παράταξη του Αλή. Στην πορεία μπορεί να τήρησαν μια διαφορετική στάση απέναντι στο κοράνι, αλλά βέβαια χωρίς καμιά απομάκρυνση από τη μωαμεθανική πλάνη.

  Να υπενθυμίσουμε στον επιπόλαιο ενθουσιασμό, των όσων πρόλαβαν να χαρούν το γεγονός της διδασκαλίας του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά σε σιιτικό ισλαμικό Πανεπιστήμιο του Ιράν, και σε όσους εύκολα εφευρίσκουν ‘’έδαφος διαλόγων’’ ότι όταν «ήλθον οι Χίοναι, ορισμώ του αυθέντου των Τούρκων εις το διαλεχθήναι τω Μητροπολίτη» (Διάλεξις προς τους αθέους Χιόνας. Συγγραφείσα παρά ιατρού του Ταρωνείτου), ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς προσπάθησε να οδηγήσει τους μωαμεθανούς στην αλήθεια της Πίστης στον αληθινό Τριαδικό Θεό. 

Δεν προσπάθησε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς να εφεύρει ‘’κοινά’’ για να υποδείξει ‘’ομοιότητες’’, αλλά πήρε αφορμές για να ομιλήσει για τον Αληθινό Τριαδικό Θεό. Δεν είναι λίγοι αυτοί που για να δικαιολογήσουν την ανθρωπάρεσκη προσέγγισή τους απέναντι στο Ισλάμ, ομιλούν για ‘’επιεική’’ στάση του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά απέναντι στο Ισλάμ. Αυτό βέβαια αποτελεί ασέβεια προς τον Άγιο. Ομιλούν σαν κοινωνιολόγοι συγκεκριμένης ιδεολογίας και όχι σαν θεολόγοι. Καμιά επιείκεια από τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, δεν υπήρξε για τη μωαμεθανική πλάνη.

 Με Ορθόδοξη ποιμαντική έγνοια ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, παίρνει αφορμές για να ομιλήσει για τον Αληθινό Τριαδικό Θεό. Ως γνώστης της Πατερικής Θεολογίας, δεν εκλαμβάνει «τας βλασφημίας ως ευφημίας» (κατά τον Άγιον Αθανάσιον), όπως πολλοί ανθρωπάρεσκα, αλλά και κακόδοξα πράττουν ομιλώντας για το Ισλάμ και το κοράνι. Γι’ αυτό, όταν ο προκαθήμενος των Χιόνων Παπαλάνος απευθυνόμενος στον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, ανέφερε ότι «ο αυθέντης ορίζει σε ειπείν πως ημείς μεν δεχόμεθα τον Χριστόν και αγαπώμεν και τιμώμεν και λέγομεν αυτόν είναι του Θεού Λόγον και πνοήν, έχομεν δε και την μητέρα αυτού πλησίον του Θεού, υμείς ου δέχεσθε τον προφήτην ημών (Μωάμεθ) ουδέ αγαπάτε αυτόν», ο Άγιος Γρηγόριος ο Πάλαμάς απάντησε: «Ο μη πιστεύων τοις του διδασκάλου λόγοις ου δύναται αγαπήσαι τον διδάσκαλον· δια τούτο ουκ αγαπώμεν ημείς τον Μεχούμετ (Μωάμεθ). Είπε δε προς ημάς ο Κύριος Ιησούς Χριστός ότι πάλιν ελεύσεται ίνα κρίνη τον κόσμον άπαντα και παρήγγειλεν ημίν μηδένα άλλον δέξασθαι μέχρι αν εκείνος αύθις προς επιδημήση. Αλλά και προς τους απιστούντας αυτώ έλεγεν· ‘’Εγώ ήλθον εν τω ονόματί του Πατρός μου, και ουκ εδέξασθέ με· εάν τις άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε (Ιω. 5,43)». Περί τίνος ομιλεί ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, όταν αναφέρεται στον λόγον του Χριστού, «εάν τις άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε» (Ιω. 5,43); Φυσικά περί του Αντιχρίστου. 

Επακριβώς είναι αυτό που αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός για το Ισλάμ στο «Περί αιρέσεων» ΡΑ΄ «Έστι δε και μέχρι του νυν κρατούσα λαοπλάνος θρησκεία των Ισμαηλιτών πρόδρομος ούσα του Αντιχρίστου». 

Και συνεχίζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, «Διο και ο μαθητής του Χριστού γράφει προς ημάς ότι · ‘’καν άγγελος ευαγγελίσηται υμίν παρ’ ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω’’». Που η επιείκεια προς την Ισλαμική πλάνη; Που η ανθρωπαρέσκεια; Που η διαφορά Σιιτών και Σουνιτών; Το «ανάθεμα έστω» δεν αρκεί και να καταλάβουν το μέγεθος της ομολογίας; Το κοράνι στο οποίο πιστεύουν και οι Σιίτες και οι Σουνίτες λέγει για τον Χριστό: Kεφ. Ε, στιχ. 75 «Βλασφημούν όποιοι λένε ότι ‘’Ο Θεός είναι ο Χριστός ο γιός της Μαριάμ’’. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ανασκευάζει την πλάνη της μη παραδοχής της Θεότητας του Χριστού από τους μωαμεθανούς λέγοντας: «Ο του Θεού Λόγος προ πάντων των κτισμάτων ην και άκτιστος εστίν. Άκτιστος δε ων ο του Θεού Λόγος, πως ουχί Θεός; Μόνος γαρ ο Θεός άκτιστος εστίν». Αυτό το πιστεύουν και οι Σιίτες και οι Σουνίτες. Άλλη πάλι πλάνη στο κοράνι (κεφ. ΙΘ, στιχ. 88-92) την οποία πιστεύουν και οι Σιίτες και οι Σουνίτες, αναφέρει το εξής: «Και είπαν ‘’Ο Φιλάνθρωπος (Θεός) επήρε (γέννησε) ένα γιο! Πραγματικά προσφέρατε κάτι το τερατώδες! Λίγο έλειψε κι οι ουρανοί ήταν έτοιμοι να εκραγούν, η γη να χωριστεί στα δύο και τα βουνά να πέσουν κάτω σε ερείπια. Κι αυτό γιατί είχαν επικαλεστεί ένα γιο για τον Φιλάνθρωπο (Θεό). Και δεν μπορεί να διευκρινιστεί πως η (μεγαλειότητα) του Φιλάνθρωπου (Θεού) ήταν δυνατό να πάρει (να γεννήσει) ένα γιο!» «Για τούτο ουκ αγαπώμεν ημείς τον Μεχούμετ (Μωάμεθ)», λέγει ευθαρσώς ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Που είναι η επιείκεια εις την φράση, «δια τούτο ουκ αγαπώμεν ημείς τον Μεχούμετ (Μωάμεθ)» Που η μείωση των λόγων της αληθείας; Ή για να είμαστε ακριβέστεροι, που η ανθρωπαρέσκεια και η συνεπαγόμενη κακοδοξία; 

Ο Μωάμεθ βλασφημεί τον Αληθινό Τριαδικό Θεό. Η κορανική πλάνη ζοφωδώς αναφέρεται στην Αγία Τριάδα ως εξής: ‘‘Πιστεύετε λοιπόν στο Θεό και στους Αποστόλους του και μη λέτε Τριάδα’’ Κοράνι, κεφ. Δ, στιχ. 171 και αλλού πάλι βλασφημολογεί «Πράγματι βλαστήμησαν όποιοι είπαν: ο Θεός είναι ένας από τους τρεις της Τριάδας, γιατί δεν υπάρχει άλλος Θεός από αυτόν» Κοράνι, κεφ. Ε, στιχ. 76 (κοράνι των εκδόσεων Λάτση). Βλασφημείται η Αγία Τριάς από τον πλάνο Μωάμεθ. 

O Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς oμολόγησε την αλήθεια της Πίστης μας λέγοντας, ότι «εν γουν τα τρία και τα τρία εν» και «ούτω και τον Λόγον του Θεού λέγοντες Θεόν και το Πνεύμα το Άγιον, ουκ άλλον Θεόν ανάρχως και αϊδίως συν ανάρχω Λόγω και Πνεύματι θεωρούμενον». Tο «μυστήριον της καθ’ ημάς ευσεβείας» επεξηγεί ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στους μωαμεθανούς. Το «ως ουν οι Χίοναι και οι Τούρκοι ουκ είχον απολογίαν εις τούτο…», καταδεικνύει ότι ο Άγιος τους αποστόμωσε. Είναι προτιμότερο λοιπόν να μη ‘’διδάσκεται’’ ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στο σιιτικό ισλαμικό Πανεπιστήμιο του Ιράν, ως η πλάνη των Σιιτών επιτάσσει, ανακατωμένο με τη βαβέλ των αιρέσεων που εμπεριέχονται στη μωαμεθανική πλάνη, γιατί στο τέλος με ποικίλες στρεβλώσεις θα μεταδώσουν την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία του.