Το σκάνδαλο της υπόθεσης βρίσκεται στις προϋποθέσεις και τους σκοπούς του συνεδρίου όπως αυτοί προβάλλονται στην σχετική ανακοίνωση: «[…]Οι ακαδημαϊκοί των τεσσάρων Θεολογικών Σχολών Γαλλίας, Γερμανίας και Ελλάδος, που ανέλαβαν την πρωτοβουλία, εργάσθηκαν με πνεύμα χριστιανικής αγάπης, ώστε το Συνέδριο να αποτελέσει συμβολή στη γνώση και κατανόηση της Ευρωπαϊκής μας αυτογνωσίας (που είναι το κοινό μας πολιτικό σπίτι) και της χριστιανικής μαρτυρίας στον κόσμο, κατά το παράδειγμα των Εκκλησιαστικών Αρχών εδώ και εκατό περίπου χρόνια, με πρωταγωνιστή του διαχριστιανικού διαλόγου το Οικουμενικό Πατριαρχείο[…]. Κάποιοι θα θεωρήσουν τον χαρακτηρισμό πρώην Ορθόδοξη που αποδώσαμε στην Θεολογική Σχολή ως απαράδεκτο. Εμείς φρονούμε ότι η εν λόγω Σχολή ούτε Ορθόδοξη είναι, ούτε το Συνέδριο που διοργανώνει είναι επιστημονικό. Η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ δεν είναι Ορθόδοξη αφού δεν αποδέχεται την Ορθόδοξη Παράδοση ως την μόνη επιστημονική μέθοδο σωτηρίας και θέωσης του ανθρώπου. Βάζει την Ορθοδοξία μας, με «πνεύμα χριστιανικής αγάπης» και εν ονόματι «της Ευρωπαϊκής αυτογνωσίας και της χριστιανικής μαρτυρίας στον κόσμο, στο ίδιο τσουβάλι με τις αιρέσεις, πάντα «κατά το παράδειγμα των Εκκλησιαστικών Αρχών εδώ και εκατό περίπου χρόνια», μία εκ των οποίων είναι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η απόλυτη αναγνώριση των αιρέσεων ως Εκκλησιών, κατά το γράμμα και το πνεύμα των αποφάσεων του Κολυμπαρίου. Επίσης, το Συνέδριο δεν είναι επιστημονικό γιατί σε ένα πραγματικά επιστημονικό Συνέδριο υπάρχει η πάλη των ιδεών μέσα από την οποία λάμπει η επιστημονική αλήθεια.
Αντίθετα, το εν λόγω συνέδριο είναι φιλενωτικό, οικουμενιστικό και αυστηρά προφυλαγμένο από τον επιστημονικό λόγο των πραγματικά Ορθόδοξων Θεολόγων. «Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;»
η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου