τίποτε: Οὔτε οὐρανὸς ἔναστρος,
οὔτε ρόδο. Προπαντὸς ἕνα ποίημα.
Κι εὐτυχῶς ὅτι μ᾿ ἔκανε ἡ μοῖρα μου
γνώστη τῶν μουσικῶν ἀριθμῶν,
ὅτι κρέμασε μίαν ἀχτίνα ἐπὶ πλέον
τὸ ἄστρο τῆς ἡμέρας στὴν ὅρασή μου
καὶ κάνοντας τὰ γόνατά μου τραπέζι
ἐργάζομαι, ὡς νά ῾ταν νὰ φτιάξω
ἕναν ἔναστρο οὐρανό, ἢ ἕνα ρόδο.
Νικηφόρος Βρεττάκος
2 σχόλια:
Aπό τά χείλη μου έτρεξε αίμα .......
Από τά χείλη τρέχει πάντα αίμα για να αρθρώσουν δυό στίχους ,για να λυγίσουν την πέτρα Η αλήθεια χείλη με χείλη μέχρι από το πάθος να τρέξει αίμα Πώς να την κάνεις απόσταγμα πώς να της κλέψεις το πνεύμα Τό σώμα της σκληρό και άκαμπτο σάν λιθάρι σάν πέτρα Μόνο μέ αίμα ανταλλάσσει τό πνεύμα ....
Δημοσίευση σχολίου