Στο αρχαίο μοναστήρι του Οσίου Παύλου του Θηβαίου

Ο Αγίο Παύλος ο Θηβαίος ανηκε σε πλούσια οικογένεια της Κάτω Θηβαίδας της Αιγύπτου. 

Όταν ο Δέκιος (249-251) κήρυξε τον τρομερό διωγμό κατά των χριστιανών, ο Παύλος, μόλις 15 χρονών, χάνει τους γονείς του. Με εσωτερική παρακίνηση του Άγιου Πνεύματος (κατ' άλλους φοβούμενος μη παραδοθεί στους διώκτες των χριστιανών από τον έπ' αδελφή γαμπρό του, που του ζητούσε την περιουσία) φεύγει και ζητά καταφυγή σωτηρίας στην έρημο.

Εκεί, μέσα στην ησυχία της φύσης, βρήκε καιρό για συστηματική μελέτη και προσευχή. Προχωρώντας πάντοτε πιο βαθιά, συν τω χρόνω ξεπέρασε τον φόβο του κι αντί να φοβάται τους διώκτες, έφτασε να επιθυμεί τη μοναχική ζωή.

 Όταν πέρασε ο διωγμός του Δεκίου και επανήλθε η γαλήνη, ο Παύλος εξακολουθεί να μένει στην έρημο και, μάλιστα, αποφασίζει να μείνει μόνιμα. Προσεγγίζει λοιπόν κάποιο σπήλαιο, το βαθύτερο στην έρημο, στο οποίο πέρασε με ειρήνη όλον τον χρόνο της ζωής του, που υπήρξε μακρύς, και εξεδήμησε προς τον Κύριο με αταραξία παθών.

Εδώ ιδρύθηκε ένα μοναστήρι (wikipedia) που μέχρι σήμερα τιμάται στο όνομα του Οσίου Παύλου του Θηβαίου.

Οι μουσουλμάνοι βεδουίνοι το ονομάζουν Deir Anba Bula,και ευλαβούνται πολύ αυτό το μέρος .Όταν αρρωστήσουν τα παιδιά  τους,οι καμήλες τους και τα άλογά τους,εδώ τα φέρνουν.Δεν φεύγουν ποτέ απαρηγόρητοι.

 Σήμερα το μοναστήρι ανήκει στους Κόπτες.Είναι όμως κοινός τόπος προσευχής των Ορθοδόξων,των Κοπτών και των Μουσουλμάνων.Η παλαιότερη από τις τρεις εκκλησίες(οι άλλες δύο είναι αφιερώμενες στους Άγιο Μεκούριο και Αρχάγγελο Μιχαήλ) είναι χτισμένη στο σπήλαιο που ασκήτεψε ο Όσιος Παύλος.

Τα λείψανά του βρίσκονται σ'έναν μαρμάρινο τάφο στο κέντρο της εκκλησίας όπου τελούνται πολλά θαύματα .
πηγή