Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αποφασίζουμε όμως μόνο για τον ελεύθερο χρόνο που είναι ελάχιστος. Όλο το υπόλοιπο 24ωρο γεμίζει με "αναγκαστικά" πράγματα (όχι κατ΄ανάγκη καταπιεστικά, ή ίσως σε κάποιο βαθμό) απαραίτητα και δεμένα με την καθημερινότητα, όπως η δουλειά, ο ύπνος, ή συνύπαρξη με άλλους και η "αναγκαστική" συμπόρευση με τα θέλω τους κτλ.. Μπορεί όμως η καρδιά μέσα σε όλααα αυτά.. να παραμένει έστω και λίγο αποστασιοποιημένη και να έχει το δικό της άβατο ώστε σαν μια μικρή φάτνη να γεννιέται εκεί ο Χριστός μας.