Ένα νέο ζευγάρι, ο Άρης από τα Χανιά και η Κάλλια από την Κατερίνη, μαζί και η Κρητικιά μαμά Γεωργία, μια οικογένεια και ένας καφενές της γειτονιάς. Στην όψη δεν θα σου θυμίσει εκείνους τους παλιούς καφενέδες με τα παππούδια. Τα παιδιά έχουν φέρει μια νέα, πολύχρωμη αισθητική, τρία-τέσσερα τραπεζάκια στο εσωτερικό, άλλα τόσα και ένα σταντ στο πεζοδρόμιο.
Στην ψυχή του, όμως, κατοικεί ο παλιός καλός καφενές του Ψηλορείτη. Ρακάδικο με καλή παγωμένη ρακή, πίσω από τον πάγκο η Γεωργία, όπως όλες οι μάνες των καφενέδων της Κρήτης, στα δυο μέτρα κουζινάκι της όπου θα ψήσει τα φαγητά της ημέρας. Μ’ αυτό που θα βρει στην αγορά, μ’ αυτό που λέει το κέφι της. Στα μάτια της θα διαβάσεις την κούραση της ημέρας, ανάκατη και τη χαρά που βοηθά τα παιδιά της, μια κλασική μανούλα που στο τέλος της βάρδιας θα κάτσει να τα πει με την πελατεία της, να ρωτήσει τη γνώμη σου για τους χοχλιούς ή τα μπιφτέκια στο φούρνο με πατάτες, που ο Άρης θεωρεί σπεσιαλιτέ της.
Κατάσταση της γειτονιάς, αυστηρά Κρητική, που με χαρά θα αγκαλιάσει όποιον δεν είναι του νησιού αλλά ξέρει να εκτιμήσει την καλή τσικουδιά, τις άπαιχτες μαύρες ψιλελιές πάνω σε έναν νόστιμο, στιβαρό ντάκο με ολόγλυκια φρέσκια ντομάτα και εξαιρετικό ελαιόλαδο. Αλλά και τα γλέντια με τον πεντοζάλη που μπορεί να προκύψουν απροσχεδίαστα και αυθόρμητα.
Με θέα το πορτρέτο του Μάνου Κατράκη, ξεγυμνώνω έναν έναν τους νόστιμους χοχλιούς -οι μικροί είναι οι νοστιμότεροι- μπουμπουριστοί με το αριζμαρί τους ή στιφάδο, με μπόλικο γλυκό κρεμμυδάκι και φρέσκια ντομάτα. Τα ντολμαδάκια της ονειρεμένα, το ρύζι να κρατάει τη θέση του, με τα μυρωδικά και τη λίγη ντοματούλα του. Μελιτζάνες ολόγλυκες με πλούσιο κρεμμυδάκι και ελαφριά μπεσαμέλ στο φούρνο, κοκκινιστό, μπουκίτσες και φύλλο τραγανό γεμιστό με απάκι και τυριά, η κουζίνα της Κρήτης χωρίς φιοριτούρες, κατευθείαν από το σπιτικό τσικάλι.
Λεωφ. Χρυσοστόμου Σμύρνης 172, Βύρωνας, τηλ. 215 5252202.
πηγή
Ρε σύντροφοι έχει νηστεία τώρα δα, κανα λαδερό πιατάκι Κρητικό, δεν παίζει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου