Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Είπε Γέρων :Ο ταπεινός, ο αγαπών, μπορεί να δει σε κάθε άνθρωπο μια εικόνα του Θεού. Άλλωτε μικρή, άλλωτε πιο μεγάλη, ή συνήθως κατακερματισμένη... Αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο στο να τον αγαπήσει, και να γίνει αυτή η αγάπη η αιτία, να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του, στήν πορεία του πρός την ολοκλήρωση... Mέσα σε αυτήν την πράξη κρύβεται ολόκληρη η θεραπευτική της ορθοδοξίας.....

http://www.fatherjustinsblog.info/wp-content/uploads/2016/09/IMG_1002.jpg

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Eικόνα Θεού, είναι η ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού, το αυτεξούσιο, το "πρόσωπο"..
"Εἰκὼν εἰμι, τῆς ἀρρήτου δόξης σου, εἰ καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων.."

Όλοι είμαστε "αμαυρωμένες εικόνες", αλλά όσοι είναι του Χριστού αγωνίζονται για το "καθ΄ομοίωσιν", να μοιάσει η εικόνα της ψυχής στον Χριστό, κυρίως στην κένωση του Εαυτού Του, στην ταπείνωσή Του (που είναι ένας "Θεός κεκρυμμένος", το "Αρνίον το εσφαγμένο", η "άκρα Ταπείνωσις")..
Ότι είναι "εκτός του Χριστού" είναι από τη βιολογική γέννησή του ήδη νεκρό ("αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους εαυτών νεκρούς). Δηλαδή είναι "σαν να μην υπάρχει".Δεν υπάρχει.
Η πραγματική ζωή φυτεύεται στην ανθρώπινη βιολογική ύπαρξη όταν πιστέψει στον Χριστό, "ενωθεί με την άμπελο" (Εγώ ειμί η άμπελος), και παραμείνει ενωμένη. Σε αυτούς τους ανθρώπους αναφέρεται η "θεραπευτική της Ορθοδοξίας".

Σήμερα ο οικουμενισμός έχει διαστρέψει κυρίως αυτές τις έννοιες, μας λέει δηλ. ότι η αγάπη, και η "παγκόσμια προσευχή" θα θεραπεύσει την ανθρωπότητα θα την ανυψώσει σε άλλο επίπεδο συνειδητότητας και θα την "σώσει", με την έννοια της εσωτερικής ειρήνης και γαλήνης, στην εδώ και στην επόμενη ζωή. Τα ιερατεία των θρησκειών θα "ευλογούν" την ανθρωπότητα αφού "το πνεύμα όπου θέλει πνει", και έτσι θα μπούμε στη νέα εποχή ενός "επίγειου παραδείσου".
Όλα αυτά είναι δαιμονικές διδασκαλίες, αποσκοπούν στην εξαφάνιση του Προσώπου του Κυρίου,(όπως λέει ο Απ.Παύλος ότι θα εκβληθεί εκ μέσου ο Κατέχων) και στην ακύρωση του έργου της Σωτηρίας με την Σταύρωση και την Ανάσταση.
Στην επιστολή προς Εφεσίους μας λέει:

16 οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου,
17 ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δῴη ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ,
18 πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν, εἰς τὸ εἰδέναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, καὶ τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοις,
19 καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον μέγεθος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος αὐτοῦ,
20 ῝Ην ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις
21 ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι·
22 καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ,
23 ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου.

Εδώ μας λέει καθαρά ότι η ίδια δύναμη που ενήργησε στον Χριστό και Τον ανέστησε (στην ανθρώπινη φύση Του, γιατί η Θεϊκή φυσικά δεν πέθανε ποτέ), ενεργεί ΜΟΝΟ σε αυτούς που πιστεύουν, και τους "ανασταίνει" (τώρα σε αυτή τη ζωή) από τους υπόλοιπους "νεκρούς".
Γι αυτό λέμε ότι δεν υπάρχει σωτηρία εκτός του Χριστού, γιατί ο Χριστός είναι η Ζωή και εκτός Αυτού όλα νεκρά.Όχι αλληγορικά αλλά κυριολεκτικά.