Γιαγιάκα μου σ’ είδα ξανά
μετά από τόσους μήνες.
Που `ναι τα χρόνια τα παλιά,
οι μέρες που `ναι κείνες;
Στα μάτια αν δεν είναι, στο μυαλό,
στο άγιο σου το δέρμα,
που ήπιες τη γη, τον ουρανό,
τη θάλασσα ως το τέρμα.
...............
Πέτα στον ουρανό ψηλά
και στα λιβάδια τρέξε,
νιώσε την αύρα στα μαλλιά
και με τον ήλιο παίξε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου