Φοβού το γήρας ου γαρ έρχεται μόνον

Ο Α. ΠΑΝΩΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ… 

Του θεολόγου Ανδρέα Κυριακού  

Ο βαμμένος και παλαίμαχος οικουμενιστής  Αριστείδης Πανώτης  ξιφουλκεί λαύρος, δια μίαν εισέτι φοράν, κατά παντός υπευθύνου σε άρθρο του στο «Αμήν». Το εν λόγω άρθρο επιγράφεται: «Η προϊστορία της Διορθοδόξου Συνόδου (Προς καταλαλούντας την Αγίαν Σύνοδον)". 

Εν πρώτοις ο, γεγηρακώς εν τω οικουμενισμώ και εκ των προμαχούντων αυτού, κύριος Πανώτης εισάγει τον όρον Διορθόδοξος Σύνοδος. Τον σερβίρει τώρα, διότι δεν τον αναπαύει το γεγονός ότι εκ των οκτακοσίων και πλέον επισκόπων της Εκκλησίας ανά την υφήλιον, παρουσιάσθηκαν στο Κολυμβάριον 159. Οι δεν λοιποί πού; Τους υπόλοιπους τους απέκλεισαν οι ο οικουμενιστές με τις αλχημείες του τύπου 24+1 και την παραχώρηση στους  δέκα Προκαθημένους παπικού τύπου εξουσιών. Οι τέσσερις Εκκλησίες Αντιοχείας, Γεωργίας, Ρωσίας και Βουλγαρίας γύρισαν την πλάτη στη Σύναξη του Κολυμβαρίου κι οι  οικουμενιστές τους έσυραν τα εξ αμάξης. Δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλοιώς. Τους χάλασαν τη μανέστρα κι από την άλλη είναι εξοικειωμένοι με τον  πόλεμο λάσπης. 

Κατ’ αρχάς δηλώνει: «η ψυχή της ιστορίας είναι η αλήθεια». Στη συνέχεια αποφαίνεται: «κατά την πρώτη και δεύτερη χιλιετία ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η εκκλησιολογική υπόσταση αυτής της Εκκλησίας» (εννοεί τον Παπισμό). Παρά τη δήλωση του περί αληθείας ο Ελλογιμώτατος δεν μας τα λέει καλά. Καθόλου καλά. Όταν στον Παπισμό υπάρχει αυτή η πληθώρα των αιρέσεων, εν οις το Φιλιόκβε (που καταδικάστηκε από Σύνοδο Οικουμενική), η περί κτιστής χάριτος διδασκαλία, το παπικό αλάθητο, το παπικό πρωτείο, το κοσμικό παπικό κράτος και αλλές πολλές, ΔΕΝ υπάρχει θέμα και μιλάμε περί Εκκλησίας; Κύριε Πανώτη μου δεν ασπαζόμαστε την αγγλικανική θεωρία των κλάδων και γι’ αυτό αφήστε μας ήσυχους. 

Αν ο Παπισμός είναι Εκκλησία ρωτάμε απλώς αν είναι ίδιον των εν τη Εκκλησία πιστών να θανατώνουν με μαρτύρια τους 13 Οσιομάρτυρες μοναχούς της Καντάρας; Τι αναφέρει επί του θέματος ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς; Γιατί ο εν αγίοις Μάρκος Εφέσου ο Ευγενικός, μετά την τραυματική εμπειρία της μετ’ αυτών συναφείας, τους ονομάζει τελεσιδίκως αιρετικούς; Τότε γιατί οι τέσσερις Ορθόδοξοι πατριάρχες της Ανατολής αρνήθηκαν στα 1848 την παπική πρόσκληση; Διαβάστε τι λέει επί του θέματος ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως. Για ποιο λόγο ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης αρνήθηκε να συμπροσευχηθεί μετ’ αυτών; Να σας θυμίσω,τέλος τον παπικό «κληρικό» και φοβερό σφαγέα των Σέρβων Ορθοδόξων κατά το Β΄παγκόσμιο πόλεμο Μίροσλαβ Φιλίπποβιτς Μαϊστόροβιτς. Πολύ «εκκλησιαστικά» ενεργούσε, δεν είν’ έτσι; 

Όσο γι’ αυτούς που αποτολμούν να μην δέχονται ότι ο Παπισμός (κι οι υπόλοιπες αιρετικές κοινότητες, φυσικά) είναι «Εκκλησίες» ο Ελλογιμώτατος έχει ακαταμάχητα επιχειρήματα εναντίον τους. Αυτόχρημα καταπελτικά. Αυτοί είναι «παρανοϊκοί και έξαλλοι» και «μονομερώς αποφθέγγονται για να γελούν οι πάντες» κι η κριτική τους «ανάδελφός ζηλωτισμός»!!!  

Όσον αφορά δε τις παπικές αιρέσεις,που ανατρέπουν κι αλλοτριώνουν το Ευαγγέλιο δεν σκοτίζεται και πολύ. Σχεδόν τους παραχωρεί συγχωροχάρτι. Αποτελούν, πάντοτε κατ’ αυτόν, «δογματικές και διοικητικές υπερβολές»!!! Ο Βησσαρίων, ο Βαρλαάμ, ο Ισίδωρος Ρωσίας, ο Μελέτιος Μεταξάκης κι ο Αθηναγόρας Σπύρου κι όχι μόνο τον χειροκροτούν όρθιοι.