Ανεμόεσσα ψυχή μου

«Ανεμόεσσα»

Σ’ αυτόν εδώ το χώρο που δεν είναι
χώρος έρχεσαι σηκώνεις νοτιάδες
ή ταράζεις τις μέσα μου θάλασσες
εσύ που γδύνεσαι και μπαίνεις στα
βαθιά κι αναδύεσαι ξανά σφριγηλή
ανεμόεσσα κι όταν πας να καθίσεις
αχ τα καθίσματα σε αρπάζουν στα
μπράτσα τους στο χώρο αυτό που
δεν έχει χώμα ούτε νερό έρχεσαι να
σου γράψω και σου γράφω μελάνι
που δεν είναι μελάνι χαρτί που δεν
είναι χαρτί σε φωνάζω Ανεμόεσσα
σφραγίζω το γράμμα να το στείλω
δεν ξέρω αναρωτιέμαι μήπως λείπει
ή πλεονάζει κάτι και θέλει δουλειά
ή ίσως να σου γράψω κάτι άλλο για
τους πρόσφυγες τους μετανάστες
τους άνεργους ή και άστεγους που
δεν είναι πρόσφυγες ή μετανάστες
άνεργοι και άστεγοι αφού σ’ αυτόν
εδώ το χώρο που δεν είναι χώρος
με γη και νερό δε γράφεται τίποτα
με αληθινό μελάνι σ’ αληθινό χαρτί

                                Στρατής Χαβιαράς
Φωτό από έργο του Δημήτρη Σαββίδη