Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Μητροπολίτη Ναυπάκτου: Λίγο ΜΕΤΑ τήν «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο»

 
Μέ κάθε εἰλικρίνεια θέλω νά πῶ ὅτι µέσα ἀπό ὅσα διατυπώθηκαν στήν Σύνοδο αὐτή διέκρινα καθαρότατα ἕναν σχετικισµό, γιατί κυκλοφοροῦσε ἔντονα ἀπό ὅσα λέγονταν καί συζητοῦνταν τό περιεχόµενο τῆς θεωρίας τῶν κλάδων, χωρίς νά κατονοµάζεται ὡς τέτοιο, δηλαδή φαινόταν ἡ ἄποψη ὅτι ἔγινε διάσπαση τοῦ Χριστιανισµοῦ καί ὅτι σχίσθηκε ὁ Χριστιανισµός, ὅπως «σχίσθηκε τό ράσο ἑνός Κληρικοῦ» (!) καί ὅτι ὅλοι ἐπιδιώκουν τήν ἑνότητά του· ἡ θεωρία τῆς περιεκτικότητος, ὅτι δηλαδή σέ ὅλους τούς Χρισιανούς ὑπάρχει ἕνα κοινό σηµεῖο, πού εἶναι τό ἔγκυρο βάπτισµα, δηλαδή ἡ βαπτισµατική θεολογία· καί ἡ θεωρία ἑνός ἀθεολόγητου ἠθικισµοῦ καί µιᾶς ἀθεολόγητης ποιµαντικῆς τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου. 

Ἡ συµµετοχή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στό Παγκόσµιο Συµβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν, ὡς µέλος αὐτοῦ καί ὄχι ὡς παρατηρητής, ἀποτελεῖ ἕναν προβληµατισµό. 

Γιατί δέν µπορῶ νά φαντασθῶ τόν Μέγα Ἀθανάσιο καί τόν Μέγα Βασίλειο νά συµµετέχουν σέ ἕνα συµβούλιο τῶν Ἀρειανῶν, τῶν Εὐνοµιανῶν, τῶν Μακεδονιανῶν τῆς ἐποχῆς τους. Οὔτε µπορῶ νά φαντασθῶ τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαµᾶ νά συµµετέχη σέ ἕνα Συµβούλιο µέ τόν Βαρλαάµ, τόν Ἀκίνδυνο, τόν Γρηγορᾶ καί τούς ὀπαδούς τους γιά τήν ἀντιµετώπιση διαφόρων κοινωνικῶν προβληµάτων τῆς ἐποχῆς τους.

 Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Μητροπολίτη Ναυπάκτου :

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο Μ. Ναυπάκτου μιλάει για την "θεωρία τῆς περιεκτικότητος, ὅτι δηλαδή σέ ὅλους τούς Χρισιανούς ὑπάρχει ἕνα κοινό σηµεῖο, πού εἶναι τό ἔγκυρο βάπτισµα, δηλαδή ἡ βαπτισµατική θεολογία·" την οποία διέκρινε στην Σύνοδο.

Μ. Ζηζιούλας
Γράφει σχετικὰ ὁ Περγάμου: «Τὸ Βάπτισμα δημιουργεῖ ἕνα ὅριον εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Τὸ Βάπτισμα, Ὀρθόδοξον ἢ μή, ὁριοθετεῖ τὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποια περιλαμβάνει Ὀρθοδόξους καὶ ἑτεροδόξους. Ὑφίστανται βαπτισματικὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας» καὶ «ἐκτὸς βαπτίσματος δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία». Ἀντιθέτως, «ἐντός τοῦ βαπτίσματος, ἔστω καὶ ἂν ὑπάρχη μία διάσπασις, μία διαίρεσις, ἕνα σχίσμα, δυνάμεθα νὰ ὁμιλῶμεν διὰ Ἐκκλησίαν». Ἄρα, μέσα στὰ βαπτισματικὰ ὅρια ὁ κ. Ζηζιούλας, στοιβάζει Ὀρθοδόξους καὶ αἱρετικούς, πολλὰ βαπτίσματα (ὅσες καὶ οἱ αἱρετικὲς “ἐκκλησίες”), πολλὲς πίστεις καὶ πολλοὺς θεούς, ἀφοῦ οἱ αἱρετικὲς ὁμολογίες τῆς Δύσεως, ἔχουν διαφορετικὴ ἄποψη γιὰ τὴν Ἁγία Τριάδα, τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ Μυστήριά της, ἀπὸ ἐκείνη ποὺ ἔχουν οἱ Ὀρθόδοξοι!