Οι κακοδοξίες των πατριαρχικών με τη ζηζούλια γλώσσα…

Όμηρος η Εκκλησία εις τα δίκτυα της ιστο-παγίδος

Ήδη προ πολλού συζητείται το ζήτημα της συμμετοχής των παρατηρητών εις την Σύνοδον της Κρήτης, βατικανής εμπνεύσεως και απαράδεκτον δια την Ορθοδοξίαν. Ωστόσο υπάρχει και το ζήτημα των εκατομμυρίων παρατηρητών μέσω των ΜΜΕ. Το Πατριαρχείον Κων/πόλεως ως εφρόντισε δια τους παρατηρητάς εμερίμνησε και δια την ελεγχομένην πληροφόρησιν των ΜΜΕ δια κατασκευής επισήμου ιστοσελίδος, εις την οποίαν προπαγανδίζει ανορθοδόξους θέσεις ως θέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

 Ο Ο.Τ. φέρει εις το φως κείμενα της ιστοσελίδος, που ήδη κάνουν τον γύρον του κόσμου, αλλά εγγίζουν την κακοδοξίαν!

Η «Ενδημούσα» της Κρήτης!

«Ο θεσμός των Μεγάλων Συνόδων για την Ορθόδοξη Εκκλησία, μετά το Μεγάλο Σχίσμα του 1054, είναι θεμελιωμένος στην Ενδημούσα Σύνοδο της Κων/πόλεως, με το ενδημούσα να δηλώνει τους Επισκόπους που ήταν ενδημούντες στην Πόλη εκείνη τη στιγμή. Αυτό σήμαινε ότι Επίσκοποι από κάθε μέρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μπορούσαν να συμμετέχουν. Μάλιστα, η Ενδημούσα Σύνοδος κατέστη ο θεμελιώδης πυρήνας αυτών των Συνόδων… Οι αποφάσεις από αυτές τις Μεγάλες Συνόδους που αναφέρονταν σε ζητήματα πίστεως εισήχθησαν στο Συνοδικό της Ορθοδοξίας…».

Εις την παράγραφον αυτήν το Φανάρι επιχειρεί με συγκεκαλυμμένον τρόπον να υποστηρίξη την άποψιν ότι, επειδή έγινε το Σχίσμα εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν απέμειναν μόνον Μεγάλαι Σύνοδοι! Μάλιστα, τον θεσμόν αυτόν των Μεγάλων Συνόδων προσπαθεί να θεμελιώση εις την παράδοσιν που επεκράτει εις την Κωνσταντινούπολιν, εκείνην της Ενδημούσης Συν­όδου, δια να καταδείξη την «εγκυρότητα». Αποκρύπτουν σκοπίμως ότι η Ενδημούσα Σύνοδος ήτο μία Σύνοδος, η οποία καθιερώθη αναγκαστικώς, διότι αρχικώς η Κωνσταντινούπολις δεν είχε υποκειμένας Επισκοπάς και μετείχεν όποιος ετύγχανε να ευρίσκεται εις την Πόλιν. Εδώ όμως προβάλλεται ως «πρότυπον» και μέρος της εκκλησιαστικής παραδόσεως, ενώ απετέλει την εξαίρεσιν, καθ’ ότι όλαι αι άλλαι Εκκλησίαι είχον τακτικήν Σύνοδον! Αυτό προφανώς γίνεται, δια να δοθή εγκυρότης εις την αντικανονικότητα της Συνόδου της Κρήτης, εις την οποίαν δεν θα μετάσχουν όλοι οι Επίσκοποι, όπως και εις την Ενδημούσαν, καθώς και να προσδώσουν κύρος συνδέοντες την Μεγάλην Σύνοδον με τη δράσιν του Πατριαρχείου.

Συνοδική επαναφορά!

Εις πολλά σημεία της ιστοσελίδος επαναλαμβάνεται το σύνθημα «Για πρώτη φορά μετά από 1200 χρόνια…». Αυτό το σύνθημα εννοεί ότι συγκαλείται Σύνοδος όλης της Εκκλησίας δια πρώτην φοράν μετά την τελευταίαν Οικουμενικήν! Επομένως, επιθυμούν να κατατάξουν την Σύνοδον της Κρήτης εις την σειράν των Οικουμενικών, όπως ήτο το αρχικόν σχέδιον του Φαναρίου και όχι όπως τελευταία προσεπάθησεν ο Πατριάρχης να θολώση τα νερά λέγων ότι δεν πρόκειται δια Οικουμενικήν. Μάλιστα εις βίντεο ο π. Ιωάννης Χρυσαυγής ισχυρίζεται ότι «Ποτέ προηγουμένως στην ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν είχαν συγκεντρωθή τόσες πολλές Εκκλησίες, 14 από όλο τον κόσμο, στο ίδιο μέρος μαζί»! Δεν υπάρχει πιο ψευδής ισχυρισμός από αυτόν! Η αντίληψις ότι με την Σύνοδον της Κρήτης το Πατριαρχείον επιτυγχάνει να επαναφέρη δήθεν την Ορθοδοξίαν εις το συνοδικόν σύστημα διατυπώνεται με σαφέστατον τρόπον εις στο εξής παράθεμα:

«Περισσότερο από πέντε δεκαετίες (1968-2015), μία πραγματικά σπουδαία διεργασία επετεύχθη, όχι μόνο για την αρμόζουσα προετοιμασία των επιλεγμένων θεμάτων, αλλά επίσης για την επανεργοποίηση της συνοδικής αυτοσυνειδησίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριάρχη, ως πρώτου μεταξύ ίσων και κατέχοντος τα πρεσβεία, θα συνεχίσει να κάνει ορατό (manifest) το λειτούργημα του πρωτοκλήτου Ανδρέου, ο οποίος έφερε τον αδελφό του στον Χριστό. Έτσι τώρα, ο διάδοχος του Αγίου Ανδρέου, η Παναγιότητά του ο Βαρθολομαίος, συνεχίζει αυτό το λειτούργημα της αγάπης και διακονίας, και φέρνει τα αδέλφια του στον Χριστό, στην ενότητα της πίστεως και στην κοινωνία της ειρήνης… Είναι ο 269ος διάδοχος του Αγίου Ανδρέου, του πρωτοκλήτου από τους Αποστόλους».

Το κείμενον βρίθει σοφιστιών! Προσπαθούν να πείσουν τους αδαείς ότι είχεν απωλεσθή η συνοδικότης και την επανέφεραν! Κάνουν το μαύρον άσπρον και αλλοιώνουν την εκκλησιολογίαν! Ως και άλλοτε εγράφη από τον π. Δ. Στανιλοάε η συνοδικότης εις την Ορθοδοξίαν είναι ως η αναπνοή και δεν έπαψε ποτέ! Δεν αρκούνται εις το να διατυπώσουν αυτήν την βλασφημίαν ότι το Φανάρι αποκατέστησε την συνοδικότητα (με την αντικανονικήν Σύνοδον της Κρήτης!) εις την Ορθοδοξίαν, αλλά το συσχετίζουν αυτό με το δήθεν «λειτούργημα του Αποστόλου Ανδρέα»! Πρόκειται δια ανύπαρκτον λειτούργημα και χρησιμοποιείται μόνον και μόνον δια να προσεγγίσουν την διδασκαλίαν των Παπικών περί «λειτουργήματος του Αποστόλου Πέτρου»! Η εμμονή μάλιστα εις την επανάληψιν του «Πρωτοκλήτου» δια τον Απ. Ανδρέαν είναι, δια να θυμίζη τον «Πρωτοκορυφαίον» Απ. Πέτρον! Ο παραβολικός λόγος ότι όπως ο Απ. Ανδρέας έφερε τον αδελφόν του εις τον Ιησούν Χριστόν έτσι και ο Πατριάρχης φέρει τας Ορθοδόξους Εκκλησίας εις την ενότητα της πίστεως είναι ανεπίτρεπτον να διατυπώνεται θεολογικώς! Βεβαίως, αυτά πηγάζουν από την παπικήν αντίληψιν περί του ανυπάρκτου «λειτουργήματος του Απ. Ανδρέα», το οποίον έχουν υιοθετήσει εις το Φανάρι. Επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι δις ισχυρίζονται ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι διάδοχος του Απ. Ανδρέου! Αυτό αποτελεί μεγίστην κακοδοξίαν και τα πιστεύουν οι παπικοί, διότι συμφώνως προς την Ορθόδοξον Εκκλησιολογίαν όλοι οι Επίσκοποι είναι διάδοχοι όλων των Αποστόλων!

Η «επηρμένη» καθέδρα

«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι η υψηλότερη καθέδρα και το ιερώτερο κέντρο της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας σε όλο τον κόσμο… Αποτελεί το κέντρο όλων των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, ως επικεφαλής αυτών όχι διοικητικά αλλά δυνάμει του πρωτείου διακονίας της Πανορθοδόξου ενότητας και του συντονισμού των δραστηριοτήτων συνόλου της Ορθοδοξίας… Το λειτούργημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως κατεξοχήν κέντρου της ζωής συνόλου του Ορθοδόξου κόσμου πηγάζει από την εκατονταετηριών διακονία στην μαρτυρία, διαφύλαξη, και διάδοση της Ορθοδόξου πίστεως. Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον κατέχει υπερεθνικό και υπερτοπικό χαρακτήρα. Από αυτή την ευγενή συνείδηση και ευθύνη για τους ανθρώπους του Χριστού, ανεξάρτητα από τη φυλή και τη γλώσσα, γεννήθηκαν οι νέες τοπικές εκκλησίες της Ανατολής στη διασπορά, από την Κασπία ως τις χώρες της Βαλτικής, καθώς και από τα Βαλκάνια μέχρι την κεντρική Ευρώπη. Η δραστηριότητα αυτή σήμερα επεκτείνεται στην Αμερική, την Ασία και την Αυστραλία… Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί σε όλες τις ηπείρους, που δεν υπάγονται στην δικαιοδοσία των αυτοκεφάλων (ανεξαρτήτων) η αυτονόμων (ημι-ανεξαρτήτων) εκκλησιών, υπάγονται απευθείας στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει την ευθύνη του να είναι η Εκκλησία που έχει το έκκλητο στην Ορθοδοξία, και είναι η μόνη Εκκλησία που ιδρύει αυτοκέφαλες και αυτόνομες Εκκλησίες».

Είναι πραγματικά να απορή κανείς, όταν αναγινώσκη τα ανωτέρω, τα οποία δεν θεμελιώνονται ούτε εις την ιστορίαν, παρά τας επικλήσεις του κειμένου εις την μεγάλην ιστορίαν του Πατριαρχείου ούτε πουθενά! Που αναφέρεται ότι είναι η υψηλοτέρα καθέδρα και το ιερώτερον κέντρον; Πως αποτελεί συντονιστικόν κέντρον (πλην βεβαίως του Οικουμενισμού, τον οποίον συντονίζει άριστα!); Η διαφύλαξις της πίστεως δεν έγινε μόνον από το Πατριαρχείον, αλλά απ’ όλας τας Εκκλησίας. Επειδή ήτο η πρωτεύουσα του Αυτοκράτορος, δικαιούται το Πατριαρχείον να ισχυρίζεται αυτά; Αν δικαιούται, τότε σήμερα που δεν είναι πρωτεύουσα ούτε της Τουρκίας τι πρέπει να γίνη με αυτά τα υποτιθέμενα «προνόμιά» του; Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Αι δε Εκκλησίαι δεν εγεννήθησαν από το Πατριαρχείον, αλλά απερροφήθησαν έως την Τουρκοκρατίαν από αυτό και εν συνεχεία με τας αυτοκεφαλίας επανήλθον εις την αρχαίαν τάξιν (πλην βεβαίως όσων λαών δεν ήσαν ακόμα Ορθόδοξοι)! Η υπαγωγή όλων ανά τον πλανήτην που δεν υπάγονται εις αυτοκέφαλον Εκκλησίαν εις το Πατριαρχείον είναι μονομερής και παντελώς αυθαίρετος ερμηνεία του 28ου Κανόνος της Δ  Οἰκουμενικῆς Συνόδου! Η ίδρυσις επίσης αυτοκεφάλων Εκκλησιών εμπίπτει εις τα Πανορθόδοξα ζητήματα και όχι εις την δικαιοδοσίαν ενός Πατριαρχείου. Όσον δια το έκκλητον ας μελετήσουν προσεκτικώς τι ακριβώς λέει εις το Πηδάλιον το Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, διότι δεν συμφωνούν με τον Άγιον αλλά και την εκκλησιαστικήν παράδοσιν. Δια το ζήτημα των Αυτονόμων Εκκλησιών φαίνεται ότι θεωρούν αυτάς ως εξηρτημένας Εκκλησίας! Αυτό είναι λάθος. Μία αυτόνομος δεν διαφέρει εις τίποτε από μίαν αυτοκέφαλον παρά μόνον εις την εκλογήν του Προκαθημένου της.

Το Πατριαρχείον Κων/πόλεως με όλα αυτά απλώς επιχειρεί με πλάγιον τρόπον να προπαγανδίση ως θέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας τας ιδικάς του θέσεις. Το ίδιον συμβαίνει και όταν εις τα κείμενα αυτά αναφέρη ότι «Η σειρά των διπτύχων της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι ως ακολούθως:..» παραθέτον την σειράν όπως εκείνο την μνημονεύει, παρά το γεγονός ότι το ζήτημα των διπτύχων απεσύρθη από τα θέματα της Μ. Συνόδου, διότι υπήρχαν διαφωνίαι.

Τέλος το «πάσης Ελλάδος»!

«Η εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου περιλαμβάνει την Κωνσταντινούπολη, την Μικρά Ασία, το Άγιο Όρος, την Κρήτη, την βόρεια Ελλάδα και τα Δωδεκάνησα… Μία από τις 14 αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες που περιλαμβάνονται στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, η τοπική Εκκλησία της Ελλάδος ιδρύθηκε από τον Άγιο Απόστολο Παύλο. Η δικαιοδοσία της απαρτίζεται από ολόκληρη την Ελλάδα, εκτός από εκείνα τα μέρη τα οποία ανήκουν στην Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, όπως η Βόρεια Ελλάδα, ο Άθως, τα Δωδεκάνησα και η Κρήτη. Αν και οι Επίσκοποι των «Νέων Χωρών» (εκείνες που ελευθερώθηκαν από το 1912 και έπειτα) είναι μέλη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, μνημονεύουν τον Πατριάρχη της Κων/πόλεως. Προκαθήμενος είναι ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β ».

Το Πατριαρχείον εις δύο διαφορετικά σημεία, τα οποία συνεπτύξαμεν εις την παρατιθεμένην παράγραφον προσπαθεί να κατοχυρώση εις τους ενδιαφερομένους διεθνώς δια την Μ. Σύνοδον ότι τα της Ελλάδος είναι ιδικά του! Είναι σαφές ότι και εις τα πρακτικά της Μ. Συνόδου, εφ’ όσον δεν κατώρθωσε να έχη αντιπρόσωπον από την Βόρειον Ελλάδα, θα  υποχρεώση την αντιπροσωπίαν της Εκκλησίας της Ελλάδος να υπογράψη ξεχωριστά (πιθανώς υπό τον τίτλον Νέαι Χώραι τους Μητροπολίτας της Β. Ελλάδος), ώστε να μη επιτύχη η Εκκλησία της Ελλάδος μίαν Πανορθόδοξον αναγνώρισιν ότι τα μέρη αυτά μετέχουν οργανικά και πλήρως εις την Αυτοκέφαλον Εκκλησίαν της Ελλάδος. Ποίον το προανάκρουσμα; Από την παράγραφον επιμελώς παρέλειψαν να αναφέρουν ότι ο Μακαριώτατος είναι «Αθηνών και πάσης Ελλάδος»…

Ο Πάπας της Ανατολής

«Η Καθολική διδασκαλία ότι ο πάπας μπορεί να ασκεί απευθείας εξουσία πάνω στην Εκκλησία οπουδήποτε στον κόσμο. Αυτό αποτελεί ένα εμπόδιο στην επανένωση για τους περισσοτέρους μη Καθολικούς Χριστιανούς. Πολλοί μη Καθολικοί θα επιθυμούσαν να αποδεχτούν ένα πρωτείο τιμής, όπως αυτό που κατέχει ο Αρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας της Αγγλικανικής Κοινότητας η μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών ο Πατριάρχης Κων/πόλεως, αλλά όχι παγκόσμια δικαιοδοτική εξουσία, όπως ο πάπας στους Ρωμαιοκαθολικούς».

Αντιλαμβάνεται κανείς τον λόγον δια τον οποίον γίνεται αναφορά γενικώς και αορίστως εις «μη Καθολικούς»… Σκοπίμως αλλά ατυχής είναι η σύνδεσις του πρωτείου τιμής εις Ορθοδοξίαν και Αγγλικανισμόν… Ωστόσο δια να δοθούν περαιτέρω διευκρινίσεις η ιστοσελίς παραπέμπει εις ένα παλαιότερον άρθρον του Σεβ. Ναυπάκτου περί του «πρωτείου» του Κων/πόλεως. Ο Σεβ. Ναυπάκτου επικαλείται συγγραφές τεσσάρων προσωπικοτήτων, δια να θεμελιώση τα προνόμια του Πατριάρχου, όμως χωρίς να το αντιλαμβάνεται αυτοπαγιδεύεται.

Ο πρώτος, ο μητροπολίτης Σάρδεων Μάξιμος, μεταξύ των άλλων, τα οποία γράφει, αναφέρει ρητώς ότι ο Πατριαρχικός θεσμός εμφανίζεται, ως γνωστόν, μόλις τον Ε  αἰῶνα. Επομένως, που υπάγονταν έως τον Ε  αἰῶνα αι Τοπικαί Εκκλησίαι; Επιβεβαιώνει δια άλλην μίαν φοράν ότι ήσαν αυτοκέφαλοι! Η δευτέρα είναι η κ. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, η οποία δεν είναι θεολόγος και ξεχνά να αναφέρη εις τα τόσα εγκωμιαστικά, τα οποία λέει δια τους Πατριάρχας, πόσοι εξ αυτών ήσαν αιρετικοί και εδίχασαν την Εκκλησίαν! Ο τρίτος, ο καθηγητής κ. Βλ. Φειδάς, εις τα όσα παραθέτει ο Σεβασμιώτατος γράφει μίαν πρότασιν κλειδί: «Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, επειδή ευρισκόταν στην έδρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και είχε επικοινωνία με τον Σουλτάνο, ήταν φυσικό να αναλαμβάνη πρωτοβουλίες για την εύρυθμη λειτουργία όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών»! Τέλος, η αναφορά εις τον Olivier Clement αποβαίνει καταστροφική καθώς εις ένα σημείον αναφέρει πως το Πατριαρχείον Κων/πόλεως λόγω αναληφθείσης εξουσίας τείνει προς τον Παπισμόν: «Σε μία κρίση που παρατηρήθηκε τον 17ο αιώνα στο Ρωσικό Πατριαρχείο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο απήντησε: «Αυτό το προνόμιο ήταν προνόμιο του Πάπα πριν η Εκκλησία διασπασθεί από τις επάρσεις και την κακοβουλία. Αλλά αφού η Εκκλησία είναι από εδώ και στο εξής διασπασμένη, όλες οι υποθέσεις των Εκκλησιών κομίζονται ενώπιον του θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος αποφαίνεται, επειδή, σύμφωνα με τους κανόνες, έχει το ίδιο πρωτείο με την αρχαία Ρώμη (Πατριαρχικός και συνοδικός τόμος του 1663)».

πηγη:Ορθόδοξος Τύπος