«Την ημέρα του Gay Pride μου ζήτησαν από ραδιοφωνικό σταθμό να μιλήσω, αλλά τους είπα ότι δεν συμφωνώ. Δεν είμαι περήφανος που είμαι ομοφυλόφιλος.Κανείς δεν μπορεί να είναι περήφανος για το τι κάνει στο κρεβάτι του. Είναι σαν να λες ''είμαι περήφανος που έχω αυτιά''.Δεν μπορείς να είσαι περήφανος επειδή είσαι θηλαστικό ή επειδή έχεις δύο αυτιά.Περήφανος μπορείς να είσαι για χίλια δύο άλλα πράγματα. Θα μου άρεσε να νιώθω περήφανος για τον εαυτό μου για κάποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά μου. Δεν νιώθω περήφανος που είμαι gay, ούτε εσύ πρέπει να νιώθεις περήφανος που είσαι straight. Να είσαι περήφανος επειδή είσαι τίμιος, καλός άνθρωπος, ή καλός πατέρας»
Χρήστος Σιμαρδάνης
ένας υπέροχος, αξιοπρεπής κύριος
ένας υπέροχος, αξιοπρεπής κύριος
10 σχόλια:
Aυτή η τοποθέτηση μου θυμίζει το "είμαστε ότι τρώμε" των οικολόγων.
Εντάξει φτάσαμε να χαιρόμαστε και με τους μετριοπαθής ομοφυλόφιλους, συγκρίνοντάς τους με τους κραγμένους... δεν μου λέει κάτι αυτός ο κύριος
Απλά ο τύπος είναι λίγο παραπάνω σκεπτόμενος από όλες τις κραγμένες και παίρνει μια θέση πιο αξιοπρεπή γιατί βλέπει ότι όσο κι αν το παλέψανε με το ζόρι οι άνθρωποι δεν δέχτηκαν ΤΟΥΣ ΑΝΩΜΑΛΟΥΣ...
Λίγο παραπάνω σκεπτόμενος από όλες τις κρ....;Ε ναι είναι όντως πολύ σκεπτόμενος. Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είναι ο πρόεδρός των ομοφυλοφίλων, και αυτός που φιλήθηκε στην Βουλή στο στόμα με το ταίρι του όταν πέρασε το σύμφωνο συμβίωσης των ομο, αδερφός του σχολικού συμβοὐλου θεολόγων Άγγελου Βαλλιανάτου, με τον οποίο ασχολήθηκε ο Τρελογιάννης σε προηγούμενη ανάρτηση (κλίκα Φίλη κλπ., τάχει κάνει άνω κάτω, η ΠΕΘ ζητά να παραιτηθεί). Προέρχονται από χριστιανική οικογένεια, η αδερφή τους είναι ηγουμένη σε μοναστήρι. Τί πίκρα κι αυτή ε, για φανταστείτε! Ούτε ψύλλος στον κόρφο της.
https://www.google.gr/search?q=%CE%B3%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B7%CF%82+%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82+%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE&espv=2&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwiNqruNy6fNAhWMJsAKHTXmBh8QsAQIGw&biw=1280&bih=675#imgrc=smhAHRbCUTO0hM%3A
Μπροστά στην επίδειξη και την ξετσιπωσιά κάποιων ημίγυμνων στα gay-pride, αυτό τουλάχιστον είναι μια δήλωση που υποτίθεται ότι θέλει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Δηλαδή ενώ κάποιοι το υποστηρίζουν και το προβάλλουν, κάποιοι άλλοι "προχωρούν" στο "δεν το επιλέγω", και στο "είμαι το DNA μου".
Μπαίνουν όμως και πάλι τα πράγματα στη σωστή τους βάση;
Κατανοούμε (ή τουλάχιστον προσπαθούμε), ότι αυτό μπορεί να θεωρείται από αυτόν που το βιώνει σαν "φύση του", αλλά το ίδιο ισχύει και για τον αλκοολικό, τον εξαρτημένο από ουσίες.. και γενικά τον κάθε είδους εξαρτημένο..
Όταν λέμε ότι δεν πρέπει να ταυτίζουμε τον άνθρωπο με το πάθος του εννοούμε ότι τον δεχόμαστε σαν συνάνθρωπο αλλά καταδικάζουμε με κάθε ευκαιρία και με κατηγορηματικό τρόπο το πάθος του ως κάτι που στρέφεται πρώτα και κύρια ενάντια στον ίδιο. Αυτό αν δεν του το δείξουμε δεν τον βοηθάμε.
Η ψευτοαγαπολογία και η χαζοχαρούμενη light επιφανειακή αντιμετώπιση (που βλέπουμε κυρίως στην τηλεόραση),δεν είναι ούτε αποδοχή, ούτε ευγένεια, ούτε αγάπη, ούτε κοινωνική συμπεριφορά ούτε αναγνώριση ανθρώπινης αξίας ή απόδοση αξιοπρέπειας..
Ο άνθρωπος δεν ισορροπεί μέσα από διαστροφές και αυτό πρέπει πάση θυσία να γίνει κατανοητό πρώτα από τον ίδιο.. Δεν έχει να κάνει με κάποιο κοινωνικό κατεστημένο εποχής όπως γράφουν για τον ποιητή Καβάφη . Είναι όχι απλά κάτι βαθύτερο αλλά κάτι διαφορετικό. Δεν είναι θέμα κοινωνικό αλλά υπαρξιακό, διχασμού και αδιεξόδου της ψυχής.
Ο Καβάφης πάλευε σκληρά για μεγάλα διαστήματα και πάλι ξανακυλούσε. Σε ένα ποίημα γράφει "Υπέκυψα και πάλι απόψε.. δεν απομένει ελπίς καμία.." Βγάζει απελπισία και απόγνωση. Ένας χαμένος άνθρωπος με ένα χαμένο δρόμο. Οπως και ο ηθοποιός Σεργιανόπουλος με το "σκοτεινό" βλέμμα και το φρικτό τέλος και τόσοι άλλοι. Προσωποποιημένη δυστυχία.
Ο Βαλλιανάτος βγήκε στην τηλεόραση προεκλογικά να πει (με καμάρι;) ότι είχε σχέσεις με χιλιάδες άντρες στην Ευρώπη (είπε 9500 για την ακρίβεια, το έγραψαν και τα περιοδικά.. απίστευτα πράγματα) και ότι έχει AIDS και ζει με τόνους φάρμακα.. Το έκανε για να προκαλέσει; να σοκάρει; Αξιολύπητος απ΄όλες τις απόψεις, αλλά και αμετανόητος. Η αδερφή του είναι μοναχή! Από τους ίδιους γονείς δύο τόσο διαφορετικά παιδιά. Καθένας βαδίζει τον προσωπικό του δρόμο προς τη σωτηρία ή την απώλεια. Μακάρι να μετανοήσει έστω και λίγο πριν το τέλος.
Ο μόνος τρόπος να ελευθερωθεί ο άνθρωπος από αυτό το πάθος (και τα υπόλοιπα) είναι η πίστη στο Θεό η μετάνοια και η άνωθεν βοήθεια μέσω της Θείας Χάρης.. Αποδεδειγμένα έχουν μεταστραφεί οριστικά πολλοί άνθρωποι. Διαβάστε τον Άγιο Νήφωνα επίσκοπο Κωνσταντιανής που ανάμεσα στα υπόλοιπα πάθη, μιλάει και γι΄αυτό.
Συνέχεια από το 4:16 μμ. Ο Καβάφης, μπορεί να μην είναι γνωστό, αλλά έφυγε εν μετανοία, εξομολογημένος.Το άκουσα από τον π.Ανανία Κουστένη. Ὀπως και ο Βασίλης Ραφαηλίδης, ο δημοσιογράφος. Δεν κατακρίνουμε, ούτε καν κρίνουμε, προσπαθούμε του-λάστιχον! Είχα φίλους gay και σε πολλές περιπτώσεις η συμπεριφορά τους ήταν πολύ πιο αντρίκια και από αυτή των αντρών. Όντως είναι πάθος, όπως τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Μου έλεγε ένας "δες σε τί αντίφαση είμαστε:πώς είναι δυνατόν να θέλουμε να είμαστε θηλυκά, ενώ μισούμε τις γυναίκες!".
Κάποιος πήγαινε συνέχεια στο Όρος, εξομολογούνταν, έβγαινε, ξαναέπεφτε στο πάθος του, ξαναέμπαινε, ξανά, ξανά, ξανά, ώσπου μία των φορών που βγήκε από το Α.Όρος, ήταν και η τελευταία, η λυτρωτική.Τον πήρε ο καλός Θεούλης καθαρό. Έχει ο Θεός και για τον Βαλλιανάτο. Κάντε τον κομποσχοίνι..
Άγιος Ισαάκ Σύρος-Ασκητικά
Περί αποταγής
10. Τίποτε δεν είναι τόσο ικανό για να αποτρέψη τις επιθυμίες της ακολασίας από την ψυχή και να διώξη τις μνήμες που κινούνται κι επαναστατούν μέσα στη σάρκα και της δημιουργούν ταραχώδη φλόγα, όσο ο πόθος της μαθήσεως και η επιδίωξι του βάθους των νοημάτων της θείας Γραφής.
Όταν οι λογισμοί καταβυθισθούν στην ηδονή που προκαλείται από την επιδίωξι της σοφίας της αποθησαυρισμένης στους λόγους, με την δύναμι που αντλεί απ' αυτούς, και την γνώσι, ο άνθρωπος εγκαταλείπει οπίσω του τον κόσμο και λησμονεί όλα τα ευρισκόμενα σ' αυτόν, εξαλείφει από την ψυχή όλες τις μνήμες που γεννούν εικόνες της σωματώσεως του κόσμου και την απαλλάσσει από τους λογισμούς που κατά συνήθεια επισκέπτονται την φύσι.
Και η ίδια η ψυχή παραμένει σε έκστασι με τις νέες απαντήσεις που δίδονται από την θάλασσα των μυστηρίων των Γραφών.
11. Αν ο νους κολυμβά στην επιφάνεια των υδάτων, δηλαδή της θάλασσας των θείων Γραφών, και δεν μπορή να βυθίση τις σκέψεις του σε όλο το βάθος, ώστε να κατανοήση όλους τους θησαυρούς που ευρίσκονται στο βυθό της,
αρκετός του είναι ο πόθος της ίδιας της μελέτης, για να δέση τους λογισμούς του δυνατά σ' ένα θαυμαστό λογισμό, ώστε να τους εμποδίση να τρέξουν προς τη φύσι του σώματος, όπως είπε κάποιος από τους θεοφόρους.
Διότι η καρδιά είναι χαύνη και δεν μπορεί να υποφέρη τις κακίες που συναντά από τους εξωτερικούς και εσωτερικούς πολέμους.
Αν η καρδιά δεν αφοσιωθή στη γνώσι, δεν μπορεί να υποφέρη την ταραχή που προκαλεί η ορμή του σώματος.
13. Όταν μελετάς τις Γραφές, εξέτασε τον σκοπό του λόγου, ώστε να εμβαθύνης σ' αυτόν και να κατανοήσης σε όλη του την έκτασι το βάθος των αγίων νοημάτων.
Κανείς δε μπορεί να πλησιάση τον Θεό, παρά μόνο εκείνος που απομακρύνεται από τον κόσμο. Απομάκρυνσι βέβαια δεν εννοώ την έξοδο από αυτόν, αλλ' από τα πράγματα του κόσμου.
Αυτή είναι η αρετή, το να σχολάση κανείς από τον κόσμο κατά τη διάνοιά του.
Δεν μπορεί η καρδιά να γαληνεύση και να είναι αφάνταστη, όσον καιρό οι αισθήσεις ενεργούν, ούτε τα πονηρά πάθη καταργούνται ούτε οι πονηροί λογισμοί εκλείπουν.
Μέχρις ότου η ψυχή μεθύση από την πίστι στον Θεό και αντιληφθή την υπεροχή της δυνάμεως αυτής (της πίστης), δεν μπορεί να θεραπεύση την ασθένεια των σωματικών αισθήσεων, ούτε την ύλην των ορατών πραγμάτων του κόσμου, μπορεί με όλες τις δυνάμεις της να καταφρονήση.
Ο καρπός των δύο τούτων είναι η εκ της αμαρτίας απαλλαγή.
ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΕΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΗΓΟΥΝ ΤΗΣ ΜΕΘΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ, ΟΥΤΕ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΤΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΗΓΟΥΝ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ.
ΟΠΟΥ ΔΕ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΟΡΘΟΠΟΔΕΙ ΕΚΕΙ ΕΔΕΘΗ ΩΣ ΔΙΑ ΧΑΛΙΝΟΥ ΚΑΙ Η ΤΡΙΤΗ, ΗΓΟΥΝ Η ΕΚ ΤΗΣ ΔΟΥΔΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ.
Σε μεγάλη έξαρση η ομοφυλοφιλία και στην Ελλάδα.. Η κοινωνία αντιστέκεται κάπως ακόμα στο να μην τη θεωρεί φυσιολογική όπως η Ευρώπη.. Μέχρι πότε;..
ποσο δικιο εχεις...
Δημοσίευση σχολίου