Φορέστε τις ζώνες και αναμείνατε την πρόσκρουση...

Ο Μαρξ στην κριτική της Εγελιανής ιδεολογίας είχε μιλήσει για τη θρησκεία ως το κάτοπτρο που παράγει την ανεστραμμένη συνείδηση του κόσμου.

Η πρακτική να βλέπεις τον κόσμο ανάποδα και κατά συνέπεια τα αίτια σαν αποτέλεσμα μπορεί να  παράγει  προσεγγίσεις της  πραγματικότητας "κουκουρίκου", αλλά  είναι ίδιον της "παλαβής" αριστεράς.  

Δεν χρειάζεται να θυμίσω τα αποτελέσματα της περίφημης διαπραγμάτευσης του 2015 όπου ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε πως ήταν αποτέλεσμα αυταπάτης και όχι διάθεσης εξαπάτησης.

Μετά τις αυταπάτες του κοινωνικού προγράμματος ως αντίβαρο στο μνημόνιο και της ρύθμισης του χρέους, η  νέα αυταπάτη της κυβερνώσας αριστεράς ακούει στο όνομα προσέλκυση καταθέσεων, ιδιωτικών επενδύσεων με στόχο την ανάπτυξη.

Η ελληνική αριστερά έχει με την οικονομική ανάπτυξη όση σχέση έχει η αστροναυτική με την τυροκομία. Αταβιστικά έχει μάθει μόνο να κλείνει επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, λιμάνια και γενικά οτιδήποτε παράγει κέρδη και πλούτο. Τώρα φαίνεται πως πιστεύει πως μερικές δηλώσεις και δυο-τρία καλώς ορίσατε θα αντιστρέψουν το κλίμα.

Χωρίς δικαιοσύνη, δημόσια διοίκηση, επαρκές αίσθημα ασφάλειας, φορολογική σταθερότητα, πολιτική σταθερότητα και τους υψηλότερους φόρους στον πολιτισμένο κόσμο η μόνη ανάπτυξη που είναι λογικό κάποιος να περιμένει είναι στο "βούρλων" στο βάλτο της ανέχειας.

Το μέγεθος της αυταπάτης της αριστεράς για την οικονομία περικλείεται στην απάντηση της κυβερνητικής εκπροσώπου για τον τρόπο που βλέπει να προκύπτει η ανάπτυξη.

"Στην παρατήρηση ότι μόλις τον τελευταίο καιρό με τρία μεγάλα λουκέτα χάθηκαν εκατοντάδες θέσεις στον ιδιωτικό τομέα η κα Γεροβασίλη επεσήμανε ότι η κυβέρνηση και όλοι έχουν αντιληφθεί ότι για κάθε μια θέση που χάνεται στο δημόσιο τομέα χάνονται τρεις στον ιδιωτικό...".

Η κυβέρνηση πιστεύει πως για κάθε μια θέση στο δημόσιο δημιουργούνται τρεις θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.  Όπερ, η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας όπως κατά την  μαρξιστική προσέγγιση της θρησκείας.

Αν είχε ίχνος λογικής αυτή η κυβερνητική αντίληψη που αποτελεί αξιωματική θέση στο ιδεολογικό και πολιτικό της οικοδόμημα, θα αρκούσε να διορίσουμε  αύριο 500.000 δημοσίους υπαλλήλους και έτσι  θα δημιουργούνταν 1,5 εκατ. θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Κατά συνέπεια θα είχαμε μια εύκολη και γρήγορη λύση του προβλήματος της ελληνικής χρεοκοπίας.

Όπως είναι φανερό αυτό που συμβαίνει είναι το αντίθετο. Ο ιδιωτικός τομέας παράγει κέρδη για τις επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας και πλούτο για την κοινωνία και έσοδα για το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Αν η αύξηση των φόρων και των εισφορών ξεπεράσουν ένα σημείο και πλήξουν τη διεθνή ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα, τότε η ανεργία και η φτώχεια αυξάνονται και κατά συνέπεια τα έσοδα του δημόσιου τομέα που κατά 2/3 πάνε στην καταβολή μισθών μειώνονται.

Με τους ανέργους στον ιδιωτικό τομέα κοντά στο 1,5 εκατ., περί το 25% του εργατικού δυναμικού, τα έσοδα του δημοσίου θα έπρεπε να είχαν μειωθεί ανάλογα με συνέπεια και το δημόσιο να μειωθεί.

Αντί της μείωσης των δαπανών επέλεξαν την αύξηση των φόρων. Η αύξηση των φόρων θα αυξήσει περαιτέρω την ανεργία και θα μειώσει τα έσοδα. Ήδη, όλοι οι οικονομικοί δείκτες το επιβεβαιώνουν αυτό στους πρώτους μήνες του 2016.

Η αριστερά, ιδίως η ελληνική καθυστερημένη αριστερά, τρέφει αισθήματα θρησκευτικής ευλάβειας για το κράτος, ακόμη και αν αυτό είναι πελατειακό, κλεπτοκρατικό, αναποτελεσματικό, όργανο μιας μειοψηφίας του δημόσιου τομέα που διαπλέκεται ύποπτα με ένα ολιγαρχικά και παρασιτικά δομημένο ιδιωτικό τομέα.

Το πρόβλημα είναι πως την άποψη της κας Γεροβασίλη περί των τριών θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα που δημιουργεί κάθε μια θέση στο δημόσιο τομέα, δεν την ασπάζεται μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά μια σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας.

Ο ασπασμός αυτός δεν είναι αποτέλεσμα λογικής επαγωγής αλλά απλού συμφέροντος καθώς μια μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα είναι κρατικοδίαιτη. Κατά συνέπεια να την υπερασπίζεται μέχρι της πλήρους αδυναμίας του δημοσίου να καταβάλει μισθούς και συντάξεις.

Ακόμη και αν απομακρυνθεί και εξαφανιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ λίγα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Τα ίδια με την κα Γεροβασίλη πιστεύει μια σημαντική μερίδα της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ κλπ.

Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να βιώσει μια οικονομική κατάρρευση του μοντέλου που θα μοιάζει τηρουμένων των αναλογιών (της θέσης στο δυτικό οικονομικοπολιτικό πλέγμα) της κατάρρευσης των γειτονικών σοβιετικών καθεστώτων.

Η εμπειρία των 5-6 τελευταίων χρόνων της χρεοκοπίας απέδειξε πως καμιά λογική επιχειρηματολογία και απόδειξη του αδιεξόδου, δεν μπορεί να αλλάξει την πεποίθηση της ελληνικής κοινής γνώμης περί της ύπαρξης του "λεφτόδενδρου" η αειθαλής παρουσία του οποίου δημιουργεί θέσεις εργασίας στο δημόσιο οι οποίες μέσω της πρόκλησης ζήτησης παράγουν θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα...

Τουτέστιν, φορέστε τις ζώνες και αναμείνατε την πρόσκρουση...

 Του Κώστα Στούπα