Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016

Μαμά, λάλησαν οι άνθρωποι...




Με δύναμη του λόγου πάλευα όλη νύχτα να μην σβήσει το κερί του Θεού. Προσευχή έκανα στην Παναγιά για την δημιουργία ενός νέου μύθου. Η μάχη της ανάστασης εναντίον της σταύρωσης. Ο μύθος με την δύναμή του λόγου διασχίζει τον χρόνο.
Μαμά, έχω πυρετό... μην φύγεις... λάλησαν οι άνθρωποι και η σκέψη της αδικίας με πνίγει. Έχω έναν κόμπο στο λαιμό που δεν λέει να φύγει... πνίγομαι. Θα'ναι ο άνεμος της ερήμου που παλεύει με τις λέξεις στο βάθος του χρόνου. Είναι τόσες οι έννοιες όμως, που δεν σε αφήνουν να στοχάζεσαι... και αν στοχαστείς, σε λένε ή παράξενη ή τρελλή. 

Σοφία Ντρέκου
πηγή

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Phil Collins- Mama

Παλιό τραγούδι δεκαετίας ΄80..

Ανώνυμος είπε...

Ωραίοι οι Genesis, αλλά δεν θα κλάψω. Ήταν υπέροχη η αγρυπνία, δεν θα λεκιάσω τίποτε δικό της, πω πω τίιι άγιος είναι κι αυτός, ο άγιος Λουκάς της Κριμαίας.. σήμερα λάααμπει η χάρις του, σ΄ όλη την Οικουμένη!!!

fexistoufexis

Sophia Drekou είπε...

Ευχαριστώ πολύ «Τρελο-Γιάννη» μου το υπέροχο ιστολόγιό σου.

Ανώνυμος είπε...

2.01

Πόσο μοιάζουμε τελικά οι άνθρωποι μεταξύ μας..Έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ, αν ακούσω τραγούδια παλιά αγαπημένα "Hey you" Pink floyd, "Soldier of fortune", "house of the rising sun" "Angie" "Υou 're in the army now"... (δεν μπόρεσα ποτέ ν΄ακούσω rave πάντα παλιά ροκ και μπαλάντες..) μ΄αρέσουν, πορώνομαι.. και μετά νιώθω ότι λερώνομαι.. Και βουρκώνω.. δένω την καρδιά μου.. κάνω ότι δεν άκουσα..
Ότι ζήσαμε μας ακολουθεί υπάρχει κάπου μέσα μας και διεκδικεί μια θέση στην καρδιά μας..
Κι εμείς αγωνιζόμαστε να τα πετάξουμε όλα.. και να τη δώσουμε ολόκληρη στον Χριστό μας..
Μια μάχη συνεχής και ανελέητη με όλα..


5.59

Γεια σου Σοφία. Ωραίο το ιστολόγιό σου.

Ανώνυμος είπε...

O Αβραάμ "ανέβηκε στο όρος" για να "θυσιάσει τον "Ισαάκ", "τον μονογενή, ον ηγάπησε" και να τον "προσφέρει ολοκαύτωμα", κρατώντας 2 πράγματα την "μάχαιρα" και το "πυρ". Λέξη προς λέξη όλα συμβολικά (εκτός από πραγματικά).
Προς Εφεσίους: ..αναλάβετε την μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ρῆμα Θεοῦ..
Προς Εβραίους:12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας.. ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΕΝΘΥΜΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΚΑΡΔΙΑΣ..
Πυρ όπως λένε οι Πατέρες είναι η Άκτιστη Θεία Χάρη δια του Αγίου Πνεύματος σε "καρδία συντετριμένη και τεταπεινωμένη" μέσω της μετάνοιας, και προσευχής ενώπιον του Κυρίου, και της Κοινωνίας του Τιμίου Σώματος και Αίματος Του.Με αυτά τα όπλα νικιέται ο κόσμος.Έτσι κατακτούμε την "ακτημοσύνη", την πραγματική της καρδιάς, την ελευθερία της απ΄όλα για να προσφερθεί ολόκληρη στον Θεό. Ως μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες.

Ανώνυμος είπε...

Απευθύνομαι, καθυστερημένα, στον σχολιαστή των 7:51 μμ (χαχα το λεωφορείο για.. αναχωρεί), από χθες θέλω να απευθυνθώ, αλλά ένα που μου την έδινε το ότι θά'πρεπε να απευθυνθώ σε αριθμό (καλά νούμερα είμαστε φαίνεται όλοι, εκπαιδευόμαστε καλά για το μέλλον). Ε και η ανωνυμία μας, και τα meeting πού γίνονται στα σχόλια, θυμίζου ΑΑ και ΝΝ. με λένε "Γιάννη και είμαι καλά!".
Και, και δύο, δεν άντεχα να αντιμετωπίσω τις εικονίτσες για να αποδείξω ότι δεν είμαι ρομπότ! έχει πλάκα αυτό, όταν του την δίνει σου βάζει κι άλλα.
Ήθελα να πω ότι χαίρομαι πάρα πολύ με το "πόσο μοιάζουμε οι άνθρωποι"...βασικά, όλοι ψάχνουμε άτομα που να μιλάμε την ίδια γλώσσα, μάλλον. Έστω και διαδικτυακά, [που υποτίθεται το σιχαίνομαι (!!!)], υπάρχει μία "κοινωνία" - εννοώ φυσικά επικοινωνία. Κι αυτό βοηθά, έστω και όπως-όπως, στον εν Χριστώ αγώνα μας.
Δόξα τω Θεώ
φτ...φτου και βγαίνω

Ανώνυμος είπε...

Ο λόγος της ανωνυμίας είναι ότι δεν ξέρουμε πως εκλαμβάνει καθένας αυτό που λέμε. Μπορεί να είναι μόνο μια αυθόρμητη σκέψη που δεν μας χαρακτηρίζει εξ΄ολοκλήρου, και σε κάποια άλλη στιγμή ή συναισθηματική κατάσταση δεν θα την εκφράζαμε, ή μια γνώμη την οποία συζητάμε και δεν ισχυριζόμαστε ότι έχουμε το αλάθητο όπως ο Πάπας.Έχεις δίκιο όμως, ο άνθρωπος δεν είναι νούμερο είναι πρόσωπο (και με τις δύο έννοιες), έστω και αν δεν μπορούμε να το δούμε όπως εδώ. Να γράφουμε και επώνυμα.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απολύτως με την άποψή σου. κι εγώ εξ'αλλού γι αυτόν τον λόγο, δεν...Η αλήθεια είναι ότι αρχικά έκανα μία προσπάθεια να είναι επώνυμα τα σχόλιά μου, αλλά είδα ότι δεν σηκώνει το κλίμα. Όλοι ανώνυμοι; ε άρα κι εγώ έτσι θα πρέπει.
Καλή εβδομάδα και καλή δύναμη σε όλους,et à vous aussi,Jean fou de Dieu!
φτ..φτου και βγαίνω, fexis αλλά όχι το βαφτιστικό μου!
:) :) :)

έχω άγχος, μπας και είμαι ρομπότ; όχι όχι δεν είμαι.

Ανώνυμος είπε...

Άντε κι ένα τελευταίο, με μία κυριακάτικη...υποτροπή μουσικής..φτ (τώρα διάλεξα ποτάμια! δεν είμαι ρομπότ)

https://www.youtube.com/watch?v=fJ9rUzIMcZQ

Μαρία Π. είπε...

Mη σε απασχολεί Φωτεινή μου το θέμα "επώνυμα ή ανώνυμα" σχόλια, γράψε όπως σου αρέσει κάθε φορά, δεν υπάρχει πρόβλημα.. Το ρομπότ ναι.. έχει πλάκα.. Τι να κάνουμε δεν το γλιτώνουμε.. Καλή βδομάδα και από μένα!..