ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ντοκιμαντέρ τοῦ Στέλιου Παπαθανασίου "Παπαδιαμάντης ἐαρινὸς καὶ ἀναστάσιμος" 2005
" Ὁ εὔχαρης καὶ παιγνιώδης χαρακτήρας ἀρκετῶν ἐκ τῶν ἡρώων καὶ ἐκ τῶν συμβάντων τῆς λογοτεχνίας τοῦ Παπαδιαμάντη, συνυπάρχει μὲ τὴν ἄλλη πλευρὰ τῆς κοσμοθεωρίας του ποὺ εἶναι κατὰ βάσην τραγική.
Ἡ συνύπαρξη αὐτὴ καταλήγει σ' ἕνα ὅλον ὅπου ὁ πάσχων ὁμολογητὴς τῆς ἑλληνικῆς περιπέτειας καὶ ὁ κορυβαντιών ὀντολόγος τῆς ἑλληνικῆς πανηγύρεως, ἐναλλάσσονται στὸ ἔργο, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ Παπαδιαμἀντης νὰ κινεῖται μονἰμως στὴν ἐπικράτεια τῆς χαρμολύπης.
Ὁ Σκιαθίτης γέροντας ἐκπροσωπεῖ στὴν νεοελληνικὴ λογοτεχνία τὸν πλάγιο τοῦ β΄. Ὁ ἦχος αὐτὸς εἶναι γλυκὺς καὶ κατάλληλος γιὰ νὰ ἐκφράζει τὸν πόνο, τὴν θλίψη καὶ τὴν συντριβὴ τῆς ψυχῆς. Ἐπιπροσθέτως εἶναι ἕνας ἦχος ποὺ σώζει χαρακτήρα ἠδωνικὸ καὶ ἰκετευτικὸ δῆλα δὴ τὸν καημὸ τῆς Ρωμηοσύνης".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου