ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ» (α)

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑ 
 
1. Παρακαλώ, αδελφοί χριστιανοί, να προσέξετε ιδιαίτερα αυτά που θα σας πω στο σημερινό μου κήρυγμα, γιατί είναι πολύ σοβαρά!
Θα έχετε ακούσει ότι τώρα την ημέρα της Πεντηκοστής πρόκειται να γίνει μία Οικουμενική Σύνοδος, την οποία έχουν ονομάσει «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος». 

Σαν βαπτισμένοι και μυρωμένοι χριστιανοί που είστε, ανήκετε στην Οικογένεια του Θεού, που λέγεται «Εκκλησία», είστε ο λαός του Θεού, και πρέπει λοιπόν να γνωρίζετε για το θέμα που θα σας μιλήσω σήμερα, για την μέλλουσα να συγκληθεί Οικουμενική Σύνοδο. Για την εγκυρότητα των Ιερών Συνόδων απαιτείται η αναγνώρισή τους από τον λαό, από Σας, δηλαδή! Αν ο ευσεβής λαός απορρίψει μία Σύνοδο δεν ισχύει πιά αυτή, γιατί, όπως το είπαν παλαιά οι Πατριάρχες της Ανατολής με εγκύκλιό τους, «ο Φύλακας της Ορθόδοξης πίστης είναι ο λαός».
2. Κατά πρώτον, χριστιανοί μου, πρέπει να σας πω ότι η Εκκλησία πάντοτε έκανε Συνόδους, και σήμερα λοιπόν πρέπει να κάνει το ίδιο. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι οι Οικουμενικές Σύνοδοι είναι επτά και σταματάμε εκεί. Όχι! Πάντοτε στην Εκκλησία αναφαίνονται αιρέσεις και διάφορα προβλήματα γύρω από την πολιτεία και την διοίκηση των χριστιανών· και γι᾽ αυτό πρέπει να συγκαλούνται Οικουμενικές Σύνοδοι για την καταδίκη των αιρέσεων και για την λύση των παρουσιαζομένων προβλημάτων. Και επειδή, όπως το λέει ο Άγιος Αθανάσιος, το πρώτο για το οποίο συγκαλείται η Σύνοδος των Επισκόπων είναι για την καταδίκη μιάς κάποιας αίρεσης, οπωσδήποτε πρέπει, στις μέρες μας τουλάχιστον, να συνέλθει Οικουμενική Σύνοδος, για να καταδικάσει την μεγαλύτερη από όλες τις αιρέσεις των αιώνων, τον Οικουμενισμό. Πρέπει, λοιπόν, να συγκληθεί και τώρα στην Εκκλησία μας μία πανορθόδοξη Οικουμενική Σύνο­δος και ήδη έχει αργήσει.
3. Αλλά ενώ, χριστιανοί μου, θεωρούμε αναγκαία την σύγκληση μιάς Οικουμενικής Συνόδου, όμως για την σύγκληση της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», όπως την εκάλεσαν, ειδικά γι᾽ αυτήν την Σύνοδο έχουμε κάποια αμφιβολία και δυσπιστία, πριν ακόμη συγκληθεί. Και η αμφιβολία μας δημιουργείται από τις Προσυνοδικές Διασκέψεις που έγιναν, για να ετοιμάσουν τα θέματα, το υλικό για την Μεγάλη αυτή Σύνοδο. Για την Σύνοδο αυτή πραγματικά έγινε μεγάλη-μεγάλη προετοιμασία πολλών ετών. Οι ετοιμασίες άρχισαν από το 1932! Πριν από 85 περίπου χρόνια δηλαδή! Και ενώ έγινε τόσων ετών προετοιμασία, δεν μας είναι καθόλου ελπιδοφόρα η προετοιμασία αυτή. Για να μη σας κουράσω με πολλά αναφέρομαι μόνο στην σημαντική Γ´ Προσυνοδική Διάσκεψη στο Σαμπεζύ της Γενεύης το 1986. Δυστυχώς στην Διάσκεψη αυτή πάρθηκαν αποφάσεις ξένες προς την Ορθόδοξη Παράδοση, αποφάσεις που απηχούν το πνεύμα της παναίρεσης του Οικουμενισμού. Για παράδειγμα: (α) Σε κάποιο θέμα της Διάσκεψης αυτής οι αιρέσεις παπισμός και προτεσταντισμός λέγονται «Χριστιανικές Εκκλησίες». Γιατί στην Διάσκεψη έγινε θέμα για την σχέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας «μετά των λοιπών Χριστιανικών Εκκλησιών», όπως ακριβώς γράφεται. Το θέμα είναι σοβαρό, γιατί η ίδια έκφραση επαναλήφθηκε και σήμερα, το 2016, σε σχετική Διάσκεψη. Ώστε οι αιρετικοί αποτελούν «Εκκλησία»; Όχι, χριστιανοί μου! Η Εκκλησία είναι ΜΙΑ και αυτή είναι η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Το θέμα είναι πολύ σοβαρό, γιατί αν και οι αιρετικοί αποτελούν «Εκκλησία», τότε ποια τέλος πάντων είναι η ΜΙΑ Εκκλησία, για την οποία λέγουμε στο «Πιστεύω» μας, «εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν»; Οι αιρετικοί είναι έξω από την Εκκλησία. Δεν είναι Εκκλησία.
(β) Ακόμη κατά την συζήτηση στην Γ´ αυτή Διάσκεψη στο Σαμπεζύ της Γενεύης ειπώθηκε ότι είναι καλοί οι διάλογοι με τους αιρετικούς Αγγλικανούς, γιατί αποτέλεσμα των διαλόγων αυτών ήταν η αναγνώριση των αγγλικανικών χειροτονιών. Και η αναγνώριση αυτή θεωρήθηκε ως βήμα προόδου! ᾽Αλλά δεν σκέφθηκαν οι Σύνεδροι της Διάσκεψης ότι είναι αδύνατη η αναγνώριση της ιερωσύνης σε αιρετικούς, αν αυτοί πρώτα δεν αποκηρύξουν την αίρεσή τους και την πλάνη τους;
(γ) Θα γνωρίζετε, χριστιανοί μου, ότι γίνονται διάλογοι με τους Παπικούς (τους «Καθολικούς», όπως επικράτησε να λέγονται), με σκοπό να αρνηθούν αυτοί τις αιρέσεις τους και να επανέλθουν πάλι στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Να ενωθούμε δηλαδή πάλι με αυτούς. Οι διάλογοι αυτοί άρχισαν μετά το Σχίσμα το 1054 μ.Χ. Οι άγιοι Πατέρες μας όμως από παλαιά σαν βάση, απαράβατη βάση, της ένωσής μας με τους Καθολικούς έθεσαν τον όρο αυτοί να απαρνηθούν τις αιρετικές διδασκαλίες τους και να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία. Επειδή όμως οι Καθολικοί επιμένουν στις πλάνες τους, γι᾽ αυτό και οι διάλογοι είναι χωρίς αποτέλεσμα. Αλλά στην Γ´ Διάσκεψη στο Σαμπεζύ, για την οποία μιλάμε, ειπώθηκε και ότι αιτία της αποτυχίας των διαλόγων μας με τους Καθολικούς είναι ότι οι διάλογοι στηρίχθηκαν σε όχι ορθή δική μας βάση και διεξήχθηκαν σε όχι γνήσιο δικό μας χριστιανικό πνεύμα!... Εδώ δηλαδή κατηγορούνται οι άγιοι Πατέρες και αυτός ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ότι δεν είχαν σωστή βάση διαλόγου με τους αιρετικούς. Και έρχονται τώρα νέοι πατέρες αυτοί (!..) – «νεοπατερική θεολογία» – να θέσουν άλλη βάση και όχι τα ορθόδοξα δόγματα, που ήταν η βάση των αγίων Πατέρων. Ποια θα είναι η νέα βάση των διαλόγων; Αυτή που λέει ο Οικουμενισμός: Η αγαπολογία! Και ακόμη ειπώθηκε στην Διάσκεψη, ως Προσυνοδική Διάσκεψη για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που πρόκειται να γίνει, ειπώθηκε, λέγω, ότι στον διάλογό μας με τους Καθολικούς θα γνωρίσουμε ημείς οι Ορθόδοξοι την «σοβαρότητα των Εκκλησιών της Δύσεως»!... Αλλά οι αιρέσεις ούτε «Εκκλησίες» είναι, ούτε «σοβαρότητα» έχουν, αλλά μόνο πλάνες και γελοιότητες.
4. Με τέτοιο λοιπόν πνεύμα που επικρατεί σε προδιασκέψεις για την μέλλουσα να συγκροτηθεί Μεγάλη Σύνοδο, φοβούμεθα για τις αποφάσεις της. Όμως, αποβλέποντες στην αγιότητα και την θεολογία των Ιεραρχών, που θα συμμετάσχουν σ᾽ αυτήν, και, προ παντός, πιστεύοντες στον Ιδρυτή της Εκκλησίας μας, τον Κύριόν μας Ιησούν Χριστόν, ευχόμεθα η Σύνοδος αυτή να είναι συνέχεια των προηγουμένων μεγάλων Αγίων Οικουμενικών Συνόδων.
Το δικό σας έργο, αδελφοί χριστιανοί, είναι πρώτον μεν να κάνετε προσευχή στην Υπεραγία Θεοτόκο, που είναι η κορυφή των Ορθοδόξων δογμάτων, κατά το «Χαίρε των δογμάτων Αυτού (δηλαδή του Χριστού) το κεφάλαιον», και «της Εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος», να φωτίσει όλους τους Ιεράρχας να θεολογήσουν ορθώς κατά την «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» που πρόκειται να συνέλθει. Στην προσευχή σας δε, χριστιανοί μου, να λέτε ακόμη ότι «αν, Παναγία μου, η Σύνοδος αυτή πρόκειται να μην είναι σε όλα της ορθόδοξη, να μη γίνει». Αλλά και αν, χριστιανοί μου, γίνει η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», όπως την ονόμασαν, και φανεί καθαρά ότι οι αποφάσεις της είναι ενάντιες προς την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, προς την διδασκαλία δηλαδή των προηγουμένων Οικουμενικών Συνόδων της Εκκλησίας μας, τότε, απλούστατα, δεν θα την δεχθούμε. Θα την αποκηρύξουμε. Στην Εκκλησιαστική μας Ιστορία έχουν συμβεί τέτοια γεγονότα. Σείς ο ευσεβής λαός πρέπει να αγρυπνείτε με προσευχή και να υπακούετε στους ποιμένες, οι οποίοι ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας. Στους άλλους, τους οικουμενιστές, ανυπακοή!
Το θέμα δεν τελείωσε. Θα το συνεχίσουμε και με το επόμενο κήρυγμα.
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας 
πηγή