Εχθές κιόλας είχα την ευλογία να επισκεφθώ την Ιεράν Μονήν...με
την σύζυγό μου και να προσκυνήσω την Θαυματουργόν Εικόνα.
Μαζί με εμάς , την ίδια ώρα, είχε καταφθάσει και ένας
σοβαρός κύριος ,γύρω στα σαρανταπέντε , υψηλού αναστήματος και γεροδεμένος .
Στην Μονήν αυτή διακονεί ως Ηγουμένη ένας υπέροχος άνθρωπος, με πραγματικά
ταπεινό φρόνημα, η Γερόντισσα.. μειλίχια, ευγενής γλυκομίλητη , ειλικρινής ,ακαίρεη
ηθικά και με αρκετή συστολή.
-«Εμένα που με
βλέπετε, όταν είμουν νέα φορούσα μίνι.»
Έλεγε πολλάκις αυτομεμφόμενη και με ταπείνωση, για την νεανική της αυτή παρεκτροπή.
Αφού προσκηνήσαμε εντός του Ι.Ναού κατευθυνθήκαμε στην
μικρούλα έκθεση , όπως πάντα , για να αγοράσουμε καμιά ευλογία για τα παιδιά και
τα εγγονάκια μας αλλά και για να ενισχύσουμε το πτωχό Μοναστήρι.
Μαζί με εμάς έψαχνε στα ράφια της Έκθεσης και ο αναφερόμενος υψηλός κύριος.
Τότε με περισσή ευγένια και με καλωσύνη τον ερωτά η Ηγουμένη.
-Θέλεις να σε βοηθήσω παιδί μου; Ψάχνεις κάτι για την
γυνάικα σου;
Και εκείνος απαντά αγέρωχος και με θράσος
-Όχι για την γυναίκα μου, αλλ΄για τον άντρα μου!
Η Ηγουμένη ταρακουνήθηκε, σαν να μην άκουσε καλά και τον
ξαναρωτά ,όπου λαμβάνει και την ίδια
απάντηση.
-Ρε σύ!! Και συ μ’αυτούς είσαι;
-...
Ρε δεν ντρέπεσαι!, ρε φύγε από ΄δω!!!
-...
- Τόσες γυναίκες ρε, και συ πας με άντρες; Και το καυχιέσαι κιόλας;
Η πίεσή της θα είχε φτάσει τουλάχιστον στο εικοσιπέντε
και η μαύρη κεφαλομαντήλα κόντευε να εξαερωθεί από την αγανάκτησή της.
Δεν περίμενε τούτη η Μοναχούλα να γίνει παλλικάρι και
φοβισμένος με την ουρά στα σκέλια την κοπάνησε σαν βρεγμένη γάτα, δίχως να
μπορεί να απολογηθεί.
Ακούγωντας , όσο μπορούσε
να αφουγκρασθεί, η γερόντισσα... 90 χρονών κατέφθασε με την μαγκουρίτσα της στην έκθεση
-Τι έγινε βρε παιδιά;
-Ήρθε ένας Τοιούτος !
-Ένας πτυχιούχος;
Εν τω μεταξύ ο περίφανος κίναιδος είχε εξαφανισθεί και τοτες
πιο ήρεμη η Ηγουμένη , καθισμένη σε μία παλαιά καρέκλα μονολογούσε
στεναχωρημένη.
-Βρε τον ευλογημένο! Και μεις αμαρτωλοί είμαστε, όλοι στο
ίδιο καζάνι βράζουμε, ο καθείς με τα πάθη του και τα λάθη του, αλλά ας έχουμε
και λίγο αυτογνωσία και μετάνοια !και όχι να σου ρχεται με θράσος στο Μοναστήρι και να
καυχιέται κιόλας που είναι τοιούτος;
Τότε επενέβην και εγώ.
«Το αμαρτάνειν ανθρώπινον , το εμμένειν Σατανικόν».
Για στο στόμα σου παιδί μου.Τα ύστερα του κόσμου.Τί να
κάνω; να τον χαϊδέψω; Στο Χριστό πάμε με αληθινές κουβέντες και όχι με παραμύθια.
Και αφού κερασθήκαμε ένα ωραίο γλυκό κουταλιού ,λάβαμε
την ευλογία από την Γερόντισσα , μία σύγρονη Μπουμπουλίνα, και με ελπίδα,διότι
υπάρχουν ακόμη Λεωνίδες, πορευτήκαμε εις το κλεινόν αστυ.
-ΔΑΣΚΑΛΟΣ-
13 σχόλια:
το ενδεχόμενο να τον έστειλε ο θεός εκεί για να τον βοηθήσουν, δεν παίζει!!! Γιατί άλλωστε;;;εμείς είμαστε καθαροί, οι άλλλοι είναι.... ανήθικοι! και έτσι αποδεικνύουμε έμπρακτα την αγάπη μας προς το Θεό μέσα από την απόρριψη του αδελφού!!!! Καϋμένε Ευαγγελιστή της αγάπης...
Δεν απεριψε καποιος τον αδελφο !! Την αμαρτια του απεριψαν..τελικα εισαι τοσο τυφλός;;
ο Βησσαρίων μάλλον διάβασε βιαστικά το κείμενο και δεν πρόσεξε ότι με έπαρση και χωρίς ίχνος ντροπής παρουσιάστηκε ο κίναιδος... δεν ήρθε με κάποιον ίσως προβληματισμό...
και ίσως δεν γνωρίζει ότι σε αυτή την αμαρτία 1 στο 1.000.000 να αλλάξει
κάποιος... ο πόρνος-η μπορεί να αλλάξει ο ομοφυλόφιλος είναι σπανιότατο έως καθόλου...
και τέλος ας αφήσουμε αυτές τις αγαπούλες περί αμαρτωλών ανθρώπων...
όταν σφάλλουν (στο σεξουαλικό) όλοι έχουμε να πούμε ένα καλό λόγο...
θα συγχωρούσες όμως κάποιον με τα ίδια όμορφα λόγια περί αγάπης αν σε είχε αδικήσει;;; Όμορφα λόγια από απόσταση ασφαλείας.
Τώρα τί σχέση έχει ο ευαγγελιστής της αγάπης ο παρθένος καί θεολόγος με την ΄΄τοιούτου ΄΄ είδος αγάπη δέν τό καταλαβαίνουμε!
1, τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω Ιω. στ΄37
2.Και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. Και εάν δανείζητε παρ’ ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ άμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα.πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστίν επί τους αχαρίστους και πονηρούς. Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί.Λκ. στ΄ 31-36
3, ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἐώρακε, τὸν Θεόν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν; καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔχομεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. Α.Ιω.δ΄20
Μήπως εγώ με όνομα, ο τυφλός και αγαπησιάρης, (χωρίς απόσταση σας διαβεβαιώ)διαβάζω λάθος την Κ. Διαθήκη; Μην υστεριάζεται με όποιον τολμά να σκέφτεται και να προβληματίζεται. Άλλωστε απο σένα τρελογιάννη περίμἒνα ένα άλλο ήθος, τουλάχιστον προς αυτούς που σε διαβάζουν. Δεν πρόκειται να σχολιάσω τίποτε άλλο. Ας μας δώσει καλή μετάνοια ο Θεός, όλους μας!
Πρός τόν ΄΄αγαπησιάρη΄΄ 8.32
Στό χωριό μου τις που...νες τις έλεγαν ψυχόπονες ,επειδη στ'αλήθεια ΄΄τους ερχομενους προς αυτάς ουκ εξέβαλον έξω'' καί αγαθοποιούσαν καί δάνειζαν τά κάλλη τους μηδέν απελπίζουσαι καί ο μισθός αυτών πολύυυυς ....! Λές αυτά να τά εμπνεύστηκαν από τό κατά Ιωάννην ;
Επίσης καλή μετάνοια !
Σύμφωνα μέ τον Ιωάννη της Κλίμακος η αγάπη γεννιέται στό έδαφος της παρθενίας Η αγάπη δέν αυτονομείται κάι δέν μπορούμε νά μιλάμε περί αγάπης καί να αερολογούμε έτσι αόριστα!
Μεστή ορθόδοξων μηνυμάτων και άριστο δείγμα πνευματικής οικοδομής η ιστορία!
Δάσκαλε να την λες και στα παιδιά που διδάσκεις την ιστορία. Εσύ κι ο Αίσωπος μόνον τέτοια εξαιρετικά μηνύματα.
Προς τον "που...νιάρη" 2:06, δεν ξέρω τι είναι αηδιαστικότερο, η στάση του κίναιδου προς την γερόντισσα, ή η δική σου προς τις που...νες.
Ε ρε γέλια που έχουνε να κάνουνε κάποιοι στην Δευτέρα Παρουσία!
Βησσαρίων !
Άν θές νά μιλήσουμε στό ύφος που θέτεις θά σού έλεγα οτι προπάντων είναι αηδιαστικό νά απασχολούν την δημόσια ζωή του ΄΄κώλου τά εννιάμερα ΄΄ των κιναίδων που έχουν μπερδέψει τά όργανά τους καί δέν ξέρουν πιά όργανά τους είναι για ποιά δουλειά για νά σου γυρίζουν τά έντερα ανάποδα Έτσι καί αλλιώς τό σέξ είναι τό κτηνώδες μέρος του έρωτα γι'αυτό χρειάζεται την ιδιαίτερη ευλογία της εκκλησίας καί καταξιώνεται μέ την υπηρεσία στην τεκνογονία μέσα στό γάμο Καί στους εγγάμους ακόμα συνιστάται η λελογισμένη χρήση του σέξ και αυτό συμβάλλει στην μετουσίωση της σχέσεως των εγγάμων σέ μία σχέση πνευματική Όλα αυτά τά σκληρά πράγματα που ακούμε στή δημόσια ζωή έχουν καταστρέψει καί την ρομαντική αντίληψη του έρωτα σέ ανθρώπους καί δή στά παιδια καί στους νέους που έχουν ανάγκη τό όνειρο Δέν θά χάναμε καί τίποτα σάν κοινωνία άν δέν ακούγαμε τον κύριο κατ'ευφημισμόν Ασκητή να διδάσκει από την δημόσια τηλεόραση στήν ελληνική κοινωνία τήν ανωμαλία μέ την επίφαση της επιστήμης Η ανωμαλία δέν έχει καμμία δικαίωση δέν υπηρετεί τίποτα παρά μόνο τά ιδιοτελή καί ακόρεστα πάθη καί δέν ανάγεται σέ τίποτα τό ευγενικό Όπως λέει ο Πειραιώς είναι η ανατροπή της ανθώπινης οντολογίας καί φυσιολογίας Καί οι έγγαμοι άν θέλουν νά κάνουν ανωμαλίες καί οι ανώμαλοι άς αποσυρθούν στά κατ'ιδίαν τους καί άς κάνουν ό'τι θέλουν για ποιό λόγο θά πρέπει να προκαλόυν την δημόσια αιδώ καί αηδία Απαντάται τό ερώτημα άν κάνουν κακό στούς άλλους Φυσικά κάνουν κακό γιατί απομυθοποιούν τόν έρωτα σέ μία υπόθεση που σου προκαλεί αηδία
Η αγάπη η κορωνίδα τών αρετων περιέχει όλες τις άλλες αρετές ,περιέχει καί την αλήθεια Αυτός που αγαπά λέει την αλήθεια καί αυτός που δέν αγαπά λέει τό ψέμα μέ πονηριά καί ιδιοτέλεια καί μοιάζει μέ τό αλάτι που έχει μωρανθεί καί τότε εν τίνι αλισθήσεται Η γερόντισσα ενήργησε αυθορμήτως καί οχι μέ την επιτήδευση της υποκριτικής αγάπης
Κατ' αρχάς δεν είμαι ο Βησσαρίων. Ο Βησσαρίων γράφει με το όνομά του ο άνθρωπος. Κι επίσης είπε ότι δε θα ξανασχολιάσει.
Κατά δεύτερον, το ύφος δεν το έθεσα εγώ. Το ύφος το έθεσες εσύ, κι ο δημιουργός του κειμένου. Στο ύφος το δικό σας σάς απάντησα. Δεν το ξεκίνησα εγώ. Αφού λοιπόν από όσο καταλαβαίνω δε σας άρεσε, φροντίστε και να μη το χρησιμοποιείτε!
Τώρα για το ποιηματάκι που μου αραδιάζεις, σε γενικές γραμμές συμφωνώ, ωστόσο δεν αναφέρθηκα σε τίποτα από όλα αυτά. Εγώ αναφέρθηκα στο ύφος το δικό σου και πολλών άλλων απέναντι στις "κοινές" γυναίκες. Ωραία και καλά ξέρετε να ξερνάτε τις κακίες σας απέναντί τους. Για εκείνους όμως που πάνε και ξερνάνε το εμετό τους επάνω τους, δε λέτε τσιμουδιά! Άσε πια το εξαιρετικό έθιμο πολλών αντρών να πηγαίνουν τα "βλαστάρια" τους εκεί για πρώτη φορά! Και κατά τα άλλα, μας φταίνε οι γυναίκες αυτές. Εκείνοι που πάνε εκεί δε φταίνε κύριε;
Αναφέρεις ακόμα για τον ρομαντισμό των νέων και άλλα τινά. Και σε ρωτώ. Που τον είδανε τον ρομαντισμό οι νέοι για να τον ακολουθήσουν; Μήπως τον είδαν στις οικογένειές τους; Μήπως τους τον δίδαξε κανένα σχολείο; Μήπως ετούτο εδώ το κείμενο τους διδάσκει τίποτα σχετικό; Πως να τον γνωρίσουν λοιπόν; Ποιος τον καλλιέργησε μέσα τους; Κι η καλλιέργεια όπως λέει κι η λέξη, απαιτεί έργο και χρόνο κι ενασχόληση. Μη μου τσαμπουνάς λοιπόν τα σχολαστικά σου. Κανένας νέος δε θα πάρει παράδειγμα από αυτά και κανένας νέος δε θα τα ακούσει. ΖΩΝΤΑΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ θέλουν οι νέοι. Κι όχι αηδίες τύπου Άνθιμου περί "σκυλιών" ο οποίος όμως έκλεισε τον ναό στους πιστούς για να μπουν τα άλλα τα σκυλιά του κυνοβουλίου με τα οποία κάνει αγκαλίτσες και χαρούλες.
Κι έρχομαι τώρα στο κείμενο και τη στάση της γερόντισσας. Δεν ήθελα να υπεισέλθω σε σχολιασμό της στάσης της, διότι και μόνο το γεγονός ότι είναι γερόντισσα και κάνει τον αγώνα που κάνει, με καθιστά τελείως ανάξιο να την σχολιάσω. Ωστόσο, δράττομαι από αυτό που είπε ο τρελο-Γιάννης. Δε σχολιάζω το πρόσωπο, αλλά το λάθος. Και για εμένα ήταν τελείως λάθος η στάση της. Δε λέω περισσότερα, άλλωστε δε θα καταλάβει και κανείς τίποτα. Κι αυτά που είπα ήταν ήδη πολλά και πιθανότατα θα πάνε στον βρόντο. Εκεί πήγαν και τα προηγούμενα που είπα. Αυτά και τέλος.
http://trelogiannis.blogspot.gr/2016/02/blog-post_71.html
Συγκρίνετε ήθος και παράδειγμα, και βγάλετε συμπεράσματα! Δεν υπάρχει ανάγκη να πω τίποτα περισσότερο.
(Ο 4 Φεβρουαρίου 12:51 είμαι)
12.51
Δέν αναφέρθηκα στους άνρδες που ΄΄ξερνάνε ΄΄κ.τ.λ. γιατί οι άνδρες πάντα καθάρματα ήταν Οι γυναίκες είναι τά ιερά πρόσωπα που κρατάνε την οικογένεια καί την τιμιότητα Πιστεύω να΄συμφωνείς Μού αρέσει άν αυτά που είπα τά εισέπραξες γιά ποίημα καί όχι για σχολαστική παπαγαλία Θά έπρεπε τό θέμα του έρωτα νά μένει στήν ποιητική του μορφή καί νά μήν ευτελίζεται μέ δημόσιες ασχημοσύνες που θά έπρεπε ποινικά νά διώκονται Δέν νομίζεις οτι αυτός ο ευτελισμός είναι κατευθυμόμενος ; Τό δικαίωμα στήν αθωότητα θά έπρεπε νά είναι σεβαστό Άν θά έπρεπε νά λέμε στούς νέους ένα ψέμα αυτό θά ήταν οτι ο έρωτας είναι ένα πέταγμα στά σύννεφα μέ τις τέσσερις εποχές του Βιβάλντι για νά οδηγηθούν στην περιπέτειά του μέ μία ψευδαίσθηση όπως οι ασθενείς πάνε στό χειρουργείο μέ αναισθησία
Τά φάρμακα δέν είνα μόνο καταπραϋντικά όπως τό λάδι αλλά καί τσουχτερά όπως τό αλάτι που ψήνει τις πληγές όσον αφορά την στάση της γερόντισσας
Αδερφέ μου, εκτός κι αν έχουμε αποκτήσει με τη Χάρη του Κυρίου την αρετή της διακρίσεως, και ξέρουμε πότε πρέπει να μιλήσουμε σκληρά και πότε όχι, για όλους τους υπόλοιπους εμάς, η σκληρή γλώσσα σπανίως ωφελεί σε τίποτα. Μόνο τον θυμό μας εξωτερικεύουμε και σπανίως βγαίνει οτιδήποτε καλό από αυτόν. Αυτά μου διδάσκει η προσωπική μου πείρα.
Βεβαίως και είναι κατευθυνόμενος ο ευτελισμός του ανθρώπου (κι όχι μόνο του έρωτα) θα πω εγώ. Σύντομα μάλιστα θα το γνωρίσουμε σε όλο του το μεγαλείο. Και δεν εννοώ μόνο τα όποια κέντρα μπορεί να υποψιάζεται κανείς, αλλά εννοώ κυρίως τον μεγαλύτερο κι ανύστακτο εχθρό του ανθρώπου που όλες τις εποχές εργάζεται για την απώλειά του.
Επιμένω να μη θέλω να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες για τη στάση της γερόντισσας. Κι επιμένω στη θέση μου. Ούτε το κείμενο ετούτο, ούτε κι η στάση της θα έπρεπε ποτέ καν να αναρτηθούν κατά την ταπεινή μου γνώμη. Πιστεύω ότι κάνουν κακό. Αν σφάλλω, συγχωρέστε μου το λάθος μου.
Δημοσίευση σχολίου