Γέροντας Σωφρόνιος του έσσεξ (22/09/1896 - 11/7/1993).
Ήμουν στο Παρίσι, τα είχα όλα, ζούσα με τον Καλλιτεχνικό κόσμο του Παρισιού και συμμετείχα σε όλες τις εκδηλώσεις. Όμως τίποτα δεν μου έδινε χαρά και ανακούφιση. Μετά από κάθε εκδήλωση του Καλλιτεχνικού κόσμου, είχα μέσα μου κενό και αγωνία.
Ο λογισμός μου, μου έλεγε πως κάτι πρέπει να κάμω, για να φύγω από το αδιέξοδο, που με συνείχε. Όμως δεν έβρισκα λύση. Ένα βράδυ, μετά από μία διασκέδαση, ανέβαινα στο σπίτι μου με σκυμμένο το κεφάλι και αργό βήμα. Έλεγα πως αυτή η ζωή είναι βάναυση, είναι ανιαρή. Τότε σκέφτηκα να γίνω Μοναχός, όμως πού και πώς δεν είχα ιδέα. Ήμουν Ρώσος εμιγκρέ-πρόσφυγας στη Γαλλία. Εκεί υπήρχαν πολλοί Ρώσοι, οι οποίοι ίδρυσαν το Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου… Στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, όλοι μιλούσαν για Θεό, αλλά Θεό δεν είδα, ενώ όταν πήγα στο Άγιο Όρος, κανείς δεν μιλούσε για Θεό και όλα έδειχναν τον Θεό...
1 σχόλιο:
Η επιβεβαίωση για την αγιότητα δίνεται και από τον Θεό μέσω θαυμάτων.Για όσους λοιπόν "σημεία αιτούσιν", να πούμε ότι υπήρχε και υπάρχει θαυματουργία από τον Γέροντα και εν ζωή και μετά θάνατον αλλά δεν παίρνει δημοσιότητα κατόπιν δικής του επιθυμίας.
Δημοσίευση σχολίου